Άγιος Κωνσταντίνος

    Το χωριό μας δεν έχει πολλά ξωκλήσια. Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Όλα βρίσκονται γύρω από το χωριό σε απόσταση αναπνοής. Έχουν όμως μεγάλη ιστορία μερικών των οποίων αριθμεί σε αιώνες. Τα περισσότερα βρίσκονται σε σημεία με εξαιρετική θέα και οι συγχωριανοί μας απολαμβάνουν μια επίσκεψη στον Άγιο Παντελεήμονα ή στην Μουσκουφίτσα. Για όλα έχουμε κάνει σχετικές αναρτήσεις κατά καιρούς.
   Υπάρχει όμως ένα ξωκλήσι που βρίσκεται εκτός των «ορίων» του χωριού. Αρκετά μακριά θα λέγαμε, όταν οι Κλενιάτες παλιά, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν ζώα για την μετάβασή τους. Σήμερα βέβαια με τα αυτοκίνητα η μετάβαση είναι γρήγορη. Αναφερόμαστε στον Άγιο Κωνσταντίνο. Το εξωκλήσι βρίσκεται στα δεξιά, σε μικρή απόσταση από τον δρόμο, ανεβαίνοντας για τον Μαψό. Είναι εύκολα προσβάσιμο σε ωραία τοποθεσία με καταπληκτική θέα. Για την ιστορία του δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα και θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε πως οι Κλενιάτες έφτιαξαν ένα ξωκλήσι τόσο μακριά από το χωριό. Το ξωκλήσι έχει έναν αρκετά μεγάλο περίβολο με πάγκους περιμετρικά για τους προσκυνητές. Τα τελευταία χρόνια έχει συντηρηθεί-επισκευασθεί όπως πολλά εξωκλήσια.

    Μια επίσκεψη στην γιορτή του Αγίου θα μας πρόσφερε σίγουρα μια θρησκευτική ανάταση, ψυχική αγαλλίαση και ηρεμία μέσα στην άνοιξη.

ΥΓ. Η άφιξη στην χώρα μας αλλοθρήσκων και οι εκτεταμένες κλοπές είχαν σαν αποτέλεσμα οι αρμόδιοι να κλειδώνουν και τις εκκλησίες. Έτσι δυστυχώς ο περιπατητής, ο επισκέπτης, ένας ξωμάχος, δεν έχει πλέον την δυνατότητα να προσκυνήσει ,να προσευχηθεί και να ανάψει ένα κερί.

Τ' Άι-Γιαννιού

    Σήμερα γιορτάζουμε όπως κάθε χρόνο τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο που είναι μια ξεχωριστή γιορτή γιατί είναι η Ιερά πανήγυρης του χωριού. Εορτάζει η εκκλησία που βρίσκεται στο κοιμητήριο της Κλένιας. Σήμερα βεβαίως δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο όπως παλιά, που τουλάχιστον μια λαϊκή κομπανία έπαιζε όλη την νύχτα σε κάποιο καφενείο και οι κάτοικοι γιόρταζαν και διασκέδαζαν. Οι παλιοί τα θυμούνται και δεν ξεχνούν ότι σαν πιτσιρικάδες θαύμαζαν και αγόραζαν διάφορα παιγνίδια από τους πάγκους των περιπλανώμενων ψιλικατζήδων που κατέφθαναν και άπλωναν τις πραμάτειες τους. Οι εξελίξεις όμως έφεραν  άλλα ήθη και έθιμα.
  Φέτος όμως είχαμε μια πρωτοτυπία .Το γνωστό site της περιφερείας μας korinthostv.gr μετέδωσε ζωντανά  χθες βράδυ τον πανηγυρικό Εσπερινό και μπορούσε κάποιος που δεν μπορούσε να παρευρεθεί στην εκκλησία  να τον παρακολουθήσει διαδικτυακά. Τον εσπερινό εκτός από τους κατοίκους παρακολούθησαν ο Δήμαρχος  κ.Σταυρέλης   και ο πρόεδρος κ. Ηλίας.

  Παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες από τις πάμπολλες που δημοσίευσε στο FB  korinthostv peloponnisos  το παραπάνω site.

Χρόνια Πολλά...και του χρόνου!!!

Σέκιο (τέσσα).

