Πορτραίτα - Ειρήνη Παππά

    Ο χειμώνας είναι μία εποχή δύσκολη. Μεγάλες οι νύχτες, αρκετό κρύο, βροχές και χιόνια. Όλα αναγκάζουν τους ανθρώπους να κλείνονται στα σπίτια τους περισσότερο από τις άλλες εποχές. Η απομόνωση συνήθως, τις περισσότερες φορές έχει αρνητικά αποτελέσματα.
   Για τον συγχωριανό μας όμως Ντίνο Κορδώση ο χειμώνας συνετέλεσε ώστε να ανασύρει και να μας παρουσιάσει το ζωγραφικό του ταλέντο ταλέντο, που για αρκετά χρόνια βρισκόταν εν υπνώσει, λόγω των λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών του δραστηριοτήτων, αλλά και της προσήλωσής του να ολοκληρώσει την κατασκευή της τριήρους.
   Έτσι δημιούργησε αρκετές προσωπογραφίες μεταξύ των οποίων και μία σειρά της αειμνήστου και παγκοσμίου φήμης συμπατριώτισσάς μας Ειρήνης Παππά.
   Απολαύστε και… κάθε κριτική δεκτή !!!

Οι ευκάλυπτοι στο Χιλιομόδι...Μέρος δεύτερο.

   Πριν οκτώ χρόνια είχαμε γράψει σχετικά για την κοπή των ευκαλύπτων κατά μήκος του παλιού σιδηροδρομικό σταθμό του Χιλιομοδίου. Η φύση όμως  είχε άλλη "γνώμη", γιατί έχει μια απίστευτη ικανότητα αυτοανανέωσης και ανάπτυξης.
   Αν αφήσουμε τη φύση να ακολουθήσει τη φυσική της πορεία, θα να αναδυθεί από οποιαδήποτε καταστροφή ή παρέμβαση και θα αναζωογονηθεί. Η επαναφορά είναι μια μακροχρόνιος και σύνθετη διαδικασία. Ο χρόνος που απαιτείται για την ανάκαμψη είναι διαφορετικός για κάθε περίπτωση και δεν συμβαδίζει με τον χρόνο του ανθρώπου. Η φύση είναι πολύ ανθεκτική και μπορεί να προσαρμοστεί σε διάφορες συνθήκες.

   Οι ευκάλυπτοι είναι ευρέως γνωστοί για την ικανότητά τους να αναδυθούν από κοπές και να αναπτύσσονται ξανά δυνατά. Αυτή η ιδιότητα τους τους καθιστά αρκετά ανθεκτικούς σε διάφορες μεθόδους ελέγχου και κοπής.Ακόμα και αφού κοπούν οι ευκάλυπτοι, οι ρίζες τους μπορεί να παραμείνουν  ζωντανές και να επιτρέψουν την ανάδυση νέων βλαστών. Αυτό οδηγεί στην επανεμφάνισή τους ακόμα και μετά από έναν αρκετά σκληρό κόψιμο. Αυτό το βλέπουμε και στις παρακάτω φωτογραφίες συγκρίνοντας το πριν και το μετά.

Ευτυχισμένο το 2024.

Το Klenia-gr εύχεται σε όλους Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το νέο έτος 2024!!!

Τ΄ Άϊ Γιαννιού.

   Και φέτος γιορτάσαμε με θρησκευτική ευλάβεια την Ιερά πανήγυρι του χωριού μας. Με ιδιαίτερο σεβασμό πραγματοποιήθηκε η  λιτάνευση  της εικόνας την παραμονή το βράδυ, παρουσία  πλήθος συγχωριανών μας, ενώ παρέστη  από τις αρχές, ο Δήμαρχος Κορινθίων κ. Βασ. Νανόπουλος και ο Πρόεδρος του χωριού κ. Τάκης Μπακλώρης.

