Ταυτότητες

   Η εξέλιξη των δελτίων ταυτότητας στην Ελλάδα από την δεκαετία του 1940 (όπου βρήκαμε κάποιες χάρτινες) μέχρι σήμερα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και συνδέεται στενά με τις πολιτικές, κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές κάθε εποχής. Ας δούμε κάποια δελτία με μια χρονολογική επισκόπηση:

   Από το 1940 έως και το 1960 οι ταυτότητες εκδίδονταν από την Αστυνομία Πόλεων και τη Χωροφυλακή. Ήταν χειρόγραφες, από χαρτόνι διπλωμένο στην μέση , με ασπρόμαυρη φωτογραφία κολλημένη και σφραγισμένη. Περιείχαν βασικά στοιχεία: ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο, ημερομηνία γέννησης, τόπο κατοικίας και επάγγελμα. Είχαν σφραγίδες των αρχών, επικολλημένα χαρτόσημα και υπογραφές του κατόχου και του αξιωματικού έκδοσης. Περιττό να αναφέρουμε ότι δεν πληρούσαν κανένα κανόνα ασφαλείας.

   Μετά το 1960 καθιερώνεται η γνωστή μπλε αστυνομική ταυτότητα σε πλαστικοποιημένο χαρτί. Περιείχαν ακόμη τόπο γέννησης, αριθμό δελτίου, αναγραφή θρησκεύματος (που καταργήθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και από το 2000 δεν αναφέρεται ), δακτυλικό αποτύπωμα, υπηκοότητα, ή ακόμη και την ομάδα αίματος. Χαρακτηριστικό ήταν ότι με ένα τρύπημα καρφίτσας στους αριθμούς 1, 2, 3… που είχαν, πιστοποιείτο ότι ο κάτοχος είχε ψηφίσει στις εκλογές (Μετέπειτα καθιερώθηκαν τα εκλογικά βιβλιάρια που καταργήθηκα και αυτά).

   Από το 2000 εισάγεται νέος τύπος ελληνικής ταυτότητας με δίγλωσση αναγραφή (ελληνικά και λατινικά). Στην αρχή ανάλογα την δυνατότητα των τοπικών αρχών είναι χειρόγραφη ή δακτυλογραφημένη αλλά σταδιακά εκδίδεται δακτυλογραφημένη. Η ασφάλεια και αυτών των ταυτοτήτων ήταν περιορισμένη.

  Από το 2021 ανακοινώνονται σχέδια για νέες ταυτότητες με ψηφιακά χαρακτηριστικά και από Σεπτέμβριο 2023 άρχισαν να εκδίδονται οι νέες ελληνικές ταυτότητες, σύμφωνα με τα πρότυπα της Ε.Ε. Ταυτόχρονα εισάγεται η ψηφιακή ταυτότητα στο κινητό τηλέφωνο(gov.gr Wallet), αρχικά για την ταυτοποίηση στις δημόσιες υπηρεσίες και συναλλαγές. Τα χαρακτηριστικά πλέον έχουν αλλάξει:
Έχει την μορφή πλαστικής κάρτας τύπου πιστωτικής (ID-1 format).
Περιέχει τσιπ (microchip) με βιομετρικά δεδομένα (φωτογραφία, αποτύπωμα).
Αναγράφει στοιχεία σε ελληνικά και λατινικά.
Περιλαμβάνει QR code, ψηφιακή υπογραφή, ημερομηνία λήξης.
Τέλος αναγράφει τον μοναδιαίο Προσωπικό Αριθμό του Ατόμου.
Πληρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και επιτρέπουν ηλεκτρονική ταυτοποίηση σε ψηφιακές υπηρεσίες.
Έχει διάρκεια ισχύος 10 χρόνια.

                                                1940...

1960...

                                                      2000...

2023...

Γκορτσιές

   Ο Ξερόκαμπος μέχρι και την δεκαετία του 60 είχε σήμα κατατεθέν τις γκορτσιές, επειδή το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γκορτσιάς είναι η ανθεκτικότητά της. Ως άγριο δέντρο προσαρμοσμένο σε μεσογειακά περιβάλλοντα, αντέχει στην ξηρασία καλύτερα από τα περισσότερα καλλιεργούμενα οπωροφόρα. Ευδοκιμεί σε φτωχά, ασβεστολιθικά και πετρώδη εδάφη όπου λίγα άλλα δέντρα μπορούν να ευημερήσουν. Έτσι ο Ξερόκαμπος ήταν ένας ιδανικός τόπος για την ανάπτυξη και την εξάπλωσή της.
   Τα οφέλη της γκορτσιάς πολλαπλά. Κατ’ αρχάς η συμβολή της στη βιοποικιλότητα και στα οικοσυστήματα. Χάρη στην πρώιμη ανθοφορία της την άνοιξη, προσφέρει από τα πρώτα πλούσια γεύματα γύρης και νέκταρ στους επικοντιστές (μέλισσες, κ.ά.). Θεωρείται μάλιστα εξαιρετικό μελισσοκομικό φυτό, που βοηθά τις μέλισσες να ξεκινήσουν δυναμικά τη σεζόν.
Επιπλέον, η γκορτσιά έχει πολύ σκληρό ξύλο, για πολλαπλές πρακτικές χρήσεις. Είναι κατάλληλο για ξυλογλυπτική, ιδανικό για εργαλεία και λεπτές ξύλινες κατασκευές χειροτεχνίας, ενώ το κάψιμο – παράγει δυνατή και σταθερή φλόγα. Στην παράδοση, τα άνθη χρησιμοποιούνταν διακοσμητικά. Στη λαϊκή ιατρική, φύλλα, φλοιός και καρπός χρησιμοποιούνταν ως ήπια στυπτικά και αντιδιαρροϊκά και ως βοτανοθεραπεία (τσάγια, καταπλάσματα) Η γκορτσιά ήταν ένα από τα «φαρμακευτικά δέντρα» που υπήρχαν σχεδόν σε κάθε αγροικία.
Ακόμη αυτή η εξαιρετική αντοχή κάνει τη γκορτσιά πολύτιμη ως υποκείμενο για τον εμβολιασμό πολλών ποικιλιών ήμερης αχλαδιάς.
   Τέλος η ανθεκτικότητά της σε δύσκολα εδάφη, ξηρασία και έντομα την έκανε ιδανική για φυσικούς φράχτες, περιβόλια. Οι αγρότες συνήθιζαν να αφήνουν γκορτσιές στα όρια των χωραφιών τους, τόσο για φυσικούς φράχτες όσο και για την πολύτιμη σκιά τους για τα κοπάδια. Τα αγκαθωτά κλαδιά της γκορτσιάς συχνά κόβονταν και χρησιμοποιούνταν για πρόχειρους φράχτες (π.χ. για τη στρούγκα κατά το άρμεγμα) ή στοιβάζονταν στα όρια ως σημάδια οικοπέδων.
   Και καταλήγουμε στους καρπούς. Μικροί σφαιρικοί με διάμετρο 2-3 εκ. Πράσινοι στυφοί όταν είναι άγουροι, κιτρινοκάστανοι όταν ωριμάσουν. Πολύ ξινοί και δύσπεπτοι ωμοί λόγω οργανικών οξέων & τανινών, αλλά τρώγονται μετά από υπερωρίμανση. Περιέχει μηλικό, κιτρικό, οξύ, πηκτίνη, αμυγδαλίνη, βιταμίνη.
Οι καρποί είναι βρώσιμοι ειδικά σε περιόδους έλλειψης (νωποί πολύ ώριμοι ή αποξηραμένοι). Παραδοσιακά παραγόμενα προϊόντα: πετιμέζι από γκόρτσα, γλυκό του κουταλιού, λικέρ, μουστόπιτες,. Σήμερα αυτές οι χρήσεις επιβιώνουν σε μικρή κλίμακα, σε κάποιες περιοχές ως τοπικές σπεσιαλιτέ.
   Κτηνοτροφικά, οι καρποί είχαν αξία κυρίως ως ζωοτροφή για χοίρους . Σε πολλές περιοχές , τα ώριμα γκόρτσα μαζεύονταν και ταΐζονταν στους χοίρους το φθινόπωρο, ενισχύοντας το διαιτολόγιό τους όταν άλλα φυσικά βοσκήματα ήταν λιγοστά. Γενικότερα στα χωριά, οι μικροί αυτοί σκληροί καρποί θεωρούνταν «εξαιρετικό φαΐ για τους χοίρους», σε μια εποχή που δεν υπήρχαν εμπορικές ζωοτροφές.
   Υπάρχει όμως και καταγραφή ότι στην αρχαιότητα οι Αργείοι χρησιμοποιούσαν τα γκόρτσα αντί για ψωμί στις δύσκολες περιόδους, όπως ακριβώς οι Αρκάδες έτρωγαν βαλανίδια σε εποχές έλλειψης σιτηρών.
 Συνοψίζοντας.
   Οι γκορτσιές ήταν κάποτε πολύτιμο στοιχείο της ελληνικής υπαίθρου. Σήμερα όμως παρατηρείται η σταδιακή απαξίωσή τους και η υποτίμηση του ρόλου τους.
   Στην διατροφή των ανθρώπων είχε ρόλο ασφαλείας .Σε δύσκολες ιστορικές περιόδους όταν άλλες τροφές σπάνιζαν ,τα άγρια αχλάδια (γκόρτσα) στήριξαν τον πληθυσμό .Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αγρότες παλαιότερα μάζευαν τα μικροσκοπικά αυτά φρούτα το φθινόπωρο τα άφηνα να ωριμάσουν και τα κατανάλωναν τον χειμώνα είτε νωπά (όταν είχαν πλέον μαλακώσει) είτε αποξηραμένα σαν αποθηκευμένα.
   Στη σύγχρονη εποχή, οι ρόλοι αυτοί της γκορτσιάς εκλείψει. Οι μεταπολεμικές δεκαετίες έφεραν τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας, την εντατικοποίηση των καλλιεργειών και την εγκατάλειψη πολλών παραδοσιακών πρακτικών. Η γκορτσιά, που άλλοτε φυτευόταν ή διατηρούνταν στα χωράφια ως χρήσιμο δέντρο, αντιμετωπίστηκε πλέον ως «άχρηστο αγριόδεντρο». Πολλές γκορτσιές κόπηκαν κατά τη δημιουργία μεγαλύτερων ενιαίων αγροτεμαχίων, καθώς θεωρούνταν εμπόδιο στη μηχανοποίηση (τα τρακτέρ και οι θεριστικές μηχανές απαιτούν ανοικτούς χώρους χωρίς δέντρα στα μέσα των χωραφιών). Επίσης, η εισαγωγή ετοίμων δένδρων από τα φυτώρια σήμαινε ότι δεν χρειαζόταν πλέον , η χρήση της γκορτσιάς ως υποκείμενο εμβολιασμού σε αχλαδιά. Σήμερα δεν έχει ουσιαστικά καμία καλλιεργητική αξία.
   Παράλληλα, οι διατροφικές συνήθειες και ανάγκες άλλαξαν ριζικά. Οι αγρότες δεν χρειάζεται πια να βασίζονται σε άγριους καρπούς για επιβίωση. Υπάρχει αφθονία από καλλιεργημένα φρούτα, εμπορικές τροφές και ζωοτροφές. Έτσι, η πρακτική του να μαζεύει κανείς γκόρτσα από τη φύση έχει εκλείψει σχεδόν εντελώς.
   Η κοινωνική και γεωργική απαξίωση της γκορτσιάς αντικατοπτρίζει την ευρύτερη αλλαγή στον τρόπο ζωής. Από τις μικρές αγροτικές κοινότητες που αξιοποιούσαν καθετί άγριο, περάσαμε σε έναν αγροδιατροφικό τομέα που στηρίζεται μόνο σε καλλιεργούμενους, εμπορικούς πόρους. Η γκορτσιά από βασικό στοιχείο των αγρών έγινε “ξεχασμένο” αγριόδεντρο, του οποίου την αξία προσπαθούμε πλέον να θυμηθούμε εκ των υστέρων, στο πλαίσιο της αναζήτησης για βιώσιμες και παραδοσιακές πρακτικές.