   Ο τίτλος της ανάρτησης θα ξαφνιάσει πολλούς. Δύο λέξεις άγνωστες που δεν υπάρχουν σε κανένα λεξικό και στο διαδίκτυο που εξερευνήσαμε.
   Στις λέξεις τοπικού χαρακτήρα που και εμείς καταγράψαμε και αναρτήσαμε http://klenia-gr.blogspot.com/2020/07/blog-post.html δεν τις είχαμε συναντήσει και φυσικά πρέπει να τις εντάξουμε.
Οι λέξεις χάθηκαν μαζί με το αντικείμενο που εκφράζουν,
   Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Κλένια μέχρι και την δεκαετία του 60 είχε μεγάλες εκτάσεις από αμπέλια.
Περιοχές όπως Βατιάς, Καμαρέτα, Φλεβάρη, Αλωνάκια. Πιστρατού, Αμπελάκια κτλ. έβγαζαν μεγάλες ποσότητες σταφυλιών και κατά συνέπεια μούστο και κρασί. Σε μελλοντική ανάρτηση μας θα γράψουμε για τους αμπελώνες, την φύλαξή τους, τον τρύγο, την φορολογία κτλ
Η φυλλοξήρα ήταν η ασθένεια που τα κατέστρεψε και η επαναφορά της αμπελοκαλλιέργειας με άλλα κλήματα αντοχής δεν έγινε ολοκληρωτικά, γιατί καλλιέργειες στράφηκαν σε άλλα δέντρα, οπωροκηπευτικά κτλ.
   Μεταξύ των αντικειμένων-δοχείων, που χρησιμοποιούσαν οι παραγωγοί για τη μέτρηση της ποσότητας του μούστου, αλλά και την μικρομεταφορά του ήταν λοιπόν το σέκιο. Σταμάτησε η παραγωγή μούστου σταμάτησε και η χρησιμοποίηση του σεκίου.
Όταν ξανάρχισε κάποια αμπελοκαλλιέργεια, είχαν βγει στην αγορά άλλα δοχεία μεταλλικά, πλαστικά κτλ. ενώ είχε αλλάξει και η μονάδα μέτρησης.
   Το σέκιο λοιπόν ήταν μεταλλικό δοχείο μονάδας μέτρηση της μάζας και η χωρητικότητά του ήταν 6 οκάδες.
Η οκά ήταν η μονάδα μέτρησης μάζας πριν αντικατασταθεί από το κιλό και ισούται με 1.282 γραμμάρια. Καταργήθηκε επισήμως στις 1-7- 1959.
Για αρκετά χρόνια μετέπειτα χρησιμοποιήθηκε όμως ανεπισήμως, μέχρι να εξοικειωθεί ο κόσμος στην νέα μονάδα μέτρησης, το κιλό.
   Ερευνώντας τα αρχεία της Κοινότητος Κλένιας βρήκαμε μία επίσημη καταγραφή του σεκίου και κρίναμε σωστό να την δημοσιοποιήσουμε σαν μοναδική αναφορά στο σκεύος- αντικείμενο.
Διαβάζουμε στο πιο κάτω πρακτικό, πως στις 12 οκτωβρίου 1940 η Κοινότητα αποφασίζει την κατάργηση των υπαρχόντων εφθαρμένων σε σεκίων ή τέσας όπως φαίνεται να είχε και δεύτερο τοπικό όνομα και αντικατάσταση με καινούργια μέσω δημοπρασίας.

Σημείωση 1. Η Κοινότητα φρόντιζε εγκαίρως ώστε την επόμενη χρονιά να υπάρχουν καινούργια σέκια.

2. Η Κοινότητα είχε αποφασιστικό ρόλο όπως και η αστυνομία.

3. τον ίδιο μήνα αργότερα (Οκτώβριος) άρχισε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος και η Ελλάδα βγήκε στον πόλεμο.