   Για την ιστορία του νεκροταφείου έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερες αναρτήσεις μας. Ακόμη παραθέτουμε μια  μικρή ιστορία για την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου στο  νεκροταφείο. (προφορική αφήγηση κ.Χαρ. Ζεμπερλίγκου).

   “Όταν έγιναν τα εγκαίνια της εκκλησίας του νεκροταφείου, μάλλον το 1926, πήγε πολύς κόσμος. Τα εγκαίνια έγιναν από το Μητροπολίτη Κορινθίας Δαμασκηνό (σ.σ. Ο Μητρ. Δαμασκηνός χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Κορινθίας το 1922. Μετέπειτα έγινε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών  και πάσης Ελλάδος).Το νεκροταφείο (με απόφαση της Κοινότητας το Μάρτιο του 1921) χτίστηκε στην θέση Άγιος Ιωάννης.(Η παράδοση θέλει στην θέση αυτή να υπήρχε παλαιός ναΐσκος το Αγ. Ιωάννου γι’ αυτό υπήρχε και το τοπωνύμιό). Έτσι το όνομα της εκκλησίας σαν Άγιος Ιωάννης είχε αποφασιστεί από την θέση. Υπήρχε όμως μεγάλη διαφωνία σε ποιον Άγιο Ιωάννη ιδιαίτερα θα αφιερωνόταν η εκκλησία. Κάθε γέρος του χωριού έλεγε το δικό του. Ο ένας έλεγε  για τον Άγιο Ιωάννη τον Ρηγανά, ο άλλος τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ο άλλος για κάποιον άλλον κτλ. Χάλαγε ο κόσμος.

    Ο  Δεσπότης δεν μιλούσε καθόλου. Καθόταν σοβαρός και τους άκουγε. Γυρίζει και λέει του Διάκου. “Γράψε μου όλους τους Αϊ  Γιάννηδες”. Έγραψε  ο Διάκος σε χαρτάκια όλες τις ημερομηνίες και τους Αϊ Γιάννηδετου και  τα έβαλε μέσα στο καλυμμαύχι του. Λέει ο δεσπότης: “Κύριοι όποιον Αϊ -Γιάννη τραβήξουμε θα βάλουμε το  όνομα”. Τράβηξαν και έπεσε του Αϊ -Γιάννη  του Θεολόγου. Έπεφτε και Άνοιξη οπότε δεν μίλησε κανένας.

Παλιά γινόταν μεγάλο πανηγύρι. Έπιαναν το χορό έξω από το νεκροταφείο. Ήταν και βραχώδεις ο τόπος τότε εκεί. Έριχναν  και φουρνέλα και βαρελότα. Μετά έφευγε ο κόσμος και πήγαινε  στο Ραντιτσέικο αλώνι.(σ.σ.  ήταν στο ύψος του σημερινού πρατηρίου καυσίμων) όπου γινόταν ο μεγάλος χορός μέχρι το μεσημέρι. Ύστερα πήγαιναν έτρωγαν και συνέχιζαν στο αλώνι του Αϊ Γιωργιού, όπου γινόταν οι χοροί και τα γλέντια. Τότε όλοι οι χοροί και η διασκέδαση, πανηγύρια, απόκριες κτλ γινόντουσαν στον Αη Γιώργη από κάτω, στο Κορδωσέικο αλώνι. Μετέπειτα καθιερώθηκε για λίγο το Μπακλωρέικο αλώνι, το 1945 περίπου.

Μετά άνοιξε η πλατεία με τη βρύση και δημιουργήθηκαν τα μαγαζιά. Πρώτα του Μαυραγάνη και γινόντουσαν πλέον  εκεί οι γιορτές.”

Μερικά στιγμιότυπα από την φετινή εορτή…

Κλένια... Πανόραμα.

   Μετά τις φωτογραφίες από ψηλά , μερικές πανοραμικές λήψεις του χωριού μας.

