Καλά Χριστούγεννα...Ευτυχισμένο και Υγειές το 2021.

   Χρόνια Πολλά, Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά!!! 
   Να περάσετε όμορφα (φέτος με τις ειδικές συνθήκες) με όλους όσους αγαπάτε δίπλα σας. Να χαμογελάτε, να αγαπάτε και να ζείτε την κάθε στιγμή.
   Ας ευχηθούμε το Νέο Έτος 2021 να σκορπίσει ΥΓΕΙΑ και Ευτυχία σε όλους και να κάνει τα όνειρα πραγματικότητα.

   

Κλενιάτικες Ιστορίες : Τα Καινούργια Παπούτσια.

 Γράφει ο Ντίνος Κορδώσης. 

                            ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

Η ιστορία αυτή βασίστηκε σε διήγηση της Μαρίνας Ηλία
(Τσιμπούκα) στον γράφοντα τον Χειμώνα του 2018.

«Παιδί μου Κώστα δεν παγαίνεις κι εσύ στην εκκλησιά σήμερα, που έεις  πάνω από χρόνο αλειτούργητος;» Με τούτη την ατάκα τον ξύπνησε η μάνα του η Γιαννιά τον Κωσταντάρα σήμερα δεύτερη Κυριακή του Μάρτη, ότι είχε χτυπήσει η δεύτερη καμπάνα. « Μπα, άστονε γυναίκα, που θα πάει και στην Εκκλησιά ο χαραμοφάης!» Μπήκε στη μέση ο άντρας της και συνέχισε: « Από τα πήγε ο Μιχάλης μας στρατιώτης, το μεγάλο το ξυνιάρι το βλέπω παραπονεμένο. Άστονε το λοιπόν γιατί τον έχω να πάμε οι δυο μας για ξεχέρσωμα σιαπέρα τις Σπηλιές σήμερα. Μόνο βάλε μας κάμποσες ελιές και κανά δυο κρεμύδια στο ταγάρι. Άκουσες καλόγερε; Σε δέκα λεφτά  να ’σαι έτοιμος, τα πουρνάρια μας καρτεράνε. Όι  όλο φάει και τσουμίσου! Φάει και ξεκουμπίσου!

   Ο Κωσταντάρας γύρισε πλευρό ξεφυσώντας. Στο στομάχι του καθότανε που τον αποκαλούσε «καλόγερο» ο πατέρας του, ύστερα απ’ την αποτυχημένη εκείνη απόπειρα να γίνει μοναχός, έστω κι αν το φχαριστήθηκε στο τέλος. Άκου λέει για ξεχέρσωμα με κείνο το θεόρατο, τ’ ασήκωτο ξυνιάρι τ’ αδελφού του! Μπα, δεν ήταν αυτός για τέτοια, καλύτερα στην Εκκλησιά. Μα το να πάει στην εκκλησιά ένας λόγος ήτανε. Τα σκολιανά του είχανε τα χάλια τους. Ευτυχώς που πήγε κι εκείνος ο αγαθιάρης ο αδερφός του στρατιώτης και τ’ άφησε ένα καλούτσικο βρακί. Είχε και κάτι δικές του καζάσκες λίγο της προκοπής… Το πρόβλημα όμως ήταν τα παπούτσια. πώς θα πήγαινε στην εκκλησία με τα γουρνοτσάρουχα; Είχε ν’ αγοράσει δερμάτινα παπούτσια εδώ και μια πενταετία. Δεν ήταν μόνο τρύπιες οι σόλες, αλλά απ’ τις πολλές ραμμένες πάνω τους  φόλες δεν φαινόταν πια το αρχικό χρώμα του δέρματος. Ντρεπόταν! Όμως έπρεπε να πάει μ’ αυτά, γιατί και του αδελφού του που ήταν στο κοπάδι τα παπούτσια δεν ήταν καλύτερα. Έκανε την ανάγκη του φιλότιμο λοιπόν κι ετοιμάστηκε για την Εκκλησιά, μια και ήξερε πως στο τέλος θα πέρναγε της μάνας του κι όλο και θα τον βόλευε ένα, δυο μονόλεπτα για το κερί και το δίσκο.