4. Άλλο μέτρο μέτρησης του μούστου ήταν η μπότσα= 2 οκάδες

5. Την λέξη την συναντήσαμε μόνο στο λεξικό Λευκάδας με τα τοπικά γλωσσικά ιδιώματα
Λευκαδίτικο λεξικό ΛΕΞΙΚΟ ΠΑΝΤΑΖΗ ΚΟΝΤΟΜΙΧΗ αλλά με γενικότερη σημασία σαν μέτρο χωρητικότητας υγρών, ο σίσκλος, αλλά και με διαφορετική αντιστοιχία χωρητικότητας
6 σίσκλοι = 1 βαρέλλα= 52 οκάδες
1 σίσκλος = 22 καρτούτσα
1 καρτούτσο =144 δράμια= 462 γραμμάρια 

Σημ. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το καρτούτσο σύμφωνα με τα λεξικά είναι εκ της ονομασίας το τέταρτο ( quarto) της μονάδας δηλαδή 100 δράμια=320 γραμμάρια. Το σκεύος μετεξελίχθηκε με την ισοδυναμία του κιλού και έγινε με χωρητικότητα 250 γραμμάρια.

7. Το καρτούτσο αναφέρεται στην Νάξο σαν μονάδα μέτρησης λαδιού

Διαβάστε ιστορία….

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας: (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας)

Πράξις 43

Ἐν Κλένια σήμερον τἠν 12^ην του μηνός 8/βρίου ἔτους 1940 ἡμέραν 
Σάββατον και ὥραν 7ην μ.μ. Ἡ Δ.Ε. συνελθούσα κατόπιν τῆς ὑπ’ 

ἀριθ. 286 προσκλήσεως τοῦ κ. Προέδρου προς συζήτησιν και ἀπόφασιν 

ἐπί τῶν ἑξῆς θεμάτων .

1^ον) Περί καταργήσεως σέκιου (τεσσας)

2^ον) Ἐπιβολής φόρου ταγαρελαίου (μούργας)

                   Γενομένης ἀπαρτίας ὁ πρόεδρος ἀνακαινεῖ τἀ ἀνωτέρω

Θέμα α΄ Θέμα  ἤτοι περί καταργήσεως σέκιου (τεσας) ἐκθέτων τά ἑξῆς

              ότι καταργεί ἅπαντα τα ὑπάρχοντα παλαιά μουστόμερα (σέκια 

              τέσες) ἀκατάλληλα διότι παρατηρήθη είς πλεῖστα όσα 

              ἐξ αὐτὠν ἐλλείψεις. ἄλλα μέν μικρά ἀλλά μικρά καί ἄλλα 

              ἐφθαρμένα. Ἵνα δέ ἅπαντα εἵναι ὁμοιόμορφα καί τῆς αὐτῆς 

              χωριτικώτητος, δηλαδή τῶν (6) ὀκάδων μούστου καλόν εἶναι

              ίνα ἡ Κοινότης προβεῖ είς τήν παραγγελίαν τοιούτων μουστομέτρων 

              καί κατόπιν αίτήσεως τῶν μουστοπαραγωγών οἶτινες ἔχουν ἀνάγκην

              τούτων. Ἡ δέ παραγγελία θα γίνει κατόπιν μειοδοτικής 

              δημοπρασίας ἀφού συμπληρωθεί ἔνας ἀριθμός αἰτούντων.

                                  Ἡ Δ.Ε. ἀκοῦσαν τήν είσἠγησιν τοῦ κ. Προέδρου                                                                                               ά π ο φ α ί ν ε τ α ι

               δέχεται τήν πρότασιν τοῦ κ. Προέδρου ὡς νόμιμον καί συμφωνεί 

               είς τήν κατάργησιν τῶν μουστομέτρων πλήν ἐκείνων τά ὁποία 

               θά εὐρεθῶσι κατάλληλα και τῆς αὐτῆς χωτιτικώτητος πρός ἐκείνα 

               που ἡ Κοινότης θά ἔχει παραγγείλει καί άφού σφραγισθούν

               παρά τῆς Ἀστυνομίας κ΄ Κοινότητος

Θέμα β΄..........................................................................................................................

              .........................................................................................

                            Ἐγένετο ἀπεφασίσθη καί ὑπεγράφη παρά πάντων ὡς ἀκολούθως

                                           Ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπή

ὁ Πρόεδρος                                                                        τά Μέλη

                  Δήμας                                                                                Κορδώσης

                                                                                                     Σιαπκαράς

Αποτελέσματα Αρχαιολογικής Έρευνας Αρχαίας Τενέας

 Πριν από λίγες ημέρες το Υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε Δελτίο τύπου για τα αποτελέσματα της αρχαιολογικής έρευνας της αρχαίας Τενέας έτους 2024 .
   Το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο, για όσους δεν έτυχε να το διαβάσουν, γιατί νομίζουμε ότι έχει μεγάλη αξία για την  περιοχή μας.