   Μέρος του βίντεο θα παρακολουθήσετε πιο κάτω. Ολόκληρο το βίντεο μπορείτε να το δείτε σε YouTube στο Klenia channel Εδώ

 Χειριστής Drone και Μοντάζ : Βασίλης Δελής.

 

Κλένια, φωτογραφίες από ψηλά.

 Μερικές φωτογραφίες του χωριού από ψηλά, μια μουντή μέρα του Φεβρουαρίου. 

 Drone: Βασίλης Δελής.

Το «Σίνα» στο θέατρο « ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ »

   Στο νεόδμητο υπαίθριο θέατρο «ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ» στο Χιλιομόδι, στο θέατρο που πήρε το όνομα της σπουδαίας συντοπίτισσάς μας, στις 11-09-2022, λίγες ημέρες πριν από τον θάνατο της μεγάλης καλλιτέχνιδος που λάμπρυνε με την καλλιτεχνική της πορεία τον τόπο μας, η θεατρική ομάδα του συλλόγου των απανταχού Οξυωτών νομού Καρδίτσας «ο Άγιος Δημήτριος» παρουσίασε το επετειακό θεατρικό έργο του συγχωριανού μας Ντίνου Κορδώση «Σίνα». 

   Η προσέλευση του κοινού ήταν αρκετά ικανοποιητική, παρόλο που δεν υπήρχε δυνατότητα πληροφόρησης ευρείας κλίμακας, αλλά και ταυτόχρονα πραγματοποιούντο παράλληλα άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.  Οι συντελεστές της παράστασης έκαναν για μια ακόμη φορά κατάθεση ψυχής και οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν μια υπέροχη παράσταση, καταχειροκροτώντας  τόσο για το ερμηνευτικό όσο και για το μουσικό μέρος της παράστασης. 

   Το έργο είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά, από τη θεατρική ομάδα της Κλένιας, τον Γενάρη του 2020 σε σκηνοθεσία Κορνηλίας Κουντούρη με επίσης μεγάλη επιτυχία. Εν συνεχεία φέτος παρουσιάστηκε από τον σύλλογο των Οξυωτών στην Οξυά Καρδίσας, στο Ανθηρό Καρδίτσας και μετά στο Χιλιομόδι. Θα τελειώσει τις παραστάσεις του στην Αθήνα. Την  παράσταση μπορείτε να παρακολουθήσετε στοYoutube-Klenia channel

...................

Τοπωνύμια της Κλένιας.

 Έρευνα-Καταγραφή: Γιώργος Δελής 
Τα τοπωνύμια είναι τα ονόματα που προσδιορίζουν κάποιους κατοικήσιμους αλλά περισσότερο ακατοίκητους τόπους . Οφείλουν  τα ονόματά τους σε κάποιο γνώρισμα του τόπου: θρησκευτική λατρεία, ιστορικό πρόσωπο, γεωργική χρήση, τεχνικό έργο, όνομα ζώων ή φυτών ,λαϊκές αντιλήψεις, γεγονότων που συνέβησαν στον τόπο, ιδιοκτήτες του τόπου και φύση του εδάφους.Επίσης μπορεί να βασίζονται σε λέξεις τουρκικής ή άλλης γλώσσας που παρεφθάρησαν με το χρόνο στα ελληνικά κτλ. Τα τοπωνύμια διευκόλυναν τους κατοίκους στις μεταξύ τους συναλλαγές και συνεννοήσεις.

   Τα περισσότερα τοπωνύμια αναφέρονται συνοπτικά στο βιβλίο του συγχωριανού μας καθηγητή Πανεπιστημίου Μιχαήλ Σ.Κορδώση, “Ιστορικογεωγραφικά, Τόμος 8^ος, Μεσαιωνική και Νεότερη Κλένα Κλένια σελ. 128” και τα περισσότερα έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.

