Δημοτικό Σχολείο Κλένιας

    Η ιστορία του κτιρίου του Δημοτικού Σχολείου του χωριού μας είναι αρκετά μεγάλη και πέρασε πολλά στάδια, από την σύσταση του Σχολείου, μέχρι να αποκτήσει τη σημερινή του μορφή. Αναλυτικά στοιχεία το πώς εξελίχθηκε από ενοικιαζόμενα σπίτια τον προηγούμενο αιώνα μέχρι την σημερινή του μορφή, οι υπηρετήσαντες σ’ αυτό και άλλα στοιχεία μπορεί κάποιος να βρει στο βιβλίο “Ο ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΣ ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 19ος-20ος αιώνας” 2ος τομ. σελ. 395  των Ξενοφ. Ηλία και Ζωής Ηλία,  από όπου και εμείς αντλήσαμε αρκετές πληροφορίες.
   Με την ανάρτησή αυτή θέλουμε να παραθέσουμε λίγη ιστορία με φωτογραφίες από τα πρακτικά της Κοινότητος Κλένιας και τον αγώνα που δόθηκε για να χτιστεί το πρώτο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου.

Το Δημοτικό Σχολείο Αρρένων συστάθηκε το 1890, όπως αναφέρεται στο ΦΕΚ 229/8-9-1890. 

   Καταρχάς του  Σχολείο στεγάστηκε σε νοικιασμένα οικήματα. Αναφέρονται της Αντζελάρας, Νάνου Νικολάου (1891), Βασιλείου Μπαλή (1892-1894), Γκίκα Παναγή (1895-1900, Κορδώση Δημητρίου (1904 μέχρι 1907 που λειτούργησε το Παλιό-σχολείο) κτλ.
   Το 1907 συγχωνεύτηκαν τα δημοτικά σχολεία στη Χιλιομοδίου και Κλένιας σε ένα διτάξιο σχολείο το οποίο λειτούργησε έως το 1933 στο κτίριο, το οποίο χτίστηκε στο μέσον του χωριών Χιλιομοδίου και Κλένιας, το γνωστό Παλιό-σχολείο .

  Το 1923-24 λειτούργησε στην Κλένια μονοτάξιο σχολείο θηλέων στο οποίο φοιτούσαν τα κορίτσια ως την τετάρτη τάξη και τα αγόρια μέχρι την δευτέρα τάξη.
   Το 1923 η κοινότητα αγόρασε από την Ιερά Μονή Φανερωμένης αγρό 27 στρεμμάτων στην θέση “Βραχιά” μέρος του οποίου διατέθηκε αργότερα  για την ανοικοδόμηση του σχολείου, το οποίο άρχισε να κτίζεται από το 1930.

Το 1933 το κτίριο είναι έτοιμο και διακόπτεται πλέον η ενοικίαση σπιτιών. Πέρασαν δηλαδή 40 χρόνια, από την σύσταση του Δημοτικού Σχολείου, μέχρι να κτισθεί,  με μεγάλες προσπάθειες, και λειτουργήσει  σε ιδιόκτητο κτήριο.

   Το Σχολείο είχε δύο αίθουσες διδασκαλίας και ανάμεσα ήταν το γραφείο των δασκάλων. Το Σχολείο με αυτή την μορφή λειτούργησε μέχρι το 1986, οπότε κατεδαφίσθει και ο Ο.Σ.Κ κατασκεύασε καινούργιο σύγχρονο κτίριο σχολείου και νηπιαγωγείου, 512 τ.μ. με τρεις αίθουσες διδασκαλίας, γραφείο δασκάλων , αίθουσα εκδηλώσεων κτλ.

   Να σημειώσουμε ότι το Δημοτικό Σχολείο μέχρι και την δεκαετία το 1960 ήταν τουλάχιστον 200μ. εκτός του οικιστικού ιστού του χωριού. Μετέπειτα χτίστηκαν σιγά-σιγά  σπίτια και άλλες, εκτός του γηπέδου, αθλητικές εγκαταστάσεις γύρωθεν. Την διαφορά την βλέπουμε στην φωτογραφία και στο βίντεο στο τέλος της ανάρτησης. Πιστεύουμε ότι η Κλένια πρέπει να ήταν από τα λίγα χωριά, που είχαν το Δημοτικό Σχολείο, τόσο μακριά από τα σπίτια  και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.  Ακόμη ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι, για 25 περίπου χρόνια της λειτουργίας του Παλιο-σχολείου,  οι μαθητές περπατούσαν αρκετά μεγάλη απόσταση κάθε μέρα για να πηγαίνουν Σχολείο. (οι Κλενιάτες διπλάσια απόσταση από τους Χιλιομοδιότες).

Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας: (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας).