   Υπάρχει ένας αλάνθαστος τρόπος να διακρίνει κανείς ποιο είναι το  τζαναμπέτικο παιδί μέσα σε μια οικογένεια. Αρκεί να μάθει σε ποιο απ’ όλα έχει αδυναμία η μάνα. Τα κατάφερε λοιπόν η Γιαννιά που είχε αδυναμία στον Κώστα της κι ο Γερογιάννης πήρε το δρόμο πάλι αμοναχός για το ξεχέρσωμα.

Τον «Απόστολο» διάβαζε ο ψάλτης, σαν ο Κωσταντάρας μπήκε στην Εκκλησιά. Άναψε το κερί, ασπάστηκε τα εικονίσματα και πήγε στο μέρος που συνήθως στέκονταν οι νέοι άντρες. Έριξε μια κλεφτή ματιά κατά την πλευρά των γυναικών και συλλογίστηκε  πως οι κοπέλες που βρίσκονταν εκεί δεν άξιζαν δεύτερη. Η ώρα αργοσκαρφάλωνε σαν σαλιγκάρι σε βράχο κατακόρυφο. Ο ψάλτης δεν ήταν και στα μεγάλα του τα κέφια, ενώ δίπλα του η μουρμούρα ενός γέρου με κλειστά μάτια του κρατούσε τον ίσο.  Ο Κωσταντάρας κάρφωσε το βλέμμα στα αξιοθρήνητα παπούτσια του. Ύστερα η ματιά του σύρθηκε στις στιλβωμένες από τα πόδια των πιστών ασβεστολιθικές πλάκες του δαπέδου και σταμάτησε σε δυο καλολουστραρισμένες δερμάτινες επιφάνειες. Καινούργια παπούτσια! Ναι, ο Γιώργος ο Σκούπας σχεδόν συνομήλικός του φορούσε καινούργια δερμάτινα παπούτσια! «Πού τα βρήκε ο μπαγάσας; Και ήταν το νούμερό του που να πάρει η οργή! Να ήταν άραγε δώρο του νονού του; Γιατί ποιος χωριανός θα μπορούσε να πάρει καινούργια  δερμάτινα παπούτσια τούτο τον καιρό; Οι δυο  τελευταίες κακές χρονιές είχαν «βάλει την πέτρα στο ταγάρι» του κοσμάκη. Όπως και να ήταν τα ζήλεψε εκείνα τα παπούτσια ο Κωσταντάρας και σαν απόλυσε η Εκκλησιά και πήρε την ανηφόρα για το σπίτι,  μια και μόνη έγνοια τον βασάνιζε, το πως θα μπορούσε να τα κάνει δικά του. 

   Όλη την ώρα πριν τον πάρει το βράδυ ο ύπνος μελετούσε μέσα στο μυαλό του το ένα και το άλλο, αλλά σκόνταφτε πάντα στην ίδια δυσκολία. Ακόμα κι αν τα κατάφερνε να κλέψει τα παπούτσια, πώς θα μπορούσε να τα χαρεί, αφού ο άλλος θα τον έβλεπε αν τα φορούσε σε γιορτές και πανηγύρια; Μια λύση υπήρχε. Ν’ ανταλλάξει τα κλεμμένα με άλλα καινούργια, ή τουλάχιστον σε καλή κατάσταση παπούτσια, με κάποιον που δεν ζούσε στο χωριό. Τότε θυμήθηκε πως ο ξάδερφός του ο Γκουμούτσος απ’ το Χιλιομόδι, που είχαν το ίδιο πόδι, είχε πέρσι το χινόπωρο αγορασμένα καινούργια παπούτσια. Εκείνα δεν ήταν βέβαια τόσο καλά, αλλά σε σύγκριση με τα  δικά του ήταν καινούργια.

   Την άλλη μέρα μετά το γιόμα κινάει μια και δυο, πάει στο Χιλιομόδι και βρίσκει τον ξάδερφο. Κάθονται κάτω κάμποση ώρα και καταστρώνουνε τα σχέδια. Ύστερα σηκώνονται, πηγαίνουνε στο Γκουμουτσέικο κοτέτσι και κουβεντιάζουν τις λεπτομέρειες.  Κόντευε να νυχτώσει σαν έφτασε στο πατρικό του ο Κωσταντάρας. Βρήκε τη μάνα του ανήσυχη κι άκουσε πάλι τον εξάψαλμο απ’ το γέρο που αντί να δουλεύει, χαραμοτρώει γκιζερώντας. Δε βαριέσαι τι καταλάβαινε ο πατέρας του; Μια ζωή απ’ το παχνί στη δουλειά  κι απ’ τη δουλειά στο παχνί σαν το ζωντανό ήταν.  Υπήρχαν κι άλλοι τρόποι να ζήσει κανείς. Άρπαξε στα πεταχτά δυο μπουκιές και ροβόλησε κατά της Παναγιάς τ’ αλώνι ν’ ανταμώσει τους βλάμηδες.

..........................

Πανδημία 2020...Ενδημία 1926...

Έρευνα:  Γιώργος Δελής.  

   Κάθε τόσο ανακαλύπτουμε στοιχεία που συνθέτουν τα κομμάτια της ιστορίας της Κλένιας και μαθαίνουμε το παρελθόν του χωριού μας.
    Πολλά παλιά στοιχεία τα συλλέγουμε από τις προφορικές αφηγήσεις των ηλικιωμένων κατοίκων του χωριού. Πολλές φορές βεβαίως έχουν υποκειμενικότητα ή είναι αδύνατον να διασταυρωθούν για την εγκυρότητα τους μετά από τόσα χρόνια. Στοιχεία όμως που είναι αδιαμφισβήτητα βρίσκουμε στα γραπτά πρακτικά αρχεία των συνεδριάσεων του Κοιν. Συμβουλίου της Κοινότητας.
   Έτσι ορμώμενοι από τη φετινή πανδημία και εξερευνώντας τα αρχεία της κοινότητας βρίσκουμε μία ενδημία που είχε το χωριό μας την δεκαετία του 1920.
   Μελετώντας τα αρχεία βλέπουμε καταρχάς στο πρώτο Πρακτικό 151, την δυνατότητα και αρμοδιότητα που είχε η Κοινότητα να διορίζει Κοινοτικό ιατρό, μετά από εντολή του Νομάρχου. Στην απόφαση δεν αναφέρονται οι υποχρεώσεις και οι δικαιοδοσίες του, όπως επίσης και η αμοιβή του. Διορίζεται λοιπόν, με απόφαση του Κοιν.Συμβουλίου, στις 11/7/1926, γιατρός για την Κοινότητα ο Ιωανν. Σιαπκαράς, ο οποίος μετά από μερικούς μήνες, στις 31/3/1927, συντάσσει ιατρική έκθεση, για την μάστιγα του χωριού όπως αναφέρει, την ελονοσία. Προφανώς κανείς μας δεν γνωρίζει ότι το χωριό υπέφερε τότε από την ελονοσία. Στην έκθεση αναφέρει τις αιτίες που δημιουργούν την ελονοσία και προτείνει λύσεις άμεσες και μακροπρόθεσμες.
   Τον επόμενο μήνα, Πρακτικό 180 (εδώ υπάρχει λάθος χρονολογίας διότι η 28η Απριλίου 1926 είναι ημέρα Τετάρτη ενώ Πέμπτη είναι 28η Απριλίου 1927 και προφανώς η συνεδρίαση του κοινοτ. Συμβουλίου έπεται χρονικά της ιατρικής εκθέσεως του γιατρού με ημερομηνία 31/3/1927), το Κοινοτ. Συμβούλιο αποφασίζει τη διενέργεια εράνου στους κατοίκους για να εκτελέσει έργα που θα βελτιώσουν την υγειονομική κατάσταση του χωριού και θα καταστείλουν την ελονοσία.
    Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία προς μελέτη από όπου βλέπουμε το επίπεδο ζωής πριν ένα περίπου αιώνα.