   Αιτία και κίνητρο για να ερευνήσουμε και να μάθουμε λίγα πράγματα για το δένδρο που αφθονούσε στην περιοχή μας ήταν η παρακάτω απόφαση της Κοινότητας Κλένιας που δείχνει το ενδιαφέρον και την αξία που είχε τότε η γκορτσιά και οι καρποί της, που όπως φαίνεται ωρίμαζαν κατά τους μήνες Σεπτέμβριο με Οκτώβριο.

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας; (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας)

                                         Πρᾶξις 9.

Ἐν Κλένια σήμερον τήν 28 τοῦ μηνός Αὐγούστου 1949 ἐτους ἡμέραν τῆς ἐβδομάδος Κυριακήν καί ὧραν 6 μ.μ. καί ἐν τῷ Κοινοτικῷ Καταστήματι κατόπιν ἐγγράφου προσκλήσεως τοῦ προέδρου 
γινομένης κατά τούς ὁρισμούς τοῦ ἄρθρου 29 τοῦ Κ... Δ.Κ συνῆλθεν είς συνεδρίασιν το Κ Σ Κλένιας παρόντων τῶν μελών αύτοῦ πρός συζήτησιν καί λῆψιν ἀποφάσεως ἐπί τῶν κάτωθι θεμάτων ἅτινα περιείχοντο καί είς τήν νομίμως κοινοποιηθήσην ὑπ’αριθ 331

επομένη σελίς

πρόσκλησίν των ἤτοι : Περί ἀπαγορεύσεως βοσκῆς ἐτεροδημοτῶν
ποιμένων ἐν τῇ θέση Ξερόκαμπος.

       Έπιτευχθείσης νομίμου άπαρτίας ὁ Πρόεδρος είσέρχεται είς τήν συζήτησιν τοῦ άνωτέρῳ θέματος έκθέτων τά ἑξῆς : Ἐποικειμένης τῆς ὡριμάνσεως 

τῶν άγριαχλαδιὼν <Γκόρτσα> έν τῆ θέση Ξερόκαμπος τῆς ἡμετέρας 

περιφερείας καί πρός προστασίαν τῆς κτηνοτροφίας τῆς κοινότητός μας 

ἀνάγκη ὅπως ἡ άνωτέρῳ περιοχή ἀπαγορευθῆ διά έτεροδημότες 

ποιμένες κατά τό διάστημα τῆς ὡριμάνσεως.

                         Τό Κοινοτικόν Συμβούλιον ἀκούσαν τήν εἰσήγησιν

τοῦ κ. Προέδρου                   

                                  ἀποφαίνεται

       ἀπαγορεύει τήν βοσκήν ἐν τῆ θέση Ξερὀκαμπος τῶν
ἑτεροδημοτῶν ποιμένων κατά τήν περίοδον τῆς ὡριμάνεως
τῶν Γκόρτσων ἤτοι ἀπό 1ην Σ/βρίου 1949 καί συγκεκριμένως
ὑπό τά όρια, βορείως,ἀπό δρόμον Κλένιας-Μονῆς Φανερωμένης
μέχρι τῆς Νοτίων τοιαύτην Κλεισούρας
          Ἐγένετο, άπεφασίσθη καί ὑπεγράφη παρά πάντων
τῷ κ Προέδρω ἀνατίθεται ἡ περεταίρῳ ἐνέργεια.




Ὁ Πρόεδρος                                                                             τά Μέλη

Μπαλής

    Έτσι παίρνοντας στοιχεία από λογοτεχνικές περιγραφές αναλογιζόμαστε πως ήταν κάποτε μια εποχή που τα γκόρτσα είχαν αξία. Πριν γίνουν απλώς άλλη μια λέξη στο λεξιλόγιο των παλιών, πριν τα ξεχάσει το χώμα και τα σαρώσει ο άνεμος της προόδου. Τότε, στις παρυφές του φθινοπώρου, όταν η γη ευωδίαζε από τα υγρά φύλλα και η πρωινή πάχνη έγλειφε τα χωράφια, τα γκόρτσα κρέμονταν βαριά απ’ τα δέντρα σαν σιωπηλές υποσχέσεις.
    Δεν ήταν ταπεινά. Τα γκόρτσα τότε δεν ήταν για πέταμα. Ήταν δώρα. Τα έφερναν απ’ το χωράφι με φροντίδα, τα μοίραζαν στους συγγενείς, τα κρατούσαν για τις γιορτές. Ήταν παρόντα στα πανέρια με τα ξερά σύκα, στις αποθήκες με τα καρύδια, στα υπόγεια δίπλα στο κρασί και το τσίπουρο. Στα χέρια των παλιών, ένα γκόρτσο δεν ήταν καρπός μόνο – ήταν ιστορία, μνήμη, συνέχεια.
    Κι ύστερα πέρασαν τα χρόνια. Τα δέντρα ξεχάστηκαν, οι αυλές στρώθηκαν με μπετόν, τα παιδιά σταμάτησαν να ρωτούν τι είναι "εκείνο το πράσινο περίεργο φρούτο". Τα γκόρτσα έμειναν μόνο σε κάποιες παλιές φωτογραφίες και σε κάτι γιαγιάδες που ακόμα φυλάνε ένα δυο δέντρα στην άκρη του περιβολιού.
    Όμως για όσους τα πρόλαβαν, για όσους τα μύρισαν και τα γεύτηκαν, τα γκόρτσα θα έχουν πάντα αξία. Γιατί δεν είναι απλώς ένας καρπός – είναι ένας μικρός θησαυρός απ’ τον κόσμο που χάθηκε αθόρυβα, μα ζει ακόμα μέσα στις αναμνήσεις μας.

Τρύγος

 

 

  Ὀπως έχουμε ξαναγράψει η Κλένια μέχρι και την δεκαετία του 60 είχε μεγάλες εκτάσεις από αμπέλια.
   Περιοχές ανατολικά του χωριού όπως Βατιάς, Καμαρέτα, και δυτικά Φλεβάρη, Αλωνάκια. Πιστρατού, Αμπελάκια κτλ. ήταν κατάφυτες από αμπέλια.
   Η φυλλοξήρα ήταν η ασθένεια που τα κατέστρεψε και η επαναφορά της αμπελοκαλλιέργειας σε τόση μεγάλη έκταση δεν έγινε ποτέ, όπως σε γειτονικά χωριά, τον Ἀγιο Βασίλειο, Σπαθοβούνι, περιοχή Νεμέας κτλ.

   Ερευνώντας τα υπάρχοντα αρχεία πρακτικών της Κοινότητος, που αρχίζουν το 1914 και καλύπτουν πάνω από μισό αιώνα, βρήκαμε μιαν απόφαση της Κοινότητος ακριβώς πριν από 111 χρόνια, που έχει αρκετό ενδιαφέρον για την λειτουργία και τις αρμοδιότητες της κοινότητος τότε.

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας; (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας)

και αποδελτιώνοντας...

άριθ 10

Τό Κοινοτ. Συμβούλιον τῆς Κοινοτ.

