Τ΄ Άϊ Γιαννιού.

   Και φέτος γιορτάσαμε με θρησκευτική ευλάβεια την Ιερά πανήγυρι του χωριού μας. Με ιδιαίτερο σεβασμό πραγματοποιήθηκε η  λιτάνευση  της εικόνας την παραμονή το βράδυ, παρουσία  πλήθος συγχωριανών μας, ενώ παρέστη  από τις αρχές, ο Δήμαρχος Κορινθίων κ. Βασ. Νανόπουλος και ο Πρόεδρος του χωριού κ. Τάκης Μπακλώρης.

   Για την ιστορία του νεκροταφείου έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερες αναρτήσεις μας. Ακόμη παραθέτουμε μια  μικρή ιστορία για την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου στο  νεκροταφείο. (προφορική αφήγηση κ.Χαρ. Ζεμπερλίγκου).

   “Όταν έγιναν τα εγκαίνια της εκκλησίας του νεκροταφείου, μάλλον το 1926, πήγε πολύς κόσμος. Τα εγκαίνια έγιναν από το Μητροπολίτη Κορινθίας Δαμασκηνό (σ.σ. Ο Μητρ. Δαμασκηνός χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Κορινθίας το 1922. Μετέπειτα έγινε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών  και πάσης Ελλάδος).Το νεκροταφείο (με απόφαση της Κοινότητας το Μάρτιο του 1921) χτίστηκε στην θέση Άγιος Ιωάννης.(Η παράδοση θέλει στην θέση αυτή να υπήρχε παλαιός ναΐσκος το Αγ. Ιωάννου γι’ αυτό υπήρχε και το τοπωνύμιό). Έτσι το όνομα της εκκλησίας σαν Άγιος Ιωάννης είχε αποφασιστεί από την θέση. Υπήρχε όμως μεγάλη διαφωνία σε ποιον Άγιο Ιωάννη ιδιαίτερα θα αφιερωνόταν η εκκλησία. Κάθε γέρος του χωριού έλεγε το δικό του. Ο ένας έλεγε  για τον Άγιο Ιωάννη τον Ρηγανά, ο άλλος τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ο άλλος για κάποιον άλλον κτλ. Χάλαγε ο κόσμος.

    Ο  Δεσπότης δεν μιλούσε καθόλου. Καθόταν σοβαρός και τους άκουγε. Γυρίζει και λέει του Διάκου. “Γράψε μου όλους τους Αϊ  Γιάννηδες”. Έγραψε  ο Διάκος σε χαρτάκια όλες τις ημερομηνίες και τους Αϊ Γιάννηδετου και  τα έβαλε μέσα στο καλυμμαύχι του. Λέει ο δεσπότης: “Κύριοι όποιον Αϊ -Γιάννη τραβήξουμε θα βάλουμε το  όνομα”. Τράβηξαν και έπεσε του Αϊ -Γιάννη  του Θεολόγου. Έπεφτε και Άνοιξη οπότε δεν μίλησε κανένας.

Παλιά γινόταν μεγάλο πανηγύρι. Έπιαναν το χορό έξω από το νεκροταφείο. Ήταν και βραχώδεις ο τόπος τότε εκεί. Έριχναν  και φουρνέλα και βαρελότα. Μετά έφευγε ο κόσμος και πήγαινε  στο Ραντιτσέικο αλώνι.(σ.σ.  ήταν στο ύψος του σημερινού πρατηρίου καυσίμων) όπου γινόταν ο μεγάλος χορός μέχρι το μεσημέρι. Ύστερα πήγαιναν έτρωγαν και συνέχιζαν στο αλώνι του Αϊ Γιωργιού, όπου γινόταν οι χοροί και τα γλέντια. Τότε όλοι οι χοροί και η διασκέδαση, πανηγύρια, απόκριες κτλ γινόντουσαν στον Αη Γιώργη από κάτω, στο Κορδωσέικο αλώνι. Μετέπειτα καθιερώθηκε για λίγο το Μπακλωρέικο αλώνι, το 1945 περίπου.

Μετά άνοιξε η πλατεία με τη βρύση και δημιουργήθηκαν τα μαγαζιά. Πρώτα του Μαυραγάνη και γινόντουσαν πλέον  εκεί οι γιορτές.”

Μερικά στιγμιότυπα από την φετινή εορτή…