   Αρκετά τοπωνύμια έχουν ιστορία πάνω  από ενάμιση αιώνα. Παραθέτουμε στο τέλος, πρωτόκολλο του 1871, σύμφωνα με το οποίο διαιρέθηκαν “αι γαίαι  Κλένιας”, όπως δημοσιεύεται  στο εξαιρετικό βιβλίο: Ο ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΣ ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 19ος  – 20ός  Αιώνας τόμος Β΄σελ 132, των ερευνητών συγγραφέων: Ξενοφώντα  Ηλία και Ζωής Ηλία. Στο εν λόγω  πρωτόκολλο η πλειονότης των τοπωνυμίων που αναφέρονται, φαίνεται να έχουν μεταφερθεί και να λέγονται στις μέρες μας. Στο ίδιο βιβλίο παρατίθενται αποσπάσματα από τις επιτροπές των κοινοτήτων, που συνήλθαν το 1914 βάσει του Νόμου ΔΝΖ/1912 και όρισαν τα όρια των κοινοτήτων. Εκεί στα καθοριζόμενα όρια της κοινότητάς μας με τις γειτονικές κοινότητες αναφέρονται πολλά από τα σημερινά τοπωνύμια.

 Τέλος για τον προσδιορισμό της θέσης, που ορίζουν τα τοπωνύμια, μεγάλη βοήθεια προσέφεραν ο κ. Χαράλ. Ζεμπερλίγκος και ο κ. Δημήτριος Π. Τσάκωνας.

      Πολλά τοπωνύμια που ορίζουν μικρή περιοχή, τα  έχουν δώσει  οι κάτοικοι που έχουν ιδιοκτησίες εκεί και αφορούν μικρή έκταση και είναι άγνωστα σε άλλους. Η θέση που καθορίζουν είναι χωρίς όρια, ελαστική και συνήθως επικαλύπτεται από το διπλανό τοπωνύμιο. Ακόμη αρκετά τοπωνύμια δεν χρησιμοποιούνται σήμερα λόγω της γεωλογικής και όχι μόνο μεταβολής και τα θυμούνται μόνο οι ηλικιωμένοι.

   Η παρακάτω αναλυτικότερη καταγραφή των τοπωνυμίων  του χωριού μας και της γύρω περιοχής αποτελεί μία προσπάθεια να καταγραφεί και να προσδιοριστεί η θέση τους για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι . Στο τέλος παρατίθενται επεξεργασμένες αεροφωτογραφίες όπου τοποθετήθηκαν κατά προσέγγιση τα τοπωνύμια για ευκολότερη ανάγνωση.

  Η καταγραφή ξεκινά από τα ξωκλήσια που είναι γνωστά και σήμερα. “Αη Λιάς” στην κορυφή του βουνού της Νυφίτσας, παλιός “Άγιος Νικόλαος” στους βόρειους πρόποδες της Ψηλής Ράχης και δυτικά της Νυφίτσας, “Άγιος Παντελεήμων”, “Άγιος Νικόλαος”, “Αγία Σωτήρα”, “Άγιος Δημήτριος”, “Αγιάννης”, “Μουσκουφίτσα”, “Αγία Κυριακή” βόρεια του Ξερόκαμπου (δεν υπάρχει σήμερα, παλαιότερα υπήρχε προσκυνητάρι).

    Εν συνεχεία υπάρχουν μεγάλες περιοχές με τοπωνύμιο και μέσα σε αυτές ή και πέριξ αυτών υπάρχουν τοπωνύμια για μικρότερες περιοχές.

