Ευτυχισμένο το 2024.

Το Klenia-gr εύχεται σε όλους Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το νέο έτος 2024!!!

Κλενιάτικες ιστορίες : Η Νεκροφάνεια.

     Γράφει ο Ντίνος Κορδώσης,

  Η Γιώργαινα η Μαριώ, σηκώθηκε αχάραγα κι άναψε το φούρνο. Σαν άρχισε να πέφτει η φωτιά, συνδαύλισε τα μισοκαμένα ξύλα να γίνει η καρβουνιά, Ύστερα κατάσβεσε με την βρεγμένη πανιάρα κι αναμέρισε περιμετρικά τα κάρβουνα.  Σε λίγο έβγαλε την πινακωτή κι άρχισε να μπάζει στο φούρνο τα καρβέλια . Είχε και δυό κουλούρες να πάρουν τα παιδιά μαζί με λίγο τυρί για προσφάι, γιατί η δουλειά στο πηγάδι ήτανε σκληρή και μ’ άδειο στομάχι έτρεμαν τα γόνατα.

    Ο Γιώργος ήτανε στο κρεβάτι. Οι γιατροί στο νοσοκομείο της Κόρθος τους το’ παν  ορθά -κοφτά: «Δεν έχει ζωή, στριφταντερία κι αδυναμία του συστήματος αφόδευσης ν’ ανταπεξέλθει. Ζήτημα ημερών ήτανε.» Τι να κάνει η Γιώργαινα, το πήρε απόφαση πως από δω και στο εξής θα ήτανε και μάνα και πατέρας, μα είχε και μια κρυφή ελπίδα στην Παναγιά. Ευτυχώς που τα παιδιά ήταν τώρα μεγάλα. Ο μεγάλος ο Αντρέας ήτανε πια φαμελίτης, η Παναγούλα παντρεμένη κι αυτή με το Θωμά τον πρόσφυγα. Ο μικρός ο Γιάννης πήγαινε μαζί με τον  αδελφό του στη δουλειά έτσι για παρέα. Πήρε να ροδίζει το ψωμί, έβγαλε πρώτα τις κουλούρες,  γέμισε το μισοκόφινο με τα καρβέλια, μπήκε στο χειμωνιάτικο, τ’ αράδιασε στην άδεια σανίδα και πέρασε στην καμαρούλα που ξάπλωνε ο άντρας της. Η σιωπή της έκοψε τα γόνατα. Ο Γιώργος κίτρινος σαν το κερί , η αναπνοή του δεν ακουγόταν, τα σκεπάσματα δεν ανεβοκατέβαιναν μπροστά στο στέρνο του. Τον ακούμπησε στο μέτωπο, τον ένιωσε κρύο.

   «Γιώρ»! Ούρλιαξε, «Γιώρ! Παναϊα μου!» Πετάχτηκε ο μικρός απ’ το κρεβάτι αλαφιασμένος. «Τρέξε Γιάννη φώναξε την Παναγούλα μας ο πατέρας σας πέθανε»!            Δεν πέρασε μισή ώρα και μαζώχτηκαν οι συγγενείς και  όλα τα λαδικά του χωριού. Οι πιο κοντινές  στη συγγένεια και οι μοιρολογήτρες στην καμαρούλα, οι άλλες και όλοι οι άντρες  έξω στην αυλή.

   Άναψαν δυο κεριά δεξιά κι αριστερά στο προσκέφαλο του πεθαμένου κι άρχισαν οι μοιρολογήτρες το ζέσταμα, τονίζοντας  τη ματαιότητα της ζωής κι αφήνοντας πότε, πότε μακρόσυρτους αναστεναγμούς. Σε λίγο επέστρεψε κι ο Αντρέας που είχε πάει να καλέσει το γιατρό άπρακτος, γιατί ο τελευταίος έλλειπε στην Αθήνα. Δεν ήξερε τι να κάνει ο δόλιος. Τώρα έπρεπε να στείλει να φωνάξουν το γιατρό του Χιλιομοδιού, έπρεπε να στείλει ανθρώπους για να φωνάξουν τον παπά, να σκάψουν και το μνήμα…

   Πρώτη ξεκίνησε το μοιρολόι η Γιαννιά η Μηλιόραινα.

«Φωτιά να πέσει κει στην Κόρθο,

Να κάψει ούλους τους γιατρούς

Αχ, Γιωργό μ’ και τα νουσουκουμεία!