Κλένιας ἀποτελούμενον ἐκ τῶν κάτωθι

προυπογεγραμμένων μελῶν συνελθόν

εἰς συνεδρίασιν σήμερον τήν 4 7βρίου

1914 ἡμέραν πέμτην καί ἐν τῷ κοινοτ.

καταστήματι κατόπιν τῆς ἀπό 1 7εβρίου

ἐ.ἐ. προσκλήσεως τοὺ οἰκίου Προεδρου

-------------------------------------------------------------------------------------------------

παρόντος καί εἰς τήν Συνεδρίασιν προτείνον ἵνα προσδιο

ρισθῇ ἡμέρα τρυγητοῦ τῶν σταφυλῶν τῶν ἀμπἐλων

καθ’ ὅλην τήν περιφέρειαν τῆς Κοινοτ. Κλένιας.

Ἀκοῦσαν τήν πρότασιν τοῦ κ. Προέδρου ἥν ὡρίσ.

…..καί …...καί Νόμιμον … συσκεφθέν

                    Ἀποφαίνεται

Προσδιορίζει ὡς ἡμέραν τρυγητοῦ τῶν ἀμπέλων

τῆς Κοινότ. Κλένιας τήν 15 7βρίου 1914 ἡμέραν

Δευτέραν

Οἱ παραβιάζοντες τήν διάταξιν ταύτην θέλοντος

ὑποστεῖ τάς συνεπείας τού Νόμου.

Η παροὺσα κοινοποιηθήτω καί ἀναγνωσθήτω

είς ἐκκλησίας ἐν τῇ κοινότ. Κλένιας.

Ὁ Πρόεδρος                                                                           Τά μέλη

Β.Μπαλης                                                                …………..

                                                                                   Κορδώσης

                                                                                  Ζεμπερλίγκος

                                                                                Σταύρος Δήμας

Η απόφαση αυτή εύλογα δημιουργεί ερωτήματα και απορίες στον αναγνώστη.

Έπρεπε να πάρει απόφαση η Κοινότητα για να αρχίσει ο τρύγος και σε συγκεκριμένη ημερομηνία;

Ποιες άραγε ήταν οι επιπτώσεις στους παραβιάζοντες την απόφαση;

Ερευνώντας τα αρχεία δεν συναντάμε τα επόμενα χρόνια παρόμοιες αποφάσεις.

Παρατήρηση: Σύμφωνα με το τρέχον ημερολόγιο η 4η Σεπτ.1914 ήταν ημέρα Παρασκευή και η 15η ήταν Τρίτη. Προφανώς η διαφορά πρέπει να οφείλεται στην αλλαγή του ημερολογίου που έγινε το 1923.

...και μία γραμματική παρατήρηση: Ο συντάκτης χρησιμοποιεί το 7 (7 βριου) για να ορίσει τον Σεπτέμβριο ενώ σε νεότερες αποφάσεις παρατηρήσαμε την χρήση του 9 (9 βριου) πιο λογικό.

Έμβολιασμός

    Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα από την αρχή. Δεν αναφερόμαστε στον εμβολιασμό των ανθρώπων. Θα αναφερθούμε στο μπόλιασμα ή στο κέντρωμα, που λέμε και ξέρουμε καλύτερα, των δένδρων. Είναι η γνωστή τεχνική μέθοδος που γίνεται η μεταμόσχευση ενός μέρος ενός φυτού σε άλλο φυτό .
   Λίγα λόγια εγκυκλοπαιδικά. Το κέντρωμα γίνεται για να αλλάξουμε - μετατρέψουμε ένα δέντρο σε άλλο χωρίς να ξαναφυτέψουμε από την αρχή. Έτσι βελτιώνεται ή μεταβάλλεται η ποιότητα του καρπών και επιταχύνεται η καρποφορία. Μπορεί το νέο δέντρο να αντέχει περισσότερο σε ασθένειες ή κτηματολογικές συνθήκες ή να εξοικονομείται χώρος λόγω μεγέθους. Ακόμη διατηρούνται παραδοσιακές ποικιλίες ή  αλλάζει η  ποικιλία. Και φυσικά δεν πρέπει να υποτιμούμε τα οικονομικά οφέλη. Γρήγορη παραγωγή θα δώσει γρήγορα έσοδα, ποιοτική παραγωγή θα δώσει καλύτερες τιμές, δέντρα ανθεκτικά θα έχουν μειωμένο κόστος καλλιέργειας ενώ ακόμη γίνεται εκμετάλλευση-χρησιμοποίηση υπαρχόντων δέντρων αντί να γίνονται έξοδα για αγορά νέων κτλ.
   Το κέντρωμα σήμερα ουσιαστικά δεν υφίσταται. Μόνο περιορισμένα σε κάποιους κήπους ή μεμονωμένα άγρια δέντρα σε κάποιο χωράφι που φύτρωσαν μόνα τους (αγριελιές, γκορτσιές, αμυγδαλιές κτλ.) Και φυσικά το κέντρωμα γίνεται από κάποιους γνώστες του αντικειμένου γιατί πρέπει να ομολογήσουμε ότι το κέντρωμα απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρία για να είναι επιτυχές και ήταν λίγοι στα χωριά που τα κατάφερναν επιτυχώς.
   Αφορμή για την ανάρτηση, μας έδωσε το παρακάτω πρακτικό της Κοινότητας Κλένιας με το οποίο λαμβάνεται απόφαση για την προστασία των “εμβολιασμένων” δένδρων εν έτει 1950.

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας; (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας)

                                              

                                                      Πράξις 27

Ἐν Κλένια σήμερον την 4 τοῦ μηνός  Ἰουνίου 1950 ἔτους ἡμέραν τῆς ἐβδομάδος Κυριακήν και ὥραν  6 μμ και ἐν τῶ Κοινοτικῶ Καταστήματι κατόπιν ἐγράφου προσκλήσεως τοῦ Προέδρου τῆς κοινότητος γενομένης κατά τους ὁρισμούς τοῦ ἄρθρου29 τοῦ Κ.Ν.Α.Κ συνῆλθεν  εί συνεδρίασιν Το Κοινοτικὀν Συμβούλιον Κλένιας παρόντων ἀπάντων τῶν  μελῶν αὐτοῦ προς συζήρησιν και λῆψιν ἀποφάσεως ἐπί τῶν κάτωθι θεμάτων ἅτινα περιείχοντο και εἰς τήν νομίμως κοινοποιθεῖσαν ὐπ’ ἀριθ 206/25-5-50 πρόσκλήσίν του ἤτοι:

1)

2)

..

5) Περί ἀπαγορεύσεως Βοσκής ἐν τῆ θέση Ξερόκαμπος

..

………………………………………………………………………………………………………………

                                                       Πράξις 31

ἐπί τοῦ ε΄ θέματος: Προκειμένου να προστατευθῶσι τά ἐξευγενισθέντα δι’ἐμβολιασμού ἄγρια δένδρα ἐν τῆ θέση ξερόκαμπος, ἀνάγκην ὅπως ἀπαγορευθεί ἡ βοσκή τῶν ἐν λόγω ἀγρῶν δι’ αἰγοπροβάτων και παρακαλείται το Συμβούλιον ὅπως ἀποφανθεῖ σχετικῶς.

                                Το Κοινοτικόν Συμβούλιον  ἀκούσαν τήν εἰσήγησιν

           τοῦ κ Προέδρου                          ἀποφαίνεται

                  Θεωρεί ὡς ἀπαγορευμένην την ὡς ἄνω τοποθεσίαν και συγκεκριμένως ἅπαντες τους ἀγρούς ἐντός τῶν όποίων ἐγένετο ἐμβολιασμός ἀγρίων δένδρων και ἀπαγορεύει την βοσκήν δι’αἰγοπροβάτων ἐπιτρεπομένης μόνον κατόπιν ἐγγράφου συγκαταθέσεως τῶν ἰδιοκτητῶν

………………………………………………………………………………………………………….

Ἐγένετο, ἀπεφασίσθει και ὑπεγράφει παρά πάντων

ὁ Πρόεδρος                                                             Τά Μέλη

     Όπως γνωρίζουμε, την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν τα σημερινά φυτώρια όπου αγοράζουμε ότι δένδρο επιθυμούμε. Το κέντρωμα ήταν ο μοναδικός τρόπος μετατροπής των αυτοφυών αγρίων δένδρων σε ωφέλημα και να αυξήσουν το εισόδημά τους. Και γιατί ειδικά στον Ξερόκαμπο; Ο Ξερόκαμπος μέχρι και την δεκαετία του 50 ήταν πράγματι ξερός κάμπος. Δεν υπήρχε νερό. Ήταν ένας κάμπος ξερικός και άνυδρος. Μετέπειτα έγιναν οι πρώτες γεωτρήσεις και άλλαξε το τοπίο,( θα αναφερθούμε σ’ αυτό σε μελλοντική μας έρευνα). Στα χωράφια έσπερναν δημητριακά και ψυχανθή. Υπήρχαν όμως αμέτρητες αυτοφυείς γκορτσιές και κάπου κάπου αμυγδαλιές σε αντίθεση με την σημερινή εποχή που δεν υπάρχουν γκορτσιές ούτε για δείγμα. Οι γκορτσιές φυτρώνουν και αντέχουν σε σκληρά άγρια εδάφη και άνυδρες περιοχές. Έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό κεντρώματος αφορούσε της γκορτσιές, που τις μετέτρεπαν από άγρια δένδρα σε αχλαδιές και ήταν ευρέως διαδεδομένο στα χωριά. (αγριελιές δεν υπήρχαν στον Ξερόκαμπο). Προφορικά μας έχει μεταφερθεί ότι κατά την περίοδο της δικτατορίας οι αγροφύλακες είχαν εντολή να κεντρώνουν τα άγρια δέντρα ιδίως της γκορτσιές και τις αγριελιές. Επειδή η γκορτσιά είναι δένδρο αντοχής και αντέχει πολλά χρόνια, έλεγαν στα χωριά «αν έχεις μια γκορτσιά, έχεις ρίζα για δένδρο ζωής».