   1)“Ξερόκαμπος” στο ανατολικό μέρος του χωριού .Ορίζεται ο κάμπος από το βόρειο άνοιγμα της Κλεισούρας και τους ανατολικούς πρόποδες της Νυφίτσας και του ρέματος του Κολοφωνιά μέχρι το Χιλιομόδι. Περιφερειακά  του Ξεροκάμπου έχουμε: Ανατολικά o “Κοκκαλάς” και το “Τουρκοστράτι”.Νοτιότερα και πριν το “Κοκκαλά”  είναι η “Πικρομυγδαλίτσα” ή “Μυγδαλίτσα” Ακόμα ανατολικότερα του Κοκκαλά” πάνω στο οροπέδιο του βουνού είναι η “Αμπιδίτσα”. Βόρεια αυτών είναι ο “Βατιάς” και κοντά στον “Βατιά” στα νότια υψώματα του “Σόνσοφα το γαλάρι”. Ανατολικότερα μεταξύ του “Σόνσοφα το γαλάρι” και του  “Κοκκαλά” είναι τα “Κουτσαίικα”.Βόρεια: πρoς το Χιλιομόδι και στο ύψος του Παλιού Σχολείου είναι το “Σύνορο” που  προφανώς καθόριζε τα όρια των χωραφιών Κλένιας Χιλιομοδίου. Εκεί περίπου ήταν η “Αγία Κυριακή”, παλιά εκκλησία που δεν υφίσταται. Πιο νότια του Συνόρου ήταν οι  “Κολώνες”, ονομασία από αρχαίες κολώνες που είχαν βρεθεί εκεί. Δυτικά : Κατηφορίζοντας το δρόμο που ξεκινάει από τον Αγιάννη πρός τη Φανερωμένη είναι η “Λιτρίβα”. Νοτιότερα αυτής μεταξύ του δρόμου Κλένιας Αγιονορίου και του δρόμου προς “Κοκκαλά” είναι το “Κοκολίο”. Πιο Νότια  η “Πάνω Κλένια” και νότια αυτής πάνω από την Μουσχουφίτσα η “Αλεξάντρα”, όπου υπάρχει πηγάδι και πηγή με νερό. Μετά την “Αλεξάντρα”, και πριν φτάσουμε στο “Καλυβάκι” είναι το “Γούπατο, και νότια η “Σπηλιά της Κλένιας”. Η επόμενη μεγάλη  ρεματιά ανατολικά λέγεται “Κολοφονιάς” και πιο ανατολικά η επόμενη μικρότερη ρεματιά είναι το “Βαθύ”. Ανατολικά της “Αλεξάντρας” και βόρεια από το “Γούπατο” είναι τα “Κλαράκια”. Δυτικά του στενού της “Κλεισούρας” και ψηλά στο βουνό είναι της “Βάγιας ο βράχος”. Εκεί φυτρώνουν πολλές βαγιές όπου πήγαιναν οι νιόπαντροι την Κυριακή των Βαΐων και μάζευαν κλαδιά για να στολίσουν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.  Κάτω από το “Βράχο της Βάγιας” όπου τελειώνουν τα χωράφια είναι τα “Ντράφια” ενώ ο βράχος πιο ψηλά ανατολικά στην πλευρά του “Κολοφονιά” είναι της “Πούλιας ο βράχος”. Νοτιότερα ανάμεσα στο “Βράχο της Βάγιας” και στο “Βαθύ” είναι το “Ίσιωμα”.

  2) Γύρω από το χωριό συναντάμε βόρεια: τον “Βραχιά”, όπου βρίσκεται το  Δημοτικό Σχολείο και ο γύρω οικισμός. Συνέχεια βόρεια μετά το Δημοτικό Σχολείο  το  “Bουνό”, όπου υπάρχουν αρχαίοι τάφοι. Νοτιοανατολικά  κάτω από τον βράχο της μικρής σπηλιάς  η “Πλεύρα”. Στο νότιο άκρο του χωριού συναντάμε: την “Πλάκα με τον αιωνόβιο πλάτανο όπου κατασκευάστηκε προσφάτως και ένα μικρό θεατράκι. Πάνω από την “Πλάκα” νότια είναι ο “Βορτοπός” ή “Βερτοπός” και δυτικά αυτού προς τον Άγιο Παντελεήμονα είναι το “Μεγάλο Λιθάρι”.” Η επόμενη  ρεματιά δυτικά του “Βερτοπός” λέγεται “Βορός”.