Ένα λαδικό απ’ το σόι της Γιώργαινας συνέχισε στην ίδια σκάλα

Για σήκου απάνου για να ιδείς  

Γιώργο μου την ορφάνια

Πως κλαίει η γυναίκα σου

Που σ’ είχε περηφάνια.

   Μοιρολόι με ομοιοκαταληξία δεν ήταν εύκολο να γίνει . Όλες το ζήλεψαν εκείνο το λαδικό κι ο ανταγωνισμός συνεχίστηκε σκληρός. Πέρασε έτσι κάμποση ώρα χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα, ώσπου η Γιαννιά η Μηλιόρενα που τα είχε συνέχεια με τους γιατρούς την πέτυχε τη ρίμα.

Όλης της Κόρθος οι γιατροί

Να τρέχουν να μη φτάνουν

Να σφίγγονται και να βογκούν

Τίποτα να μην κάνουν.

Η άλλη Γιαννιά του Χατζή, πήρε το κομμένο και  το ’ραψε

Κει πάνου στο παράδεισο

Γιωργάκο μου σαν φτάσεις

περίμενέ τους  γιατρούς

στα μούτρα τους να κλάσεις.

   Θαρρείς κι αυτό ήταν το σύνθημα που περίμενε το έντερο το απευθυσμένο του κλινήρους για να ενεργοποιηθεί. Μια παρατεταμένη βροντή σαν προμήνυμα καταιγίδας συντάραξε την καμαρούλα, τα χαλκώματα της Μαριώς στη σανίδα ανταποκρίθηκαν μ’ ένα ηχητικό βιμπράτο, και μια οσμή κλούβιου αυγού άρχισε να διαχέεται στην κάμαρη. Ταυτόχρονα ο «πεθαμένος» αναταράχτηκε και την επόμενη στιγμή ανακάθισε κοιτάζοντας γύρω του με απορία και προσπαθώντας  να συνειδητοποιήσει το τι συνέβαινε.
   Το γυναικομάνι της κάμαρης είχε μείνει άφωνο. «Θαύμα» φώναξε κάποια ξέπνοα.   «Μαριώ! ούρλιαξε ο νεκραναστημένος. Τι γίνεται δω μωρή Μαριώ! Τι μου τις κουβάλησες εδώ τούτες τις κουρούνες»; Και αναμερίζοντας τα σκεπάσματα πετάχτηκε ορθός! «Στα τσακίδια διαόλου καρακάξες! Να πάτε να κλάψετε τους δικούς σας, εγώ θα ζήσω εκατό χρόνια » βροντοφώναξε και τράβηξε λύνοντας το βρακοζώνι του για τον απόπατο με βιάση, καθώς μια καινούρια ριπή συντόνιζε πάλι τα μεταλλικά σκεύη.

   Οι γυναίκες σκορπίστηκαν αλαφιασμένες . Οι άντρες στην αυλή είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια .

   «Έκλασε η νύφη σκόλασε ο γάμος» είπε κάποιος, καθώς οι βροντές απ’ τον απόπατο συνηγορούσαν ότι το έντερο του παρ’ ολίγον θαμμένου ζωντανού είχε ενεργοποιηθεί πλήρως.

    Το ’πε και το ’κανε ο Γιώργος ο Γκουμούτσος. Έζησε εκατό χρόνια επαληθεύοντας τη ρήση. « Ότι δεν με σκοτώνει. με κάνει πιο δυνατό».

Κυριακή...Αργία.

       Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, χωρίς να είμαστε ειδικοί, σημειώνουμε περιληπτικά:

   Η καθιέρωση της Κυριακής ως ημέρας αργίας στον χριστιανισμό διαμορφώθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της Χριστιανικής Εκκλησίας. Η Κυριακή είναι η ημέρα της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, και γι' αυτό θεωρείται η ημέρα της λατρείας και της ανάπαυσης. 