Σέκιο (τέσσα).

   Ο τίτλος της ανάρτησης θα ξαφνιάσει πολλούς. Δύο λέξεις άγνωστες που δεν υπάρχουν σε κανένα λεξικό και στο διαδίκτυο που εξερευνήσαμε.
   Στις λέξεις τοπικού χαρακτήρα που και εμείς καταγράψαμε και αναρτήσαμε http://klenia-gr.blogspot.com/2020/07/blog-post.html δεν τις είχαμε συναντήσει και φυσικά πρέπει να τις εντάξουμε.
Οι λέξεις χάθηκαν μαζί με το αντικείμενο που εκφράζουν,
   Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Κλένια μέχρι και την δεκαετία του 60 είχε μεγάλες εκτάσεις από αμπέλια.
Περιοχές όπως Βατιάς, Καμαρέτα, Φλεβάρη, Αλωνάκια. Πιστρατού, Αμπελάκια κτλ. έβγαζαν μεγάλες ποσότητες σταφυλιών και κατά συνέπεια μούστο και κρασί. Σε μελλοντική ανάρτηση μας θα γράψουμε για τους αμπελώνες, την φύλαξή τους, τον τρύγο, την φορολογία κτλ
Η φυλλοξήρα ήταν η ασθένεια που τα κατέστρεψε και η επαναφορά της αμπελοκαλλιέργειας με άλλα κλήματα αντοχής δεν έγινε ολοκληρωτικά, γιατί καλλιέργειες στράφηκαν σε άλλα δέντρα, οπωροκηπευτικά κτλ.
   Μεταξύ των αντικειμένων-δοχείων, που χρησιμοποιούσαν οι παραγωγοί για τη μέτρηση της ποσότητας του μούστου, αλλά και την μικρομεταφορά του ήταν λοιπόν το σέκιο. Σταμάτησε η παραγωγή μούστου σταμάτησε και η χρησιμοποίηση του σεκίου.
Όταν ξανάρχισε κάποια αμπελοκαλλιέργεια, είχαν βγει στην αγορά άλλα δοχεία μεταλλικά, πλαστικά κτλ. ενώ είχε αλλάξει και η μονάδα μέτρησης.
   Το σέκιο λοιπόν ήταν μεταλλικό δοχείο μονάδας μέτρηση της μάζας και η χωρητικότητά του ήταν 6 οκάδες.
Η οκά ήταν η μονάδα μέτρησης μάζας πριν αντικατασταθεί από το κιλό και ισούται με 1.282 γραμμάρια. Καταργήθηκε επισήμως στις 1-7- 1959.
Για αρκετά χρόνια μετέπειτα χρησιμοποιήθηκε όμως ανεπισήμως, μέχρι να εξοικειωθεί ο κόσμος στην νέα μονάδα μέτρησης, το κιλό.
   Ερευνώντας τα αρχεία της Κοινότητος Κλένιας βρήκαμε μία επίσημη καταγραφή του σεκίου και κρίναμε σωστό να την δημοσιοποιήσουμε σαν μοναδική αναφορά στο σκεύος- αντικείμενο.
Διαβάζουμε στο πιο κάτω πρακτικό, πως στις 12 οκτωβρίου 1940 η Κοινότητα αποφασίζει την κατάργηση των υπαρχόντων εφθαρμένων σε σεκίων ή τέσας όπως φαίνεται να είχε και δεύτερο τοπικό όνομα και αντικατάσταση με καινούργια μέσω δημοπρασίας.

Σημείωση 1. Η Κοινότητα φρόντιζε εγκαίρως ώστε την επόμενη χρονιά να υπάρχουν καινούργια σέκια.

2. Η Κοινότητα είχε αποφασιστικό ρόλο όπως και η αστυνομία.

3. τον ίδιο μήνα αργότερα (Οκτώβριος) άρχισε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος και η Ελλάδα βγήκε στον πόλεμο.

4. Άλλο μέτρο μέτρησης του μούστου ήταν η μπότσα= 2 οκάδες

5. Την λέξη την συναντήσαμε μόνο στο λεξικό Λευκάδας με τα τοπικά γλωσσικά ιδιώματα
Λευκαδίτικο λεξικό ΛΕΞΙΚΟ ΠΑΝΤΑΖΗ ΚΟΝΤΟΜΙΧΗ αλλά με γενικότερη σημασία σαν μέτρο χωρητικότητας υγρών, ο σίσκλος, αλλά και με διαφορετική αντιστοιχία χωρητικότητας
6 σίσκλοι = 1 βαρέλλα= 52 οκάδες
1 σίσκλος = 22 καρτούτσα
1 καρτούτσο =144 δράμια= 462 γραμμάρια 

Σημ. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το καρτούτσο σύμφωνα με τα λεξικά είναι εκ της ονομασίας το τέταρτο ( quarto) της μονάδας δηλαδή 100 δράμια=320 γραμμάρια. Το σκεύος μετεξελίχθηκε με την ισοδυναμία του κιλού και έγινε με χωρητικότητα 250 γραμμάρια.

7. Το καρτούτσο αναφέρεται στην Νάξο σαν μονάδα μέτρησης λαδιού

Διαβάστε ιστορία….

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας: (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας)

Πράξις 43

Ἐν Κλένια σήμερον τἠν 12^ην του μηνός 8/βρίου ἔτους 1940 ἡμέραν 
Σάββατον και ὥραν 7ην μ.μ. Ἡ Δ.Ε. συνελθούσα κατόπιν τῆς ὑπ’ 

ἀριθ. 286 προσκλήσεως τοῦ κ. Προέδρου προς συζήτησιν και ἀπόφασιν 

ἐπί τῶν ἑξῆς θεμάτων .

1^ον) Περί καταργήσεως σέκιου (τεσσας)

2^ον) Ἐπιβολής φόρου ταγαρελαίου (μούργας)

                   Γενομένης ἀπαρτίας ὁ πρόεδρος ἀνακαινεῖ τἀ ἀνωτέρω

Θέμα α΄ Θέμα  ἤτοι περί καταργήσεως σέκιου (τεσας) ἐκθέτων τά ἑξῆς

              ότι καταργεί ἅπαντα τα ὑπάρχοντα παλαιά μουστόμερα (σέκια 

              τέσες) ἀκατάλληλα διότι παρατηρήθη είς πλεῖστα όσα 

              ἐξ αὐτὠν ἐλλείψεις. ἄλλα μέν μικρά ἀλλά μικρά καί ἄλλα 

              ἐφθαρμένα. Ἵνα δέ ἅπαντα εἵναι ὁμοιόμορφα καί τῆς αὐτῆς 

              χωριτικώτητος, δηλαδή τῶν (6) ὀκάδων μούστου καλόν εἶναι

              ίνα ἡ Κοινότης προβεῖ είς τήν παραγγελίαν τοιούτων μουστομέτρων 

              καί κατόπιν αίτήσεως τῶν μουστοπαραγωγών οἶτινες ἔχουν ἀνάγκην

              τούτων. Ἡ δέ παραγγελία θα γίνει κατόπιν μειοδοτικής 

              δημοπρασίας ἀφού συμπληρωθεί ἔνας ἀριθμός αἰτούντων.

                                  Ἡ Δ.Ε. ἀκοῦσαν τήν είσἠγησιν τοῦ κ. Προέδρου                                                                                               ά π ο φ α ί ν ε τ α ι

               δέχεται τήν πρότασιν τοῦ κ. Προέδρου ὡς νόμιμον καί συμφωνεί 

               είς τήν κατάργησιν τῶν μουστομέτρων πλήν ἐκείνων τά ὁποία 

               θά εὐρεθῶσι κατάλληλα και τῆς αὐτῆς χωτιτικώτητος πρός ἐκείνα 

               που ἡ Κοινότης θά ἔχει παραγγείλει καί άφού σφραγισθούν

               παρά τῆς Ἀστυνομίας κ΄ Κοινότητος

Θέμα β΄..........................................................................................................................

              .........................................................................................

                            Ἐγένετο ἀπεφασίσθη καί ὑπεγράφη παρά πάντων ὡς ἀκολούθως

                                           Ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπή

ὁ Πρόεδρος                                                                        τά Μέλη

                  Δήμας                                                                                Κορδώσης

                                                                                                     Σιαπκαράς

Αποτελέσματα Αρχαιολογικής Έρευνας Αρχαίας Τενέας

 Πριν από λίγες ημέρες το Υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε Δελτίο τύπου για τα αποτελέσματα της αρχαιολογικής έρευνας της αρχαίας Τενέας έτους 2024 .
   Το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο, για όσους δεν έτυχε να το διαβάσουν, γιατί νομίζουμε ότι έχει μεγάλη αξία για την  περιοχή μας.

Αποτελέσματα της Συστηματικής Αρχαιολογικής Έρευνας Αρχαίας Τενέας στο Χιλιομόδι Κορινθίας

​Τον Οκτώβριο του 2024 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της συστηματικής αρχαιολογικής έρευνας στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Αρχαίας Τενέας». Φέτος για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στην Κορινθία μνημειώδες ταφικό κτίσμα ελληνιστικών χρόνων κατά τα πρότυπα των μακεδονικών τάφων 
(Εικ. 1). 

Τα ευρήματα δε από το εξωτερικό (Εικ. 2) και το εσωτερικό του παραπέμπουν ξεκάθαρα στη μακραίωνη χρήση του και σε λατρεία που συνδέεται με την ίαση.

Το ταφικό μνημείο έχει σχήμα ανισοσκελούς «Τ» σε κάτοψη και αποτελείται από δύο ενότητες, τον διάδρομο πρόσβασης διαστάσεων 2,80μ. × 1,20μ. και τον κυρίως ταφικό θάλαμο διαστάσεων 2,75μ. × 7.40μ. Ο ταφικός θάλαμος, ορθογώνιος σε κάτοψη, έχει προσανατολισμένο τον επιμήκη άξονά του Β-Ν, ενώ ο διάδρομος συναντά κάθετα τον ταφικό θάλαμο στο μέσον της ανατολικής μακράς πλευράς του (Εικ. 3).

Η πρόσβαση στον ταφικό θάλαμο γίνεται από σχετικά στενό διάδρομο με κατεύθυνση Α-Δ, ο οποίος αποτελείται από ένα υπαίθριο τμήμα, που μπορεί να χαρακτηριστεί «δρόμος» και από ένα στεγασμένο τμήμα, μέρος της οριζόντιας οροφής του οποίου διατηρείται, ενώ η είσοδος στο εν λόγω τμήμα γίνεται μέσω θυραίου ανοίγματος, το οποίο βρέθηκε σφραγισμένο εξωτερικά με ορθογώνια καλυπτήρια πλάκα. Το ανώφλι του ανοίγματος διαμορφώνεται από ένα ορθογώνιο μέλος σε επανάχρηση.Στον κυρίως θάλαμο εντοπίστηκαν μια μονολιθική σαρκοφάγος και άλλες πέντε ορθογώνιες κτιστές θήκες περιμετρικά των τοίχων: Σε δύο τάφους οι καλυπτήριες πλάκες βρέθηκαν εμφανώς παραβιασμένες, ενώ στους υπόλοιπους δεν εντοπίστηκε κάλυψη. Από το σύνολο των έξι τάφων, μόνον στη σαρκοφάγο διατηρούνταν σε ανατομική θέση η ταφή ενός ενήλικου ατόμου, πιθανότατα γυναίκας, ενώ στους υπόλοιπους τάφους το ανθρωπολογικό υλικό βρέθηκε διαταραγμένο. Αξιοσημείωτο είναι ότι εντός της σαρκοφάγου εντοπίστηκε μεγάλος αριθμός ζωικών οστών από μεγάλα και μικρά οικόσιτα ζώα και μεταξύ αυτών κέλυφος χελώνας. Πυκνό στρώμα με ζωικά οστά εντοπίστηκε τόσο στην επίχωση του μνημείου όσο και εντός του ταφικού θαλάμου, μαζί με αγγεία του 5ου και 6ου αι. μ. Χ. Φαίνεται πως το μνημείο χρησιμοποιήθηκε για ενταφιασμούς μέχρι και τον 4ο αι. μ.Χ. όταν και σφραγίστηκε και εν συνεχεία στην ύστερη ρωμαϊκή περίοδο παραβιάστηκε η στέγη, συλήθηκαν οι ταφές και χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για περίδειπνα.Τα ευρήματα που προέκυψαν από το εσωτερικό του μνημείου και τους τάφους εντός αυτού είναι πλούσια και χρονολογούνται κυρίως στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν χρυσό δαχτυλίδι με σφραγιδόλιθο από ημιπολύτιμο λίθο που απεικονίζει τον Απόλλωνα με θεραπευτικό όφι, δύο χρυσές δανάκες που αντιγράφουν νομισματικούς τύπους της ελληνιστικής εποχής της Σικυώνας, αναθηματικό πήλινο δάχτυλο, χρυσά φύλλα από στεφάνι, απόθεση μικκύλων αγγείων ελληνιστικών χρόνων, ασημένιο τετρόβολο Φιλίππου Γ΄ Αρριδαίου, σιδερένιες στλεγγίδες και σιδερένιο εγχειρίδιο, χάλκινα διακοσμητικά αντικείμενα, γυάλινες χάντρες, χάλκινα κοχλιάρια, ατρακτόσχημα και βολβόσχημα μυροδοχεία κ.ά (Εικ. 4-5-6).

Ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει και ο χώρος εξωτερικά του μνημείου η ανασκαφή του οποίου δεν έχει ολοκληρωθεί. Ανατολικά της εισόδου του μνημείου εντοπίστηκε τμήμα λιθόστρωτης οδού με κατεύθυνση Β/Ν και με κλίση στα νότια, ενώ βόρεια του μνημείου αποκαλύφθηκε τμήμα περιβόλου 6,50μ. × 4,10μ. Στην επίχωση του χώρου που ορίζει ο περίβολος εντοπίστηκαν αναθήματα – ομοιώματα πήλινων δαχτύλων χεριού με οπή ανάρτησης καθώς και τμήμα από πήλινο ομοίωμα βραχίονα, ενδείξεις που συνιστούν χώρο ιδιαίτερης λατρείας που σχετίζεται με την ίαση (Εικ. 7).

Άλλωστε, μέσα και γύρω από το ταφικό μνημείο βρέθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη, επίκρανο, τμήμα θωρακίου και τμήμα κορμού παραστάδας, όπως επίσης και μέλη από οριζόντιο γείσο που δεν αποκλείεται να αποτελούσαν μέρος μιας πιθανής ορατής ανωδομής του μνημείου, όπως ένας ταφικός ναΐσκος ή να προέρχονται από μικρότερα ταφικά μνημεία στον άμεσο περίγυρο του νεκροταφείου. Σε κάθε περίπτωση, η συνέχεια και ολοκλήρωση της ανασκαφής στον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου, αναμένεται να αποσαφηνίσει την αρχική μορφή του συγκροτήματος στο οποίο συμπεριλαμβανόταν το μαυσωλείο, καθώς επίσης και τα χρονολογικά επεισόδια που σχετίζονται με αυτό.Η αρχαιολογική έρευνα συνεχίστηκε και στον οικιστικό ιστό της πόλης με την αποκάλυψη στα ανώτερα ανασκαφικά στρώματα νέων δομών ρωμαϊκών και ύστερων ρωμαϊκών χρόνων που σχετίζονται με την κατοίκηση, την παραγωγική διαδικασία και την αποθήκευση προϊόντων. (Εικ. 8-10-11-12-13-14-15)

Το Γήπεδο της Κλένιας

 Το Γήπεδο σήμερα,Video-drone-Μοντάζ: Βασίλης Δελής.

   Στις 7/7/2022 σε ανάρτηση μας, http://klenia-gr.blogspot.com/2022/07/, αναφέραμε ιστορίες και γεγονότα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Κλένιας, όπως μας τις είχε αφηγηθεί ο αείμνηστος Μήτσος Κορδώσης, για αρκετά χρόνια παίκτης και προπονητής της ομάδας, με τη σύζυγό του Τζένη. 

    Αρχίζοντας την διήγηση μας είχε αναφέρει πως για τη δημιουργία του γηπέδου είχε αποφασίσει το 1924 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παύλος Κουντουριώτης (Σχετική αναφορά στο πιο κάτω ηχογραφημένο σημείο)

   Ερευνώντας τα αρχεία της Κοινότητας εντοπίσαμε την Πράξη το έτος 1929 με την οποία η Κοινότητα Κλένιας αποφασίζει να δωρίσει τμήμα του αγροτεμαχίου στη θέση “Βραχιά”, που είχε αγοράσει από τη μονή Φανερωμένης, στον τότε Προοδευτικό Σύλλογο, «δια την κατασκευήν γυμναστηρίου προς εξάσκησιν της αθλητικής ομάδος». Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκεπτικό στο οποίο αναφέρεται ότι είναι ιερός σκοπός η εξάσκηση της νεολαίας ώστε να μην συχνάζει σε ταβέρνες καφενεία και «απαγορευμένα κέντρα».
   Η Πράξη – απόφαση, αυτή εγκρίθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών, Π. Αργυρόπουλο και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τότε, Παύλο Κουντουριώτη και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 348/17-9-1929 τεύχος Α΄.

Ηχογραφημένο στιγμιότυπο από την αφήγηση του Μήτσου Κορδώση.

Αποφάσεις της Κοινότητος.

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας: (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας)

σελίδα  68

Πρᾶξις 80 

        Ἑν Κλένια σήμερον την 27ην τοῦ μηνός Ἱουνίου 1929  ἡμέραν Πέμπτην και ὥραν 7.30΄μ.μ.,Το Κοινοτικόν Συμβούλιον τῆς Κοινότητος Κλένιας τοῦ Τέως Δήμου Κλεωνών συγκείμενον ἐκ τῶν ὑπογεγραμμένων αύτού μελῶν συνελθόν έντός τοῦ Κοινοτικού Καταστήματος είς συνεδρίασιν κατόπιν της ὑπ’ ἀριθ. 269 ἐ.ἐ. προσκλήσεως τοῦ κ. προέδρου αύτού Θ. Δήμα κοινοποιηθήσης  ταύτης νομίμως και ἐμπροθέσμως εἱς ἑνα ἕκαστον Κοινοτικόν Σύμβουλον προς συζήτησιν και ψήφισιν τῶν ἐξῆς θεμάτων:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Πρᾶξις 81

              Εἶτα ὁ κ.Πρόεδρος κάμει εἰσήγησιν τοῦ ἑξής θέματος «Περί τῆς 26 ὑπ’ ἀριθ. 86 ἐ.ἐ. αίτήσεως τοῦ Προοδ. Συλλόγου Κλένιας»

      Το Σώμα ἀκοῦσαν τήν ὡς ἄνω αἴτησιν τοῦ Προοδ. Συλλόγου ἀναγνωσθείσης ταύτης μεγαλοφώνως είς έπίκοον πάντων δι΄ ἥς αἰτεῖται ὁ Προοδ. Συλλόγος 3-4 στρέμματα ἐκ τοῦ Κοινοτικοῦ ἀγρού έν τῆ θέση βραχιά πρός εξάσκησιν τῆς άθλητικῆς ὁμάδος αὐτοῦ και συσσκεφθέν κατασκευήν γυμναστηρίου κ.λ.π.

