Για
την ιστορία: (Αφήγηση Χαράλαμπου Ζεμπερλίγκου από προφορική παράδοση.) «Το
εξωκκλήσι το έχτισε ο Νικόλαος Κορδώσης που είχε γεννηθεί τα 1842. Δεν
λειτούργησε ποτέ διότι λόγω του κακοτράχαλου εδάφους δεν πήγε ο Δεσπότης να το
εγκαινιάσει. Η Αγία Τράπεζα ήταν από μονοκόμματη πέτρα της περιοχής
(στουρνάρι).Οι λιγοστές εικόνες (5-6) που υπήρχαν κάποια στιγμή μεταφερθήκαν και
τοποθετήθηκαν στο Ιερό του Αγίου Γεωργίου. Τα χωράφια μεταξύ της Νυφίτσας και
της Ψηλής Ράχης ήταν του μοναστηριού της Φανερωμένης και τα νοικιάζαμε για την
καλλιέργεια δημητριακών. Στην κορυφή του
Άι Λιά είχε σκοτωθεί από κεραυνό ο Λεωνίδας ο Σκούρτης. Παλιά στην εορτή του Άι Λιά άναβαν
φωτιές το βράδυ στα εξωκκλήσια που γιόρταζαν. Όταν πήγα το 1946 οι τοίχοι
υπήρχαν και στις γωνίες οι τσοπάνηδες είχαν φτιάξει απάγκια για να
προφυλάγονται από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες»
Κανείς
από τους παλιούς δεν θυμάται να εορτάζεται και να λειτουργεί. Η πρόσβαση πάντα δύσκολη, από κάποια
κακοτράχαλα μονοπάτια, γι αυτό ίσως αφέθηκε στην φθορά του χρόνου, ανεμοδαρμένος
από όλες τις πλευρές του ορίζοντα.
Σήμερα
τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι δρόμοι που φτιάχτηκαν για τα αιολικά πάρκα
της Ψηλής Ράχης κάνουν εύκολη την πρόσβαση με αυτοκίνητο από την Νότια πλευρά
της Νυφίτσας και φθάνεις σε απόσταση
αναπνοής. Μετά
η ανάβαση άνετη. Σ΄ένα τέταρτο χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό είσαι στην κορυφή. Υψόμετρο
1010μ. γράφει το GPS.
Και
εκεί σε περιμένει η μαγεία όπως αποτυπώνεται και στις φωτογραφίες. Το μάτι σου
χάνεται προς όλες τις κατευθύνσεις του ορίζοντα, εκτός από τον Νοτιά που δεσπόζει
παράλληλα η Ψηλή Ράχη 50-60 μέτρα ψηλότερα με τις ανεμογεννήτριες τώρα. Η όποια
κούραση αποζημιώνεται με το παραπάνω. Κάθεσαι στα βραχάκια και απολαμβάνεις.
Ξεκουράζεσαι και ανοίγει το μυαλό σου. Αν τύχει δε και την νύχτα έχει φυσήξει
κάνα βοριαδάκι τότε όλα είναι πεντακάθαρα και τα βλέπεις ΄΄αφ υψηλού΄΄
Η
επίσκεψη έγινε αρχές Οκτωβρίου. Προφανώς την άνοιξη θα είναι συναρπαστική γιατί
πιο κάτω θα επισκεφτείτε τον Άι Νικόλα (όχι το εξωκλήσι του χωριού) με τον
πλάτανο, που από το 1955 που τον φύτεψαν οι τσοπαναραίοι έχει θεριέψει και το
νερό του θα είναι τότε τρεχούμενο. Αλλά και
κάθε εποχή έχει τις χάρες της.
Πάρτε
το σακίδιό σας ,την φωτογραφική σας μηχανή, πρόχειρο φαγητό και η μικρή εκδρομή
στο ψηλότερο σημείο της Νυφίτσας θα σας
ξεκουράσει και θα σας δώσει νέες δυνάμεις.
Κλένια - Χιλιομόδι
Άγιος Βασίλειος - Αρχαίες Κλεωνές
Ξερόκαμπος - Αθήκια
Άγιος Παντελεήμων
Αθήκια
Ακροκόρινθος
Νότια πρόσβαση
Η Ψιλή Ράχη
Ο Δαφνιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου