Τα βερίκοκα

   Η συλλογή των υπερπρώιμων βερίκοκων άρχισε δειλά- δειλά με καθυστερήση λόγω κυρίως των δυσμενών καιρικών συνθηκών και θα κορυφωθεί μέσα στον Ιούνιο-Ιούλιο.

   Το χωριό μας έχει ταυτιστεί με το ευπαθές και υπέροχο αυτό φρούτο.

Η ανάπτυξη του βιοτικού μας επιπέδου οφείλεται στα βερίκοκα και ουσιαστικά άρχισε αρχές της δεκαετίας του ΄70 όταν αρχικά ο Ξερόκαμπος και μετέπειτα και άλλες περιοχές γέμισαν με βερικοκιές.

Η ανεύρεση τότε μεγάλων υπογείων υδάτων στον Ξερόκαμπο, συνέβαλε καταλυτικά στο απο Ξερόκαμπος να γίνει ‘’Χλωρόκαμπος“  και μαζί με το  μικροκλίμα  και το  έδαφος της περιοχής απεδείχθη ότι προσφέρουν ένα ιδανικό περιβάλον για αυτό το δένδρο.

Ένα πρασινο χαλί βερικοκιάς ξετυλίχτηκε από την Κλεισούρα μέχρι το Χιλιομόδι.

Αλλά και άλλες περιοχές πρασίνισαν. Όπου υπήρχε νερό υπήρχαν και βερικοκιές.

Βεβαια αυτό είχε και τις αρνητικές πλευρές του, αλλά ας αφήσουμε αυτό το θέμα τώρα

και ας κοιτάξουμε μόνο τα θετικά.

Έτσι κάτω από αυτές τις συνθήκες η Κλένια έγινε πρωτοπόρο βερικοπαραγωγό χωριό

στην Κορινθία. Στην συνέχεια ακολούθησαν και τα γειτονικά χωριά μιμούμενα το χωριό μας. 

   Τότε βέβαια υπήρχε μόνο η ποικιλία Μπεμπέκου και λίγα Διαμαντοπούλου και το μάζεμα έπρεπε να γίνει το πολύ σ’ ένα  δεκαήμερο. Ο αγώνας της συγκομιδής ήταν μεγάλος δεδομένου και της έλλειψης εργατικών χεριών.

   Έκτοτε ‘’κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι’’. Η Sharka αποδεκάτισε πολλές καλλιέργειες, επιδοτήθηκαν  ‘’αποσύρσεις’’ στο Μεγάλο Ρέμα και ξεριζωμού δένδρων, και έφτασαν εργατικά χέρια αλλοδαπών εργατών. Το κυριότερο  όμως είναι ότι φυτεύτηκαν πολλές

διαφορετικές ποικιλίες που έχουν διαφορετικό χρόνο ωρίμανσης με αποτέλεσμα η ωρίμανση να αρχίζει από τον Μάιο και να τελειώνει σταδιακά τον Ιούλιο. Έτσι η πίεση  της συγκομιδής ελαττώθηκε. Επιπροσθέτως και η οργάνωση  από τον συνεταιρισμό βοήθησε ώστε να ξεχασθούν τα ξενύχτια στην πλατεία περιμένοντας το φορτηγό αυτοκίνητο  να φέρει ‘’κλούβες’’.

   Περασμένα ξεχασμένα. Ευχή όλων η παραγωγή και η συλλογή να πάει καλά με καλές τιμές ώστε να ωφεληθούν οι συγχωριανοί μας οι οποίοι ακόμη ασχολούνται με το ευπαθές αυτό ‘’χρυσό’’ φρούτο.

Επιμέλεια κειμένου 

Τέλης Δελής