Το Σχολείο δεκαετίες ΄50-΄60

   Πρώτες διαμορφώσεις προαυλίου-εισόδου

Ενοικίαση για σχολείο Θηλέων 1924. Πράξις 124

                                              Πράξις 124 1924

                 Το Κοινοτικόν Συμβούλιον τῆς Κοινότητος Κλένιας τοῦ Δήμου Κλεωνῶν, συγκείμενον έκ τῶν κάτωθι αύτοῦ ὑπογεγραμμένων μελῶν, συνελθών εἰς συνεδρίασιν σήμερον την 8^η τοῦ μηνός Μαρτίου ἑ.ἑ. ημέραν Κυριακήν και ὥραν 4 μ.μ. ὑπό την προεδρίαν τοῦ κ. Δημητρίου Α.Κορδώση προέδρου της Κοινότητος κατόπιν και τῆς ὑπ’ἀριθ. 50 προσκλήσεως αὐτοὐ και ἀκούσαν το Σώμα την πρότασιν τοῦ κ. προέδρου περί ἐνοικιάσεως σχολειου  οἰκήματος Σχολείου θηλέων και ποσας κατά μετα Δραχμάς ψηφίζει. Το Σῶμα ὑπέρ τοῦ κτήτωρη  τοῦ Σχολείου Μαγδαλινής Ν. Νάνου ἐνοίκιον

                                                           Το Σῶμα σκευθέν

                                                             αποφαίνεται

Το Σῶμα καλῶς σκευθέν ἀπεφάσησεν παμψηφεί ὅπως το ἐνοίκιον διά σχολεῖον θηλέων ὑπέρ τοῦ ……..ὁρίζει Δραχ. 150 κατά….ἀπό 1^ης Μαρτίου 1925 και ἐντεὐθεν

Ο     Πρόεδρος                                                                  Τα μέλη

Ενοικίαση 1929. Πράξις 90-91

                                                 Πράξις 90-91

Ἐν Κλένια σήμερον την ἐνδεκάτην τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτοκυς 1929 ἡμέραν τῆς ἐβδομάδος Τετάρτην και ὥραν 8^ην μ.μ. συνελθόν Το Κοινοτικόν Συμβούλιον τῆς Κοινότητος Κλένιας εἰς Συνεδρίασην ἐντός του Κοινοτικού Καταστήματος διά Τρίτην φοράν , κατόπιν προσκλήσεως τοῦ κ. προέδρου αὐτοῦ Θ.Δήμα προς συζήτησην και ψήφισιν τ[ν κάτωθι αναβληθέντων θεμάτων ἅτινα ἀναγράφονται είς ταίς ὑπ’ άριθ. 88 ἐ.ἔ. και 89 ὁμοίως πράξεις του παρόντος βιβλίου, ὡς ἑξής :

Θέματα          1ον…………………………………………………………………………..

   2ον «περί ἀλλαγής τοῦ Κοινοτ. Σχολείου ἡμῶν εἰς ἕτερον   κτίριον»

  ....................................................................................................................

               Εἶτα ὁ κ. πρόεδρος κάμει εἰσήγησιν τοῦ ἑξής θέματος <β΄>

               «περί ἀλλαγής τοῦ Κοινοτ. Σχολείου ἡμῶν είς ἕτερον κτίριον»

               Το Σῶμα καλῶς σκεφθέν             ἀποφαίνεται

Ὅτι, ἐπειδή το νύν ὑπάρχον ἐπί ἐνοικίω κτίριον τοῦ ἰδιοκτήτου Παναγ. Δ. Κορδώση τυγχάνει τελείως ἀκατάλληλον ὡς ανθυγιεινόν ἀφ’ἑνὀς, και ἀφ’ἑτέρου ἀκατοίκητο σχεδόν λόγω τῶν σοβαρῶν και ἐπικινδύνων ριγμάτων ἅτινα ὑπέστη κατά τούς ἐπελθόντας καταστροφικούς σεισμούς ἐγκρίνει ὡς κατάλληλον δι’ ὑγιεινούς  λόγους κ.λ.π. το κτίριον τῆς συγκατοίκου αὐτού Γεωργίτσας χήρας Κων/νου Ρεκλείτη ἐπί …….προϋπολογισμῶ ἡμῶν χρήσεως 1929 ἕως 30 ἀναγραφομένης πιστώσεως,ἀνατίθησι τῶ κ. προέδρω περαιτέρω ἐνέργειαν

Ενοικίαση 1930. Πράξις 179

                                               Πράξις 179/ 12-9-1930

              Είτα ὁ κ.Πρόερος καμνει εισηγησιν τοῦ Β θέματος

Περί εγκρήσεως των πρακτικών τῆς μειοδοτικής δημοπρασίας τοῦ ἐνοικίου τοῦ Σχολείου τῆς Κοινοτητός μας.