Αποτελέσματα της Συστηματικής Αρχαιολογικής Έρευνας Αρχαίας Τενέας στο Χιλιομόδι Κορινθίας

​Τον Οκτώβριο του 2024 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της συστηματικής αρχαιολογικής έρευνας στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Αρχαίας Τενέας». Φέτος για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στην Κορινθία μνημειώδες ταφικό κτίσμα ελληνιστικών χρόνων κατά τα πρότυπα των μακεδονικών τάφων 
(Εικ. 1). 

Τα ευρήματα δε από το εξωτερικό (Εικ. 2) και το εσωτερικό του παραπέμπουν ξεκάθαρα στη μακραίωνη χρήση του και σε λατρεία που συνδέεται με την ίαση.

Το ταφικό μνημείο έχει σχήμα ανισοσκελούς «Τ» σε κάτοψη και αποτελείται από δύο ενότητες, τον διάδρομο πρόσβασης διαστάσεων 2,80μ. × 1,20μ. και τον κυρίως ταφικό θάλαμο διαστάσεων 2,75μ. × 7.40μ. Ο ταφικός θάλαμος, ορθογώνιος σε κάτοψη, έχει προσανατολισμένο τον επιμήκη άξονά του Β-Ν, ενώ ο διάδρομος συναντά κάθετα τον ταφικό θάλαμο στο μέσον της ανατολικής μακράς πλευράς του (Εικ. 3).

Η πρόσβαση στον ταφικό θάλαμο γίνεται από σχετικά στενό διάδρομο με κατεύθυνση Α-Δ, ο οποίος αποτελείται από ένα υπαίθριο τμήμα, που μπορεί να χαρακτηριστεί «δρόμος» και από ένα στεγασμένο τμήμα, μέρος της οριζόντιας οροφής του οποίου διατηρείται, ενώ η είσοδος στο εν λόγω τμήμα γίνεται μέσω θυραίου ανοίγματος, το οποίο βρέθηκε σφραγισμένο εξωτερικά με ορθογώνια καλυπτήρια πλάκα. Το ανώφλι του ανοίγματος διαμορφώνεται από ένα ορθογώνιο μέλος σε επανάχρηση.Στον κυρίως θάλαμο εντοπίστηκαν μια μονολιθική σαρκοφάγος και άλλες πέντε ορθογώνιες κτιστές θήκες περιμετρικά των τοίχων: Σε δύο τάφους οι καλυπτήριες πλάκες βρέθηκαν εμφανώς παραβιασμένες, ενώ στους υπόλοιπους δεν εντοπίστηκε κάλυψη. Από το σύνολο των έξι τάφων, μόνον στη σαρκοφάγο διατηρούνταν σε ανατομική θέση η ταφή ενός ενήλικου ατόμου, πιθανότατα γυναίκας, ενώ στους υπόλοιπους τάφους το ανθρωπολογικό υλικό βρέθηκε διαταραγμένο. Αξιοσημείωτο είναι ότι εντός της σαρκοφάγου εντοπίστηκε μεγάλος αριθμός ζωικών οστών από μεγάλα και μικρά οικόσιτα ζώα και μεταξύ αυτών κέλυφος χελώνας. Πυκνό στρώμα με ζωικά οστά εντοπίστηκε τόσο στην επίχωση του μνημείου όσο και εντός του ταφικού θαλάμου, μαζί με αγγεία του 5ου και 6ου αι. μ. Χ. Φαίνεται πως το μνημείο χρησιμοποιήθηκε για ενταφιασμούς μέχρι και τον 4ο αι. μ.Χ. όταν και σφραγίστηκε και εν συνεχεία στην ύστερη ρωμαϊκή περίοδο παραβιάστηκε η στέγη, συλήθηκαν οι ταφές και χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για περίδειπνα.Τα ευρήματα που προέκυψαν από το εσωτερικό του μνημείου και τους τάφους εντός αυτού είναι πλούσια και χρονολογούνται κυρίως στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν χρυσό δαχτυλίδι με σφραγιδόλιθο από ημιπολύτιμο λίθο που απεικονίζει τον Απόλλωνα με θεραπευτικό όφι, δύο χρυσές δανάκες που αντιγράφουν νομισματικούς τύπους της ελληνιστικής εποχής της Σικυώνας, αναθηματικό πήλινο δάχτυλο, χρυσά φύλλα από στεφάνι, απόθεση μικκύλων αγγείων ελληνιστικών χρόνων, ασημένιο τετρόβολο Φιλίππου Γ΄ Αρριδαίου, σιδερένιες στλεγγίδες και σιδερένιο εγχειρίδιο, χάλκινα διακοσμητικά αντικείμενα, γυάλινες χάντρες, χάλκινα κοχλιάρια, ατρακτόσχημα και βολβόσχημα μυροδοχεία κ.ά (Εικ. 4-5-6).

Ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει και ο χώρος εξωτερικά του μνημείου η ανασκαφή του οποίου δεν έχει ολοκληρωθεί. Ανατολικά της εισόδου του μνημείου εντοπίστηκε τμήμα λιθόστρωτης οδού με κατεύθυνση Β/Ν και με κλίση στα νότια, ενώ βόρεια του μνημείου αποκαλύφθηκε τμήμα περιβόλου 6,50μ. × 4,10μ. Στην επίχωση του χώρου που ορίζει ο περίβολος εντοπίστηκαν αναθήματα – ομοιώματα πήλινων δαχτύλων χεριού με οπή ανάρτησης καθώς και τμήμα από πήλινο ομοίωμα βραχίονα, ενδείξεις που συνιστούν χώρο ιδιαίτερης λατρείας που σχετίζεται με την ίαση (Εικ. 7).

Άλλωστε, μέσα και γύρω από το ταφικό μνημείο βρέθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη, επίκρανο, τμήμα θωρακίου και τμήμα κορμού παραστάδας, όπως επίσης και μέλη από οριζόντιο γείσο που δεν αποκλείεται να αποτελούσαν μέρος μιας πιθανής ορατής ανωδομής του μνημείου, όπως ένας ταφικός ναΐσκος ή να προέρχονται από μικρότερα ταφικά μνημεία στον άμεσο περίγυρο του νεκροταφείου. Σε κάθε περίπτωση, η συνέχεια και ολοκλήρωση της ανασκαφής στον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου, αναμένεται να αποσαφηνίσει την αρχική μορφή του συγκροτήματος στο οποίο συμπεριλαμβανόταν το μαυσωλείο, καθώς επίσης και τα χρονολογικά επεισόδια που σχετίζονται με αυτό.Η αρχαιολογική έρευνα συνεχίστηκε και στον οικιστικό ιστό της πόλης με την αποκάλυψη στα ανώτερα ανασκαφικά στρώματα νέων δομών ρωμαϊκών και ύστερων ρωμαϊκών χρόνων που σχετίζονται με την κατοίκηση, την παραγωγική διαδικασία και την αποθήκευση προϊόντων. (Εικ. 8-10-11-12-13-14-15)

Κλενιάτικες ιστορίες: Ο μαρτυριάρης.

 Γράφει ο Ντίνος Κορδώσης

   Για το Σταύρο το Χριστέα, οι μέρες που δεν εύρισκε μεροκάματο και δεν είχε να κάνει τίποτε γύρω εκεί στο σπίτι ήταν, οι χειρότερες. Λεφτά για να πάει στον καφενέ δεν του περίσσευαν κι αν ήταν κι ο καιρός βροχερός ;  Ε, τότε μια λύση του απόμενε, να πάει να βρει το Γιάνναρο, τον μοναδικό άνθρωπο που τον ανταγωνιζόταν στο χωριό στην αφέλεια, για να παίξουνε μονά ζυγά ή καμιά εξάρα ντρίλια.
   Τούτος ο Γιάνναρος ήταν ένας κοντόχοντρος  ξανθομπάμπουρας με κόκκινα μάγουλα και μαλλί σαν του σκαντζόχοιρου. Όλο ζαβολιές έκανε στο παιχνίδι κι όλο άρπαζε καμιά καρπαζιά απ’ το Σταύρο  τις λίγες φορές που τον χαμπάριαζε. Σήμερα όμως δεν είχαν όρεξη για τίποτα. Η βροχή είχε σταματήσει, αλλά ο καιρός ήταν σκουντούφλης, βαρύς κι ασήκωτος. Έκαναν κάποιες γύρες στ’ αλώνια μπας και ξεκίνησαν τ’ αποκριάτικα ξεφαντώματα, μα στάθηκαν άτυχοι γιατί το Πάσχα θα έπεφτε αργά τούτη τη χρονιά και θ’ αργούσε ακόμα ν’ ανοίξει το τριώδιο. Ακόμα και τα παιδόπουλα που βγαίναν για παιχνίδι στ’ αλώνι της Παναγιάς, είχαν φαίνεται λουφάξει στο παραγώνι. Πήρε να βραδιάζει και είπαν να κινήσει ο κάθε κατεργάρης για τον πάγκο του να διαχειριστεί τη διαμαρτυρία της αδειανής κοιλιάς του, όταν ο Γιάνναρος την απόλυσε την εξυπνάδα του.