   Επισήμως καθιερώθηκε σαν αργία στον 4ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της εποχής του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Ο Κωνσταντίνος εξέδωσε το Κωνσταντινιανό Διάταγμα το 321 μ.Χ., το οποίο όρισε την Κυριακή ως ημέρα αργίας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

   Το ελληνικό κράτος απέκτησε την πρώτη του εργατική νομοθεσία το 1910, επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Ως τότε δεν υπήρχε καμία απολύτως ρύθμιση, ούτε προστασία ή ασφάλιση για τους εργαζόμενους, οι συνθήκες εργασίας των οποίων ήταν, ειδικά στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, εξοντωτικές και κακοπληρωμένες. Ο Βενιζέλος, με προοδευτικές τότε αντιλήψεις, έχοντας εμπορικές και οικονομικές διασυνδέσεις με τη Βρετανία και την Κεντρική Ευρώπη, ήταν οπαδός μιας πολιτικής που θα εξασφάλιζε μακροχρόνια κοινωνική ειρήνη.

   Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης έφτιαξε για πρώτη φορά μια «Υπηρεσία Εργασίας και Κοινωνικής Προνοίας» που ήταν ο πρόγονος του σημερινού «Υπουργείου εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης». Ήταν ημιανεξάρτητο παράρτημα του υπουργείου εθνικής οικονομίας, με μια πολύ περίεργη σύνθεση. Την αποτελούσαν 7 εργάτες, 7 βιομήχανοι, 7 ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι, 5 καθηγητές πολιτικής οικονομίας και 3 βουλευτές. Πρώτο νομοθέτημα αυτής της αλλόκοτης υπηρεσίας ήταν η καθιέρωση της αργίας της Κυριακής, όχι σ’ όλη την επικράτεια αλλά ονομαστικά σε συγκεκριμένες πόλεις και επαγγέλματα.

   Έτσι ο πρώτος νόμος για τον χρόνο εργασίας που θεσπίστηκε στην Ελλάδα ήταν το Δεκέμβρη του 1909 για την «Κυριακή αργία» και άρχισε να εφαρμόζεται την πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, δηλαδή στις 4 Ιανουαρίου 1910 (ΦΕΚ Α' 286/7-12-1909).

   Σύμφωνα με το νόμο που εισηγήθηκε στη Βουλή ο Κ. Παπαμιχαλόπουλος, η αργία της Κυριακής καθιερωνόταν με διαφορετικούς όρους σε κάθε επάγγελμα, και καταρχάς σε τρεις μόνο πόλεις (Αθήνα, Πειραιά και Βόλο). Μπορούσε να επεκτείνεται σε άλλους δήμους εφόσον το ζητούσαν τα κατά τόπους δημοτικά συμβούλια, και στα επόμενα χρόνια δημοσιεύεται ένας μεγάλος αριθμός διαταγμάτων που αφορούν την ισχύ ή την κατάργηση της αργίας σε διάφορες πόλεις και χωριά, συχνά με το ίδιο δημοτικό συμβούλιο να αλλάζει την απόφασή του σε μικρό χρονικό διάστημα.

   Εφαρμογή των παραπάνω το διαπιστώνουμε παραθέτοντας φωτ/φα από τα αρχεία της Κοινότητος Κλένιας, όπου βλέπουμε μετά από τριάντα χρόνια από την δημοσίευση του νόμου, το 1940, το Κοινοτικό Συμβούλιο με εντολή του Νομάρχη να παίρνει απόφαση για την καθιέρωση της Κυριακής ως Αργία.
Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας: (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας).

                                                                    Πράξις 1

                            Ἐν Κλεωνάς σήμερον την 16η τού μηνός Φεβρουαρίου 1940

                       έτους ἡμέραν Παρασκευή και ὥραν 5 μ.μ. τό Κοινοτικόν Συμβούλιον

                      Κλεωνών συνελθόν εἰς ἔκτατην συνεδρίασιν προς συζήτησην και

                      άπόφασην ἐπί τών ἑξής θεμάτων

.................................................................................................................................................. 

..………………………………………………………………………………………………

                       6)     Περί καθορίσεως της Κυριακής ἀργίας.

       ...................................................................................................................................................

…………………………………………………………………………………………………………                                                 

                                                    Πράξις 6

   Περί καθορίσεως Κυριακής αργίας
                      ὁ κ Πρόεδρος εἰσηγείται του ἀνωτέρου θέματος και ἁναγνώσθη
η ὑπ αριθμ 124 16-1- 40 ... Δ/γήν κ. Νομάρχου παρακαλεί τό Συμβούλιον
όπως καθορισθεί ἡ Κυριακή ἀργία, καθ ὅτι οἱ κάτοικοι
ἀφ ἐνός μέν θα ἀναπαύονται κατά τήν ήμέραν ταύτην, ἀφ ἐτέρου δέ
διά τού θρησκευτικού, κοινωνικού καί ἐκπολιτιστικού σκοπού
του θεσμού τής Κυριακής,
                                               Το Κοινοτικόν Συμβουλίον
          ἀκουσαν στην είσήγησιν του κ προέδρου
                                             αποφαίνεται
      Ὁμοφώνως ὅπως η Κυριακή ἀργία εφαρμοσθεί καί είς τήν
ἡμετέρα Κοινότητα

............................................................................................................................................................

