Μιά άσχημη χρονιά.

    Άσχημη χρονιά είναι ο πιο επιεικής όρος που μπορούμε να πούμε σχετικά με την παραγωγή ελαιολάδου που είχαμε στο χωριό μας, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.Σύμφωνα με ανακοινώσεις  αγροτικών  συνεταιρισμών  η φετινή παραγωγή του λαδιού ήταν μειωμένη από  80% έως 90%. Υπήρξαν παραγωγοί που δεν έβγαλαν καθόλου λάδι. Κανένας από τους παλιότερους σε ηλικία συγχωριανούς μας δεν θυμάται τέτοια «δύστυχη» χρονιά. Έτσι παρόλο που τα ελαιόδενδρα  έχουν αυξηθεί σε αριθμό με γεωμετρική πρόοδο σε σχέση με το παρελθόν, η παραγωγή λαδιού έφτασε στα χαμηλότερα επίπεδα.
   Και τίθεται το ερώτημα. Τι έφτιαξε και τι φταίει. Γιατί από ό,τι φαίνεται τέτοια φαινόμενα θα επαναληφθούν. Σαν πρώτη αιτία όπως λέγεται είναι η κλιματική αλλαγή, η οποία επηρεάζει όχι μόνο την παραγωγή ελαιολάδου, αλλά και πολλών γεωκτηνοτροφικών προϊόντων σε πολλές περιοχές παγκοσμίως. Οι αυξημένες θερμοκρασίες, οι ακραίες καιρικές συνθήκες και οι αλλαγές στα μοτίβα των βροχοπτώσεων επηρεάζουν την υγεία των ελαιόδεντρων, την ποσότητα και την ποιότητα των ελιών που παράγονται. Σε ορισμένες περιοχές, οι ανεπαρκείς βροχοπτώσεις οδηγούν σε ξηρασία και  μείωση της παραγωγής λαδιού. Επιπλέον, οι ακραίες θερμοκρασίες προκαλούν σοβαρές ζημιές και ασθένειες στις ελιές.

   Οι ειδικοί για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, μιλούν για διάφορες πρωτοβουλίες που πρέπει ληφθούν, όπως η προσαρμογή των ελαιοκαλλιεργητών σε νέες τεχνικές παραγωγής πιο ανθεκτικές στις αλλαγές του κλίματος,  βελτίωση του συστήματος άρδευσης για την εξοικονόμηση νερού, και επιλογή ποικιλιών ελαιοδέντρων που είναι πιο προσαρμοσμένες στις νέες κλιματικές συνθήκες. Ακόμα η προστασία της βιοποικιλότητας μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της υγείας του εδάφους και στην αντίσταση των ελαιοδέντρων στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. 

  Βεβαίως όλα αυτά ακόμα κι αν εφαρμοστούν απαιτούν χρόνο, μεγάλες αλλαγές και φυσικά  πρέπει να εφαρμοστούν σε ευρύτερες περιοχές και χώρες διότι οι αλλαγές σε μια μικρή περιοχή ελάχιστα συντελούν στην αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος.

   Ένας άλλος τομέας όμως, που ευνοεί την κλιματική κρίση είναι η κατανάλωση. Η αυξανόμενη κατανάλωση πόρων και η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι κύριοι παράγοντες που συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη και την αλλαγή του κλίματος. Η αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, των μεταφορών, της παραγωγής τροφίμων και της βιομηχανίας συμβάλλει στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στην επιδείνωση της κλιματικής κατάστασης.Όπως καταλαβαίνουμε είναι αναγκαίο να μειωθεί η κατανάλωση πόρων και η εκπομπή αερίων, ενθαρρύνοντας τη χρήση βιώσιμων πηγών ενέργειας και την υιοθέτηση πιο αειφόρων πρακτικών σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.

   Είναι απαραίτητο η προώθηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, η προαγωγή της βιολογικής γεωργίας και η μείωση των αποβλήτων. Χρειάζεται εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση, υπευθυνότητα και αλλαγή συμπεριφοράς ώστε να μειωθεί το ανθρώπινο αποτύπωμα στο περιβάλλον. Εδώ όλοι μπορούμε να συμβάλουμε μειώνοντας την κατανάλωση προϊόντων που δεν μας είναι απαραίτητα, προϊόντων που απαιτούν και έχουν ενεργειακό κόστος τόσο για την παραγωγή τους όσο και την  μεταφορά τους από μακριά. Ας προσπαθήσουμε σιγά-σιγά να αντιμετωπίσουμε τις μελλοντικές  δυσκολίες  προσαρμοζόμενοι στις νέες συνθήκες βάζοντας ένα λιθαράκι, έτσι ώστε μελλοντικά να διατηρήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο χωρίς μεγάλες απώλειες.

  Ανακεφαλαιώνοντας και συνοπτικά :

Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τους αγρότες σε όλο τον κόσμο. Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί:

• Προσαρμογή των καλλιεργειών στις νέες κλιματικές συνθήκες.
• Ορθή Διαχείριση του νερού με  συστήματα άρδευσης.
• Προστασία του εδάφους και βελτίωση της υγείας του.
• Προώθηση της βιοποικιλότητας και οικολογικής ισορροπίας.
• Χρήση βιώσιμων ενεργειακών πηγών όπως η ηλιακή ή η αιολική ενέργεια.
• Ενίσχυση της εκπαίδευσης και της έρευνας, με συνεχή ενημέρωση για τις πιο αποτελεσματικές και πρακτικές και τεχνολογίες.

Υ.Γ.  Αφορμή για τα αναφερόμενα παραπάνω μας έδωσε και η πληροφόρηση, που είχαμε από τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού και πρόεδρο της Κοινότητας Κλένιας κ. Ηλία Κων/νο, ο οποίος μας επιβεβαίωσε την φθίνουσα πορεία παραγωγής λαδιού με αριθμούς. Έτσι ενώ η παραγωγή στο Συνεταιρικό ελαιοτριβείο πριν 5-6 χρόνια έφθανε τους 800 τόνους πέρισυ είχαμε 300 τόνους περίπου ενώ φέτος μόλις ξεπεράσαμε τους 5 (πέντε)!!!τόνους. Δηλαδή φέτος δεν έπιασε ούτε το 2% της περυσινής παραγωγής.