(Με κλικ ανοίγουν οι εικόνες των πρακτικών)

 151

                    Πράξις

Το κοινοτικον Συμβούλιον της κοινοτ. Κλένιας >του

τέως Δήμου Κλεωνών> συγκείμενον εκ των κάτωθι

αναφερομένων αυτού μελών  νόμιμον αποτελει τήν

απαρτίαν συνελθών σημερον τήν  11 Ιουλίου 1926

ημέραν Κυριακήν ќ ώραν 5^ηνμ.μ. εν τώ ενταυθα

κοινοτικω καταστηματι και υπό τήν Προεδρείαν του 

Κ^ου  Προεδρου Θωμα Γ  Δήμα συνεπεία τής υπ’ αριθ 

96 έ έ προσκλησεως κοινοποιηθείσης νομίμως  ќ 

εμπροθέσμως εις ένα έκαστον των Κοινοτ.

Συμβούλων   προς    ψηφισην του υπ’ αριθ.  8728 

Διαταγής   Κ^ου   Νομαρχου    προς   ετέραν 

 κεχωρισμενην    πράξιν   περί

Διορισμού  Κοινοτικού Ιατρού.

     Το Σωμα ακούσαν του Κ^ου Προέδρου ќ  συσκεφθέν

                                 Αποφαινεται

Εγκρινει  ομοφωνως ќ  διορίζει ως Κοινοτικον   

Ιατρόν  τόν  κ^ον  Ιωανν.  Σιαπκαράν  κατοικον 

Κλένιας.  ќ   ανατήθισι  την  περαιτερω

ενεργειαν τω Κ^ω Προεδρω.

Εγένετο αναγνωσθείσα ќ  βεβαιωθείσα

παρα πάντων υπογραφεται.

Ο Προεδρος                                 Τα Μέλη

Θ.Δήμας                                         Ν. Ζεμπερλίγκος 

                                                        Π. Καλαράς

                                                        Χ. Καλαράς

                                                   Κ. Μαυραγάνης  

                                                             

 ................

Αρχαία Τενέα.

 

  Ως  γνωστόν μεταξύ της Κλένιας και του Χιλιομοδίου, λίγο πιο βόρεια από το “Παλιοσχολείο”, γίνονται εργασίες αρχαιολογικής έρευνας. Έχουν βρεθεί πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το σημείο αποτελούσε μέρος της αρχαίας Τενέας. Όπως ανακοινώθηκε ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ανασκαφής. Παραπέμπουμε σε αναρτήσεις ιστοσελίδων που αναφέρονται λεπτομερώς στα ευρεθέντα στοιχεία και για την μέχρι τώρα πρόοδο των ανασκαφών όπως επίσης και στους συντελεστές αυτής της σπουδαίας ανασκαφής.

   https://www.in.gr/2020/10/26/culture/texni/arxaia-tenea-sto-fos-poli-pou-idryse-o-agamemnonas/

  https://www.iefimerida.gr/politismos/anaskafi-sto-hiliomodi-apokalyfthikan-loytires

    Με την αρχαία Τενέα βεβαίως έχει ασχοληθεί ο συγχωριανός μας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Μιχαήλ Κορδώσης, ο οποίος  έχει εκδώσει και το βιβλίο, “Αρχαία και Πρωτοβυζαντινή Τενέα” Ιωάννινα 1999 («Δωδώνη» τόμος 26,τεύχος,σελ.463-580,1997)  όπου γίνεται λεπτομερής αναφορά για την αρχαία Τενέα.

Βάνδαλοι του πολιτισμού μας...Βάνδαλοι της ιστορίας μας.

Άγιος Παντελεήμονας, Αύγουστος 2020!!!

Οποιοδήποτε σχόλιο είναι περιττό.

Δοξάστε τους!!!