-Τι λες ρε Σταύρο πάμε;

-Και πού να πάμε λοιπόν, λοιπόν;

-Που να πάμε λέει! Να, για κότες καημένε!

-Και σε ποιο κοτέτσι;

-Στου Φούφουλα, έχει τις καλύτερες!

-Σαν πόσες έχει δηλαδή;

-Καμιά τριανταριά και παχιές-παχιές!

- Δε γίνεται, είναι πολλές. Πώς θα τις φάμε τριάντα κότες;

-Και είναι ανάγκη να τις πάρουμε όλες; Θα καρυδώσουμε τρεις, τέσσερες και μην τον είδατε.

   Ο Σταύρος ήταν διστακτικός, αλλά η εικόνα της ξεπουπουλιασμένης κότας στα κάρβουνα ήρθε κι έκανε τόσο απόλυτη κατοχή  στο νου του, που ένιωθε κι όλας το άρωμα της τσίκνας στα ρουθούνια του.

-       Ε, ας πάμε λοιπόν, λοιπόν.

Και πήγαν.

   Δεν ήταν πάνω από μια ώρα νύχτα κι ο νοικοκύρης ήταν ακόμα μπροστά στη φωτιά, πλησιάζοντας όλο και περισσότερο τα τελευταία κάρβουνα, όταν άκουσε τα κακαρίσματα. Πήρε το λυχνάρι, πετάχτηκε στην αυλή κι έσπρωξε μ’ όλη του τη δύναμη την ανυποχώρητη κοτετσόπορτα. Κατάλαβε πως τέτοια αντίσταση μόνο η πλάτη του Σταύρου θα μπορούσε να προβάλει και τον πήρε με το καλό. 

-Άνοιξε ρε Σταυράτσι!

-Όι δε σ’ ανοίγω, φεύγα Σαβούρα το σαυρό σ’!

Στο μεταξύ ο Γιάνναρος αποδείχτηκε αναποτελεσματικός. Οι κότες ξεκούρνιασαν όλες και φτερούγιζαν γύρω του μεσ’ το σκοτάδι χωρίς να καταφέρει να πιάσει καμιά, ο δε κόκορας όρμησε με κρωγμούς να του βγάλει τα μάτια. Μεγάλη αντάρα στου Φούφουλα το κοτέτσι!

-Άνοιξε ρε Σταυράτσι! Επανέλαβε ο νοικοκύρης παρακαλεστικά.

-Σου ‘πα  όι  δε σ’ ανοίγω διαόλ’ Σαβούρα κλέβουμε κότες!

-Να, ρε λολούλιακα! Το μαρτύρησες! Πάμε τώρα να φύγουμε! Ξέσπασε  ο Γιάνναρος κι αποχώρησαν οι δυο επίδοξοι κλέφτες με τα χέρια αδειανά, ρίχνοντας ο ένας την ευθύνη στον άλλον για την επεισοδιακή τους αποτυχία.

    Πίσω ο νοικοκύρης μετρούσε και ξαναμετρούσε τις αναστατωμένες τυχερές κότες, που  θα ζούσαν κάποιες μέρες ή μήνες ακόμα, μέχρι ν’ αποφασίσει τ’ αφεντικό να τις βάλει στην κατσαρόλα.

   Η ιστορία βασίστηκε σε διήγηση του πατέρα μου Κορδώση Στέφανου του Μιχαήλ.