Ανατολικά της “Πλάκας” είναι το “Τραχώνι”,ο “Βράχος ή Ελιά του Μπινιάρη ή και Μπεντένια”, πιο ψηλά νοτιότερα το “Χέρωμα” και μετά  “Καλυβάκι” ή “Καλυβάκια” ένα πλάτωμα στο μέσο της βόρειας πλευράς της Νυφίτσας, (στο άλλο πλάτωμα δυτικότερα βρίσκεται ο Άγιος Παντελεήμονας). Παλιά λέγεται ότι υπήρχαν εκεί μικρά οικήματα, καλυβάκια.  Δυτικά από το “Καλυβάκι”  φυτρώνουν σφάσκες-ασφάκας γι’αυτό λέγεται “Σφάσκες”.

 Κάτω από  τον Άγιο Παντελεήμονα  και δυτικά η περιοχή λέγεται “Πεζούλια”, αν και άλλες περιοχές λέγονται Πεζούλια λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους. Στο ύψος αυτό αλλά δυτικά του δρόμου προς τον Άγιο Παντελεήμονα είναι του “Ζιώτη το γαλάρι”. Πιο Δυτικά είναι ο ”Κοκκινιάς”   η “Τρούπα” και οι “Κουμαριές”. Συνεχίζοντας πιο ψηλά είναι τα “Καταλύματα”, τοποθεσία, όπου έζησαν οι Κλενιάτες όταν τους έκαψαν οι τούρκοι το χωριό μετά την δολοφονία του τούρκου φοροεισπράκτορα και μέχρι να τους δοθεί αμνηστία. Συνεχίζοντας Νοτιοδυτικά συναντάμε το “Ορφανόρεμα” και νότια αυτού είναι του “Καφαντάρη”. Μετά το “Ορφανόρεμα” και ανεβαίνοντας την πλάγιά προς το Στεφάνι είναι  το “Κιτσανοχώραφο” στην συνέχεια  υπάρχουν και οι ονομασίες “Γρανίτσα” ή “Γρανίτζα” και πιο κάτω η “Αλαταριά” , γιατί έβαζαν αλάτι  πάνω σε πλάκες για τα γιδοπρόβατα, ώστε να πίνουν νερό για παράγουν περισσότερο γάλα και να παχαίνουν, αλλά ειδικά κατά την εποχή του ζευγαρώματος. Εν συνεχεία είναι οι “Καρυές”.
 Νότια του χωριού στην Νυφίτσα ήταν η “Απαγορευμένη”. Άρχιζε από το ρέμα του  Αγίου Νικολάου, συνέχιζε πάνω από τον Άγιο Παντελεήμονα, στο “Βερτοπό” και έφθανε στην “Πάνω Κλένια”. Θεσμοθετήθηκε νομικά το 1911 και απαγορευόταν η βοσκή η ξύλευση κτλ. Πάνω από τον Άγιο Παντελεήμονα, όπου άρχιζε η “Απαγορευμένη”, η περιοχή λεγόταν ο “Κάψαλος του Μπισμπίκη”. Κάποιος Μπισμπίκης (παρατσούκλι) έβαλε φωτιά (να κάψει τους δαίμονές του) και η φωτιά έφτασε στον Αι Λιά. Στο μέσο της απόστασης μεταξύ Αγ. Παντελεήμονα και Αι Λιά στο βράχο είναι το “Κουρδελιόπεση “.Πάνω από τον Αγ. Παντελεήμονα υπήρχε μονοπάτι μέχρι την “Σπηλιά” και όλη η περιοχή κατά μήκος λεγόταν “Μονοπάτι”. Δυτικά του Αι Λιά είναι το “Διάσκελο”. Μεταξύ του Αι Λιά και του “Διάσκελου και λίγο βορειότερα είναι οι “Αλεπότρυπες”.

Δυτικά του χωριού:  η “Λίγαγα” και συνέχεια βόρεια  το “Αλμπάνη” που φτάνει μέχρι το “Βαρκό”, ενώ πιο νότια αυτών βρίσκεται  το “Πηγαδάκι”.
............................................