       Ὁ κ.Πρόεδρος λαβών των λόγον εἶπεν ὅτι ὀρθόν εἶναι ὅπως

σελίδα 69

 χορηγηθῶσει τέσσαρα στρέμματα ἐκ του Κοινοτικού αγρού θέσεως Βραχιά είς τόν  Προοδευτικόν Σὐλλογον διά τόν αύτόν ὡς εἴρηται σκοπόν ἥτοι διά κατασκευήν γυμναστηρίου κ.λ.π. πρός ἐξάσκησιν τῆς ἀθλητικῆς ὁμάδος ἥτις καταπληκτικῶς  αὐξάνει λόγω τῆς πολυπληθοῦς νεολαίας τῆς Κοινότητὀς μας, καί παρακαλεῖ το Κοινοτικόν Συμβούλιον ὅπως  συν/ηφίση  τήν άνωτέρω χορήγησιν τῶν  <4> στρεμμάτων διά τόν ἱερόν αὐτόν σκοπὀν τῆς έξασκήσεως τῆς νεολαίας καἰ θεωρεί ὅπως τα 4 στρέμματα ἥτοι τά σημεία <ὅρια> θέλουν κανονισθῆ διά τῆς ἐπιτόπου μεταβάσεως έν τῶ είρημένω Κοινοτικὠ ἀγρῶ ὁλοκλήρου τοῦ Κοινωτικοῦ Συμβουλίου θέλει παραδοθῆ δἐ ταύτη ἡ παρά τοῦ Κοινοτ. Συμβουλίου χορήγησις ἅμα τῆ λήξει τοῦ μισθωτηρίου Συμβολαίου τοῦ ἀγρού ὅστις ἔχει ἤδη πρό καιροῦ ένοικιασθῆ διά δημοπρασίας, ή παραδοθήσεται αὖθύς παρά τοῦ οἰκείου ἐνοικιαστή Σωτηρ.Μ. Παναγή ἀφοῦ ὁ Προοδ. Σύλλογος ἀποζημειὠσει  τὀν ὡς ἅνω ρηθέντα ἐνοικιαστήν.
    Το Σώμα ἀκοῦσαν τήν πρότασιν τοῦ κ. Προέδρου ἡν εὑρίσκει οὐχί μόνον ὀρθήν ἀλλά πολύ .δικαίαν κ ἐπιβεβλημένην ἕνεκεν τοῦ ἱερού αὐτού σκοποῦ εἰς ὅν ἀποβλέπει ἡ χορήγησις τῶν τεσσάρων αὐτὠν στρεμμἀτων  προς κατασκευήν γυμναστηρίου κ.λ.π. πρός εκμάθηση της εξάσκηση της νεολαίας ἥτιος ἐξάσκησις εἶναι ὡραιότερον ἀπὀ τοῦ συχνάζειν ἠ νεολαία τοῦ χωριού μας  εἰς τά διάφορα Καφφενεῖα, Ταβέρνες, καί λοιπά ἀπηγορευμένα κέντρα

                                         αποφαίνεται

    Ἐγκρίνει παμψηφεῖ τήν ἀνωτέρω χορήγησιν εἰς τὀν προοδ.  Σύλλογον διά τόν αὐτόν ὠς ἄνω ρηθέν σκοπόν και ἀνατίθησι τήνδημοσίευσινταύτης και περαιτέρω ἐνέργειαν τῶ κ. προέδρω, ἵνα παρακληθῆ ὁ κ. Νομάρχης διά τήν ὅσον  οἷον τεμάχιον  ἀποστολήν τῆς οἰκείας ἐγκριτικῆς ἀποφάσως.

     Ἀναγνώσθησαν τά πρακτικά και ὑπογράφουσιν παρά τοῦ Σώματος.

 Ὁ  Πρόεδρος                                                               Τά Μἐλη

 

 

Σημ

Ἐνεκρίθη δυνάμει  ὑπ’ ἀριθ.16963/ 1929 Δγης Νομἀρχη κ ἐδημοσιεύθη Διάταγμα εἰς το ὑπ’ ἀριθ. 348 τεύχος Α΄φύλλον τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως

Εφημερίδα της Κυβερνήσεως

Μερική άποψη του χωμάτινου γηπέδου τις δεκαετίες ΄50, ΄60. 

Κλιματική Αλλαγή - Μια έρευνα.

   

Η κλιματική κρίση είναι πλέον εδώ. Χρόνο με τον χρόνο βλέπουμε τις συνέπιες σε όλους τους τομείς. Το χωριό μας, που έχει κατά βάση αγροτική οικονομία, αρχίζει να βιώνει τα αποτελέσματα στην παραγωγή λαδιού, καλοκαιρινών προϊόντων και φρούτων, στην έλλειψη  βροχών, με τα φαινόμενα της ξηρασίας να αυξάνονται και γενικότερα οι μέρες καύσωνα να είναι πολύ περισσότερες από το παρελθόν. Αυτά τα είχαμε τονίσει και σε προηγούμενη ανάρτησή μας. http://klenia-gr.blogspot.com/2024/02/blog-post.html

   Μια πιο αναλυτική έρευνα για την κλιματική αλλαγή  αλιεύσαμε και δημοσιεύουμε, από το ετήσιο βιβλίο-περιοδικό που εκδίδει ο οργανισμός διαΝΕΟσις. Εκεί δημοσιεύθηκε μια έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών που αν και έχει γίνει πριν από το 2020  τα αποτελέσματά της μας δίνουν  πληροφορίες που με την πάροδο των χρόνων βλέπουμε να επαληθεύονται όπως θα διαπιστώσετε. Ακόμη πρέπει να σταθούμε στις λύσεις που προτείνει για τον γεωργικό τομέα, ώστε εφαρμόζοντας ότι μπορούμε, να προλάβουμε και να αποφύγουμε τα χειρότερα. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας αλλά και στις επόμενες γενεές.

   Πληροφοριακά η διαΝΕΟσις είναι ένας ανεξάρτητος, μη κερδοσκοπικός ερευνητικός οργανισμός. Έχει στόχο  να συμβάλει στον κοινωνικό διάλογο και  προτείνει λύσεις μέσα από μια σειρά μελετών και ερευνών που αφορούν τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας. Το ερευνητικό έργο του οργανισμού ασχολείται μεταξύ άλλων με τους κλάδους της οικονομίας της ανάπτυξης της δημόσιας διοίκησης της υγείας της καινοτομίας κτλ.
Πολλές πληροφορίες και έρευνες μπορείτε να διαβάσετε στο site του οργανισμού.

Οι Συνέπειες Της Κλιματικής Αλλαγής Στην Ελλάδα - Έρευνα

Μια ερευνητική ομάδα υπό τον συντονισμό του καθηγητή του ΕΚΠΑ Κώστα Καρτάλη μελετά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον τουρισμό, την πρωτογενή παραγωγή και τη ζωή στις πόλεις στις αμέσως επόμενες δεκαετίες.

Κλιματική Αλλαγή Στην Ελλάδα

 

   Το ότι η κλιματική αλλαγή έχει ήδη σημαντικές και δραματικές συνέπειες στις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο δεν είναι κάτι που να χρειάζεται μεγάλη έρευνα για να τεκμηριωθεί. Το "φαινόμενο του θερμοκηπίου" είναι γνωστό και επαρκώς κατανοητό από τη δεκαετία του 1960, ενώ η παγκόσμια επιστημονική επιτροπή που συστάθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για να παρακολουθεί το φαινόμενο (η "Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος" ή IPCC) λειτουργεί από το 1988. Παρόλα αυτά, δεν έχει γίνει ακόμα ευρέως και πλήρως κατανοητό το τι θα σημαίνει η γρήγορη υπερθέρμανση του πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια η διαΝΕΟσις έχει αναπτύξει μια έντονη δραστηριότητα για το θέμα, δημοσιεύοντας μία μεγάλη έρευνα και μια σειρά από άλλα κείμενα και, επιπλέον, διοργανώνοντας ή συμμετέχοντας σε πολυάριθμες εκδηλώσεις με στόχο να γίνουν καλύτερα κατανοητές και εύληπτες όλες οι πτυχές του φαινομένου και, κυρίως, οι συνέπειες που θα έχει στο κοντινό μας μέλλον.

    Στην έρευνα του 2017, μια ομάδα ερευνητών με συντονιστή τον καθηγητή του ΕΚΠΑ Κώστα Καρτάλη ανέλυσε με λεπτομέρεια τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής σε 53 περιοχές της Ελλάδας, χωρίζοντας όλη την επικράτεια σε "τετράγωνα" πλευράς 50 χιλιομέτρων. Οι ερευνητές στη συνέχεια προχώρησαν στην ανάλυση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής σε κάθε μία από αυτές τις περιοχές για τα μέσα του αιώνα και στη συνέχεια περιέγραψαν το τι θα σημαίνουν αυτές οι συνέπειες για διάφορους κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Τα ευρήματα είχαν μεγάλο ενδιαφέρον.