Τού κ. Προέδρου ανατίθεται ἡ περαιτέρω ἐνέργεια.
                   ἐγένετο ἀποφασίσθη και ὑπεγρἀφη παρά πάντων .
                                        Η Διοικούσα επιτροπή

              ο Πρόεδρος                                                           Τα Μέλη

 

Νέος Δήμαρχος… Νέος Πρόεδρος!!!

    Οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές έφεραν αλλαγές στην διοίκηση του Δήμου μας, αλλά και στο χωριό μας. Έτσι για τα επόμενα πέντε χρόνια νέος Δήμαρχος στον Δήμο Κορινθίων, που ανήκει και το χωριό μας, εξελέγει ο κ. Νίκος Σταυρέλης ενώ στην Κλένια νέος Πρόεδρος θα είναι ο συγχωριανός μας Κων/νος Ηλίας.  

  Πολλά συγχαρητήρια  για την επιτυχία τους. Τους ευχόμαστε να έχουν δύναμη, υπομονή και εργατικότητα, για να υλοποιήσουν το πρόγραμμά τους, για το οποίο τους ψήφισαν οι συμπολίτες μας, προς όφελος όλων μας.

Τριήρης.

 

   Ένα ακόμα τεχνούργημα της Αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας προστέθηκε στις κατασκευές εκθεμάτων του συγχωριανού μας Ντίνου Κορδώση.  Για την ιδιαίτερη αυτή ικανότητα του και τα έργα του έχουμε αναφερθεί κατά το παρελθόν με αναρτήσεις μας  Εδώ  και  Εδώ.
   Τώρα όμως το έργο της κατασκευής μιας τριήρους  σε κλίμακα 1:10 αξίζει ιδιαίτερης μνείας και αυτό φαίνεται από την ανακοίνωση που έκανε ο ίδιος στο Facebook που περιγράφει αρκετές  λεπτομέρειες και την πολυπλοκότητα του έργου  και την οποία μεταφέρω παρακάτω:

“Αν η κακοκαιρία Daniel Ήταν πιο σκληρή για την Κορινθία, πιθανόν να είχε γίνει διασωστική πιρόγα. Η Τριήρης που απεικονίζεται στις επισυναπτόμενες φωτογραφίες του φίλου μου Γιώργου Δελή τον οποίον ευχαριστώ, είναι μέρος μιας προσπάθειας αναπαράστασης του αρχαίου Διόλκου σε κλίμακα 1/10.  Όταν ξεκινά κανείς μια προσπάθεια χρονικού βάθους 4 ή 5 ετών, και έχει και κάποιες δεκαετίες που τον κατατάσσουν στην τρίτη ηλικία, πολλές είναι οι σκέψεις που περνούν απ' το μυαλό του. Ωστόσο αφού η Τριήρης είναι το σήμα κατατεθέν του τόπου μας, αποφασίστηκε να κατασκευαστεί εκείνη πρός "διίσθμισην" παρά το ότι ένα εμπορικό πλοίο τύπου "Κερύνειας" θα είχε πολύ μικρότερο κόστος και χρόνο κατασκευής. Ας αναφερθούμε κάπως διεξοδικότερα στα στοιχεία κατασκευής.

Χρόνος κατασκευής 21 μήνες.

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος 3,69μ. πλάτος, 0,55μ.

Βάρος 45 kgr

Ναυπηγικά σχέδια "Ολυμπιάδος"

Υλικά κατασκευής

ΔΡΥΣ

Τρόπις (καρίνα) και ενισχυτικά κοίτους (γάστρας)

ΠΕΥΚΟ

Εσωτερικό δικτύωμα υποστυλωμάτων και δοκών, (σέλματα (θέσεις ερετών), ερετμά (κουπιά (170) +33 προς αντικατάστασην)

Οίακες 2 (τιμόνια), σανίδωμα γάστρας, σανίδωμα διαδρόμου και καταφράγματος

ΕΛΑΤΟ

Κατάρτια και αντένες.