«ΣΙΝΑ». Εντυπώσεις και στιγμιότυπα από την παράσταση.

   Το νέο θεατρικό έργο του Ντίνου Κορδώση « Σίνα», παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία Κορνηλίας Κουντούρη-Καλαρά, από τη Θεατρική Ομάδα της Κλένιας, στις 18 και 19 Ιανουαρίου 2002. Παρά το δριμύ  ψύχος, η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημοτικού Σχολείου Κλένιας ήταν κατάμεστη, τόσο στην πρεμιέρα όσο και στην επανάληψη.

   Συγκινητικό ήταν το αφιέρωμα, πριν την έναρξη της πρεμιέρας, στο εκλιπόν μέλος της Θεατρικής Ομάδας, τον συμπαθέστατο κι αγαπητό σε όλους  Τάσο Γκαλγκούνη, που υπήρξε από τα ιδρυτικά και πλέον δραστήρια μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου.  Aκολούθησε η βράβευση 6 επιτυχόντων μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με καταγωγή απ’ την Κλένια.

   Το έργο ενθουσίασε τους θεατές, που χειροκροτούσαν σε κάθε ευκαιρία  τους ερμηνευτές, οι οποίοι ήταν ολοφάνερο πως είχαν ταυτιστεί πλήρως με τους ήρωες που υποδύονταν. Η σκηνοθέτης ανταποκρινόμενη στην πρόταση – πρόκληση του συγγραφέα να σκηνοθετήσει ένα καινούργιο έργο, κατάφερε ν’ αξιοποιήσει εις το έπακρον το έμψυχο και μη υλικό το οποίο διέθετε, αντιμετωπίζοντας επιτυχώς όλες τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος, αλλά και τις αντιξοότητες τις οποίες η τύχη αφειδώς επιφύλαξε. Ιδιαίτερα αναδείχθηκε η κωμική πλευρά του έργου, όπου οι ερμηνείες ήταν ξεκαρδιστικά αστείες και καταχειροκροτήθηκαν.

   Το έργο παρακολούθησαν εκτός των άλλων, ο κύριος Μανωλάκης Δημήτριος μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κορινθίων και ο πρόεδρος του  Δημοτικού Διαμερίσματος Κλένιας κύριος Μπακλώρης Παναγιώτης και εκπρόσωποι του Πολιτιστικού Συλλόγου Στεφανίου. Επίσης οι επί κεφαλής των θεατρικών ομάδων του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Βασιλείου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Οξυάς Καρδίτσας «Ο Άγιος Δημήτριος», οι οποίοι στο τέλος της παράστασης δήλωσαν, πως  θα ήθελαν να εντάξουν την παρουσίαση του θεατρικού έργου που παρακολούθησαν στα μελλοντικά σχέδιά τους.

   Το έργο παρακολούθησε και στις δυο παραστάσεις και απόλαυσε ιδιαίτερα ο συγγραφέας του έργου. Συνεχάρη κι ευχαρίστησε τους συντελεστές της παράστασης, λέγοντας πως συγκινήθηκε από την προσπάθεια, το μεράκι και το πάθος των ερμηνευτών. « Τα έδωσαν όλα και τους αξίζουν πολλά μπράβο!» είπε χαρακτηριστικά. 

   Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι η Κλένια κατάφερε να παρουσιάσει ένα έργο με αποκλειστικά δικές της δυνάμεις, αφού η συγγραφή του έργου, η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες έγιναν από Κλενιάτες, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο για ένα χωριό του μεγέθους της Κλένιας.

   Ευχόμαστε στη θεατρική ομάδα της Κλένιας καλή ξεκούραση, για ανάληψη δυνάμεων και στη συνέχεια εμπρός με ανανεωμένη ορμή, για καινούργιες επιτυχίες!   

 

........................