   ­ Στη νέα τους έρευνα, η ομάδα του κ. Καρτάλη πηγαίνει την ανάλυση σε επόμενο επίπεδο: αυτή τη φορά χώρισαν την επικράτεια σε τετράγωνα πλευράς 12,5x12,5 χιλιομέτρων, δηλαδή σε περίπου 850 διαφορετικές περιοχές. Στη συνέχεια πήραν τρία από τα σενάρια που έχει διαμορφώσει ο IPCC για το πώς θα εξελιχθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στο μέλλον, και εξέτασαν τι θα σημαίνουν αυτές οι αλλαγές για 21 διαφορετικούς κλιματικούς δείκτες σε κάθε μία από εκείνες τις 850 περιοχές της χώρας για κάθε ένα από αυτά τα σενάρια και, μάλιστα, για δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους: την 20ετία 2026-2045 και την εικοσαετία 2046-2065. Με αυτή την ανάλυση κατέγραψαν για πρώτη φορά για αυτό το σετ των κλιματικών παραμέτρων και δεικτών και τον συνδυασμό των κλιματικών μοντέλων, τις πιο ακριβείς εκτιμήσεις που είναι διαθέσιμες για τις κλιματικές συνθήκες στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες, ανάλογα με το αν η ανθρωπότητα θα καταφέρει να περιορίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ή όχι. Στη συνέχεια, οι ερευνητές αξιολογούν ακριβώς το τι σημαίνει η επικράτηση τέτοιων συνθηκών για τρεις κλάδους της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας: τον πρωτογενή τομέα, τον τουρισμό και τη ζωή στις πόλεις, προτείνοντας λύσεις πολιτικής για κάθε περίπτωση. Επιπλέον, καταγράφουν την κατάσταση στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών, τις γενικότερες οριζόντιες λύσεις που χρειάζεται το θεσμικό πλαίσιο της χώρας για να ανταπεξέλθει στις νέες συνθήκες, ενώ περιγράφουν και μια εικόνα για τις εκπομπές ανά κάτοικο, δίνοντάς μας μια ένδειξη για το πόσο συνεισφέρει η καθεμία και ο καθένας από εμάς στο πρόβλημα.

Παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει μερικά από τα βασικά στοιχεία και τα κεντρικά συμπεράσματα της έρευνας. Αλλά πρώτα, αξίζει να αναφέρουμε μερικά βασικά πράγματα για το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.

 

1. Γιατί Αλλάζει το Κλίμα

   "Kλιματική αλλαγή" αποκαλούμε κάθε μεταβολή του παγκόσμιου κλίματος που εκτείνεται σε μεγάλες χρονικές περιόδους (30 έτη και άνω). Σήμερα, ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε τη σταδιακή θέρμανση της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας που καταγράφεται τα τελευταία 150 χρόνια. Ο λόγος που συμβαίνει αυτή η θέρμανση είναι, βεβαίως, το "φαινόμενο του θερμοκηπίου": όσο κάποια αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα ή το μεθάνιο συσσωρεύονται περισσότερο στην ατμόσφαιρα, τόσο περισσότερη ακτινοβολία που εκπέμπεται από τη Γη εγκλωβίζεται στην κατώτερη ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας. Βεβαίως, η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε τέτοια αέρια αυξομειώνεται και μέσα από φυσικές διεργασίες σε κλίμακα γεωλογικών περιόδων. Στο παρελθόν έχουν υπάρξει περίοδοι με ακόμα περισσότερα "αέρια του θερμοκηπίου" στην ατμόσφαιρα από ό,τι σήμερα και ο πλανήτης ήταν πολύ πιο θερμός τότε. Η διαφορά είναι ότι, βεβαίως, η θέρμανση αυτή τη φορά γίνεται πολύ πιο γρήγορα και ότι στην επιφάνεια του πλανήτη ζουν άνθρωποι. Μέχρι τώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας η συγκέντρωση, για παράδειγμα, CO₂ στην ατμόσφαιρα ποτέ δεν είχε ξεπεράσει τα 300 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm). Το 1860 ήταν στα 286ppm. Η ανθρώπινη δραστηριότητα, όμως, έστελνε ολοένα και περισσότερο CO₂ στην ατμόσφαιρα, μέσα από διάφορες νέες και ολοένα πιο έντονες διεργασίες (καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, εντατική γεωργία και κτηνοτροφία κ.ά.), καθώς και άλλα αέρια του θερμοκηπίου, όπως μεθάνιο και υποξείδιο του αζώτου. Μέχρι το 1970 η συγκέντρωση του CO₂ στην ατμόσφαιρα είχε φτάσει τα 326ppm. Το 2000 ξεπέρασε τα 370ppm. Σήμερα έχει πια φτάσει τα 414ppm. Η Γη δεν ξαναείχε ποτέ τόσο υψηλές συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα τα τελευταία 3,5 εκατομμύρια χρόνια. Ως εκ τούτου, ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία η ανθρωπότητα δεν είχε ζήσει σε έναν τόσο θερμό πλανήτη όσο εμείς σήμερα.

   ­Όπως αναφέραμε και παραπάνω, η διεθνής κοινότητα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ δημιούργησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 μια διεθνή επιστημονική επιτροπή για να παρακολουθεί το φαινόμενο, να κάνει προβλέψεις και να εισηγείται παρεμβάσεις. Έκτοτε ο IPCC έχει δημοσιεύσει έξι μεγάλες εκθέσεις και έχει βελτιστοποιήσει τα μοντέλα πρόβλεψης των κλιματικών αλλαγών σε μεγάλο βαθμό (οι προβλέψεις τους από τη δεκαετία του ’90 και το 2000 για το κλίμα σήμερα έπεσαν μέσα -και μάλιστα σήμερα επαληθεύουμε τα χειρότερα σενάριά τους). Χρησιμοποιώντας αυτά τα μοντέλα, ο IPCC αναπτύσσει μια σειρά από διαφορετικά εναλλακτικά σενάρια για τη συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα στο μέλλον, λαμβάνοντας υπ’ όψιν παράγοντες όπως η αύξηση του πληθυσμού, η οικονομική ανάπτυξη, η κατανάλωση ενέργειας, η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, οι τεχνολογικές αλλαγές, η αποψίλωση των δασών και οι χρήσεις γης. Σε αυτή τη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν τρία από αυτά τα σενάρια:

• Το RCP 2.6 είναι το αισιόδοξο σενάριο. Σύμφωνα με αυτό, ο πληθυσμός της Γης φτάνει σε μια κορύφωση περί τα 9 δισ. στα μέσα του αιώνα και μετά αρχίζει να μειώνεται, η χρήση ορυκτών καυσίμων μειώνεται πολύ γρήγορα, ενώ οι εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου αρχίζουν να μειώνονται από το 2020 (ήδη το χάσαμε αυτό, από ό,τι φαίνεται) και φτάνουν στο 0 μέχρι το 2100. Με αυτό το σενάριο η σύσταση της ατμόσφαιρας σε CO₂ φτάνει τα 442ppm το 2050 αλλά μειώνεται στα 421ppm έως το 2100, ενώ η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας φτάνει μέχρι τους 2 βαθμούς έως το 2100, σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία πριν από τη βιομηχανική εποχή -πράγμα που είναι και λίγο-πολύ ο στόχος της Συμφωνίας των Παρισίων. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, οι πιθανότητες να επαληθευτεί αυτό το σενάριο είναι σχεδόν μηδενικές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Διεθνής Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή προετοιμάζει ένα νέο αισιόδοξο σενάριο, που προφανώς είναι περισσότερο απαισιόδοξο από το αισιόδοξο που ισχύει ακόμη σήμερα.
• Το RCP 4.5 είναι το μεσαίο σενάριο. Σύμφωνα με αυτό η κορύφωση των εκλύσεων αερίων του θερμοκηπίου φτάνει γύρω στο 2045 για το CO₂ και γύρω στο 2050 για το μεθάνιο, ενώ στη συνέχεια μειώνεται αρκετά δραματικά. Μεγάλες εκτάσεις αναδασώνονται, ενώ μειώνεται η κατανάλωση κρέατος. Με αυτό το σενάριο η σύσταση της ατμόσφαιρας σε CO₂ φτάνει τα 487ppm το 2050 και στα 538ppm έως το 2100, ενώ η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας παγκοσμίως αγγίζει τους 3 βαθμούς έως το 2100. Αυτό σημαίνει ότι πολλά ζωικά και φυτικά είδη δεν θα μπορούν να επιβιώσουν στις συνθήκες εκείνες, ενώ οι επιπτώσεις στις ανθρώπινες κοινωνίες θα είναι πολύ έντονες.
• Το RCP 8.5 είναι το χειρότερο σενάριο. Πρακτικά ο IPCC το χρησιμοποιεί ακριβώς έτσι: τι θα γίνει αν δεν γίνει τίποτε. Σύμφωνα με αυτό, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την ανθρωπότητα συνεχίζουν να αυξάνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του αιώνα. Η σύσταση της ατμόσφαιρας σε CO₂ φτάνει τα 541ppm το 2050 και στο ιλιγγιώδες 936ppm έως το 2100, ενώ η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας παγκοσμίως αγγίζει έως και τους 5 βαθμούς (σε κάποιες περιοχές) έως το 2100, ασκώντας τρομακτική πίεση σε όλα τα οικοσυστήματα του πλανήτη.

Η έρευνα της διαΝΕΟσις, όπως αναφέραμε, κοιτάζει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής σε σχεδόν 850 περιοχές της ελληνικής επικράτειας και για 21 διαφορετικούς κλιματικούς δείκτες για τις 20ετίες 2026-2045 και 2046-2065, για κάθε ένα από αυτά τα τρία σενάρια του IPCC.