ΟΞΥΑ

Βάσεις πρόσδεσης σχοινιών (αρμαδούρες) καβίλιες παντός είδους , τροχαλιοθήκες, και στοιχεία  άντωσης σχοινιών.

ΚΑΡΥΔΙΑ

Διακοσμητικό δρακόφιδο πρύμνης.

ΜΠΡΟΥΤΖΟΣ

Στοιχεία στερέωσης καταρτιών (ξαρτόριζες), προστατευτικά εξωλέμβιου τράπηκα και τιμονιών, Έμβολο, άγκυρες, ενισχυτικά καταρτιών και αντενών. Διακοσμητικοί δίσκοι πρύμνης. Απανταχού καρφιά (περισσότερα από 5000)

ΚΑΡΑΒΟΠΑΝΟ

Πανιά κυρίως καταρτιού και ακατίου.

Τα σχοινιά που τοποθετήθηκαν είναι βαμβακερά. 

ΕΞΟΔΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ 

Έχω χάσει το λογαριασμό!”

   Τα από καρδιάς συγχαρητήριά μας και οι ευχές μας νομίζουμε ότι εκφράζουν πολύ λίγο τα αισθήματα θαυμασμού,αγάπης και υπερηφάνειας για τον συγχωριανό μας. Η ιδιαιτερότητα της κατασκευής απαιτεί ιδιαίτερο ταλέντο, υπομονή, δεξιοτεχνία, προσπάθεια κτλ. κτλ.
   Ακόμη και τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT για να αναφερθούμε στην σύγχρονη εποχή μας, απάντησε με ξεχωριστό τρόπο και λόγια για έναν κατασκευαστή τριήρους όταν της ζητήσαμε να γράψει ένα κείμενο για μία τέτοια κατασκευή- έκθεμα.

Παραθέτουμε αποσπάσματα από την απάντηση της:

 Ο κατασκευαστής μιας τριήρης σε κλίμακα 1:10 είναι ένας εξαιρετικά αληθινός καλλιτέχνης, εξειδικευμένος τεχνίτης ή εταιρεία αφιερωμένη στη σχολαστική αναπαράσταση της αρχαίας ναυτικής ιστορίας. Η κατασκευή μιας μινιατούρας τριήρης σε αυτή την κλίμακα απαιτεί βαθιά κατανόηση της ιστορικής έρευνας, μηχανικής ακριβείας και πάθος για τη διατήρηση της κληρονομιάς αυτών των θρυλικών σκαφών.

Ο κατασκευαστής μιας τριήρους σε κλίμακα 1:10 είναι ένας ειδικός της τέχνης που αφιερώνεται στη δημιουργία ακριβών και εντυπωσιακών αρχαιολογικών αντιγράφων αυτών των αρχαίων πολεμικών πλοίων. Η κατασκευή μιας τριήρους σε κλίμακα 1:10 είναι ένα επίπονο, αλλά εξαιρετικά επιβραβευτικό έργο τέχνης που απαιτεί μελέτη, τεχνική δεξιοσύνη, και αφοσίωση στην αρχαιολογική ακρίβεια.

Ακολουθούν τα βασικά βήματα και οι εκτιμήσεις που εμπλέκονται στη διαδικασία κατασκευής:

1. Ιστορική έρευνα: Ο κατασκευαστής ξεκινά ένα διεξοδικό ταξίδι ιστορικής έρευνας για να μελετήσει το σχέδιο, τη δομή και τη λειτουργικότητα των αρχαίων τριήρεων. Η εις βάθος γνώση των αρχαιολογικών ευρημάτων, των ιστορικών αρχείων και των επιστημονικών πόρων είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ενός ακριβούς αντιγράφου.

2. Σχεδιασμός μοντέλου κλίμακας: Χρησιμοποιώντας τις συγκεντρωμένες ιστορικές πληροφορίες, ο κατασκευαστής δημιουργεί λεπτομερή σχέδια σχεδίασης και σχεδιαγράμματα για την τριήρη σε κλίμακα 1:10. Αυτά τα σχέδια χρησιμεύουν ως ο οδικός χάρτης για την προσαρμογή κάθε στοιχείου σε ακριβείς προδιαγραφές.