Ας ρίξουμε μια ματιά στα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει.

2. Η Ελλάδα του Κοντινού Μέλλοντος

   Για τις περισσότερες ανθρώπινες δραστηριότητες ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή είναι, βεβαίως, η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας. Αλλά για επιμέρους τομείς, είναι σημαντικοί και άλλοι δείκτες. Για τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ας πούμε, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η βροχόπτωση, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η ξηρασία και η διάβρωση του εδάφους. Αυτοί οι παράγοντες αλληλοεπηρεάζονται και όλοι θα επηρεαστούν δραματικά από τις αλλαγές στο κλίμα το επόμενο διάστημα. Με τη σειρά τους, δε, επηρεάζουν την αγροτική και την κτηνοτροφική παραγωγή με πολλούς, περίπλοκους τρόπους, από τη διαθεσιμότητα υδάτινων πόρων και τη γονιμότητα του εδάφους μέχρι την εμφάνιση παρασίτων και ασθενειών. Το ότι θα έχουμε μεγαλύτερες θερμές περιόδους κάθε χρόνο, συχνότερη εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων, ξηρασία σε περισσότερες εκτάσεις και συχνότερες πλημμύρες θα παίξει, ασφαλώς, πολύ μεγάλο ρόλο. Οι ερευνητές δεν περιορίστηκαν στην εξέταση τυπικών κλιματικών παραμέτρων αλλά κοίταξαν και πιο σύνθετους δείκτες που φτιάχτηκαν ειδικά για να μας δώσουν μια πληρέστερη, πιο συνδυαστική εικόνα για το πώς θα είναι η κατάσταση τότε σε κάθε περιοχή της Ελλάδας. Για τις ανάγκες αυτής της έρευνας, μελέτησαν το πώς θα αλλάξουν 21 κλιματικές παράμετροι και δείκτες. Στη συνέχεια, μελέτησαν όσα μας λένε αυτοί οι δείκτες για τις πιέσεις σε συγκεκριμένες περιοχές και συγκεκριμένους τομείς της δραστηριότητας: τη γεωργία/κτηνοτροφία, τον τουρισμό και τη ζωή στις πόλεις.

Αυτή τη φορά, δε, οι επιπτώσεις εξετάστηκαν όχι μόνο για την 20ετία 2046-2065, αλλά και για την 2026-2045. Οι δε συγκρίσεις γίνονται με την περίοδο 1971-2000. 

    Στη συντριπτική πλειοψηφία των κλιματικών παραμέτρων και γεωγραφικών περιοχών που εξετάζονται, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα είναι αρνητικές, αν και δεν είναι πάντα της ίδιας έντασης και δεν αποτυπώνονται ισότιμα σε όλες τις παραμέτρους ή τις περιοχές της χώρας. Η μέση θερμοκρασία στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας την περίοδο 1971-2000, για παράδειγμα, ήταν 15,6 βαθμοί Κελσίου. Αυτός ο αριθμός από μόνος του δεν μας λέει πολλά. Ωστόσο, η μεταβολή που προβλέπεται από όλα τα σενάρια είναι που πρέπει να μας απασχολεί -θα φτάσει γύρω στους 17 βαθμούς σύμφωνα με τα καλύτερα σενάρια, αλλά θα αγγίξει τους 18 αν ισχύσει το "χειρότερο".

   Άλλα παραδείγματα μπορεί με μια πρώτη ανάγνωση να φαντάζουν ακόμα και θετικά. Την περίοδο 1971-2000 η ευρύτερη περιοχή των Ιωαννίνων γνώριζε κατά μέσο όρο περίπου 31 ημέρες παγετού (το σύνολο των ημερών κατά τις οποίες η ελάχιστη ημερήσια θερμοκρασία δεν υπερβαίνει τους μηδέν βαθμούς Κελσίου) τον χρόνο. Αν ισχύσει το "καλό" (μα πολύ δύσκολο) σενάριο RCP 2.6, τα επόμενα 40 χρόνια θα έχουν κατά μέσο όρο περίπου 19 ημέρες παγετού τον χρόνο. Αν ισχύσει το "μεσαίο", θα έχουν 12 την επόμενη 25ετία. Κι αν ισχύσει το χειρότερο σενάριο, τα Ιωάννινα θα έχουν μόνο 5 ημέρες παγετού τον χρόνο μέχρι τα μέσα του αιώνα.

   Γενικά, όμως, οι αναμενόμενες συνθήκες θα είναι χειρότερες. Όπως ξέρουμε και από την προηγούμενη έρευνα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μέχρι το 2050 οι ημέρες με καύσωνα στην Ελλάδα θα αυξηθούν κατά 15-20 ημέρες ετησίως, η βροχόπτωση θα μειωθεί από 10% έως 30%, οι ημέρες υψηλού κινδύνου πυρκαγιάς θα αυξηθούν από 15% έως και 70% και τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι πολύ πιο συχνά. Συνολικά στο επίπεδο της χώρας, αν ισχύσει το "καλό" σενάριο RCP 2.6 η θερμοκρασία θα αυξηθεί περί τους 2 βαθμούς μέχρι τα μέσα του αιώνα. Αν ισχύσει το "μεσαίο" RCP 4.5 θα αυξηθεί μέχρι και 2,5 βαθμούς, ενώ αν ισχύσει το εφιαλτικό RCP 8.5, η αύξηση θα φτάσει τους 3,4 βαθμούς στην ηπειρωτική Ελλάδα. Όπως γράφουν οι ερευνητές, "η χώρα αποκτά σταδιακά θερμότερο και ξηρότερο κλίμα, με ακραία καιρικά φαινόμενα που θα είναι εντονότερα, συχνότερα και με μεγαλύτερη διάρκεια".

Ας δούμε τι συνέπειες θα έχει αυτό στους τρεις κλάδους που μελετά η έρευνα.

3. Ο Αγροτικός και Κτηνοτροφικός Τομέας

   Ένα ενδιαφέρον εύρημα που σίγουρα κάποιοι δεν θα περίμεναν να διαβάσουν σε μια τέτοια έρευνα: οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στον πρωτογενή τομέα δεν είναι μόνο αρνητικές. Για παράδειγμα, όπως αναφέρουν οι ερευνητές σε όλες τις περιπτώσεις και για πολλές καλλιέργειες η βλαστική περίοδος θα επιμηκυνθεί. Σε κάποιες περιοχές θα διευρυνθεί ή θα αλλάξει η δυνατότητα ανάπτυξης κάποιων καλλιεργειών (οι αυξημένες θερμοκρασίες γενικά ωφελούν το βαμβάκι). Περιοχές που έως τώρα ήταν ακατάλληλες για την καλλιέργεια συγκεκριμένων ποικιλιών κρασιού, τώρα θα γίνουν κατάλληλες. "Η εκτιμώμενη αύξηση της βλαστικής περιόδου διαμορφώνει ευνοϊκότερες συνθήκες καλλιέργειας σε όλη την Ελλάδα", γράφουν οι ερευνητές "ενώ είναι πιθανόν ότι θα αυξηθούν οι περιοχές που θα είναι κατάλληλες για καλλιέργεια". Επιπλέον, σε όλα τα σενάρια μειώνεται ο κίνδυνος καταστροφής καλλιεργειών από παγετό.

Όμως κάπου εδώ τελειώνουν τα καλά νέα. Οι περισσότερες συνέπειες θα είναι αναμφίβολα αρνητικές. Σύμφωνα με όλα τα σενάρια, μειώνονται οι βροχοπτώσεις σε όλες τις περιοχές, μειώνεται η εδαφική υγρασία (ιδιαίτερα την άνοιξη), αυξάνεται η ξηρασία σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και αυξάνονται οι ημέρες με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Στη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη εκτιμάται ότι οι καλλιέργειες θα επηρεαστούν πολύ και από ακραία φαινόμενα.

Οι συνέπειες, δε, δεν θα είναι ομοιόμορφες σε ολόκληρη την επικράτεια. Οι περισσότερες καλλιέργειες και η κτηνοτροφία θα επηρεαστούν αρνητικά κυρίως στο Ηράκλειο της Κρήτης, την Ηλεία, την Κορινθία και τη Λάρισα. Αντίθετα, ανάμεσα στις περιοχές που θα επηρεαστούν λιγότερο είναι ο Έβρος, η Φθιώτιδα και η Αιτωλοακαρνανία. Οι επιπτώσεις θα διαφοροποιούνται και ανάλογα με την ευαισθησία και τη συμπεριφορά κάθε καλλιέργειας. Η ελιά, για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά ανθεκτική στην ξηρασία και την υψηλή θερμοκρασία, οπότε θεωρητικά θα μπορούσε να αντέξει τις εντονότερες συνέπειες. Ωστόσο, το ότι τον χειμώνα θα κάνει λιγότερο κρύο -το κρύο είναι απαραίτητο για τη σωστή άνθιση της ελιάς- είναι πιθανό να επηρεάσει αρνητικά την παραγωγή των ελαιόδενδρων. Η παραγωγικότητα των αμπελώνων θα επηρεαστεί, επίσης, όπως, και ο λόγος των σακχάρων και οξέων στο ίδιο το προϊόν -η γεύση και ποιότητα του κρασιού που παράγεται σε όλες τις περιοχές της χώρας θα αλλάξει. Η καλλιέργεια ζωωτροφών, δε, θα έχει μειωμένη απόδοση και μεγαλύτερες απαιτήσεις για νερό.