                                          Το Σῶμα σκευθέν καλλῶς

                                                     αποφαίνεται

Επικυρούμεν την δημοπρασίαν τῶ ονόματι τοῦ τελευταίου μειοδότου Γεωργίου Χ. Σκούπα ἀντί δραχ δύο χιλιάδων εβδομήκοντα πέντε ὑπό τούς ὅρους τῆς διακηρύξεως εφ’ὅσον εὐρίσκομεν κατάλληλον ή εὑάερον εὑἠλιον ἔχον και ἀνἀλογον ὕψος μετά μήκους διά Σχολεῖον   F  και ἀνατίθεται τώ κ.  προέδρω ὄπως την ἐγκρίνη τοῦ κ. Νομάρχου προβῆ εἰς σύνταξιν τοῦ μισθοτηρίου συμβολαίου ὐπό τῶν ὅρων τῆς διακηρηξεως  και τήν περαιτέρω ἐνέργειαν    F   ὑποχρομένου τοῦ μειοδότου ἐντός πέντε ἡμερών να ἐπισκεβάση την κλίμακα στερεάν διά τσιμέντου,   ₣   ἠ δε μεταφορά τ[ν θρανίων δύναται να ἐνεργηθῆ ἀπό σήμερον

Αναγνωσθήσης ταύτης μεγαλοφὠνος και βεβαιωθήσης   ὑπογράφεται παρά πάντων ὡς ἕπαιτε

ὁ Πρόεδρος                                                               Τά μέλη

₣ ἡ δέ χωριτικοτης τοῦ οἰκήματος δεν θα      τῶν ἐξ μέτρων μήκους

Αγορά Βραχιά 1923.Πράξις 109

                                                           Πράξις 109/1923

Το Κοινοτικόν Συμβούλιον τῆς Κοινότητος Κλένιας τοῦ τέως δήμου Κλεωνῶν συνελθόν εἱς ἕκτατον συνεδρίασιν σήμερον την 9^η  τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου ἡμέραν Κυριακή και ὧραν  9^η  π.μ. και ἁκούσαν την πρότασιν του κ. προέδρου περί ἑξουσιοδοτήσεως αὑτούὅπως προβεῖ ἑν ὁνὀματι της Κοινότητος εἱς την σύνταξιν συμβολαίου διά τήν ἁγοράν τοῦ ἑν τῆ  θέση Βραχιάς τῆς Κοινότητος Περιφερείας Κλένιας κτημάτων τῆς ἱεράς μονής Φανερωμένης

                              Το Σώμα ἀκοῦσαν τον  κ. Προέδρον

                                                                                       ἀποφαίνεται.

Εξουσιοδοτεῖ τον Πρόεδρον κ. Σωτήριον Παναγή ὅπως ὁσον το ταχύτερον προβεῖ εἰς την ἀγοράν τῶν ἐν λόγω κτημάτων ἐν ὀνόματι τῆς Κοινότητος

ἀπεφασίσθη και ἀναγνώσθει ὑπογράφεται

Ὁ Πρόεδρος                                  Τά Μέλη  

Απόφαση Κατασκευής Δημοτικού Σχολείου-Αίτημα χρηματοδότησης 1929,Πράξις 76

Πράξις 76/2-6-1929

Ἐν Κλένια σήμερον τήν 2αν τοῦ μηνός Ἰουμίου τοῦ έτους1929 ἡμέραν Κυριακήν και ὥραν 8^ην μ μ. Το Κοινοτικόν Συμβούλιον τῆς Κοινότητος Κλένιας τοῦ τέως δήμου Κλεωνῶν συγκείμενον ἐκ τῶν ὑπογεγραμμένων μελῶν συνελθόν ἐντός τοῦ Κοινοτικοῦ Καταστήματος εἰ ς Συνεδρίασιν κατόπιν προσκλήσεως τοῦ κ. Προέδρου αὐτού Γ. Δήμα……….

…………………………………………………………………………………………………....................................................................................................................................................

Πράξις 77

Εἶτα ὁ κ.Πρὀεδρος κάμει εἰσήγησιν του ἑξής θέματος

Περί κατασκευής Σχολείου δημοτ. ἐν τῆ κοινότητι ἡμῶν.

                Ὁ κ. Πρόεδρος λαβών τον λόγον ἀνάπτυξε σχετικῶς περί τοῦ ἀνωτέρω θέματος εἰπών ὅτι :

                        Ἐπειδή το νῦν ὑπάρχον δημ. Σχολεῖον τῆς Κοινότητος εἶνε τελείως ἀκατάλληλον διά Σχολεῖον α΄διά λόγον ὑγείας ὡς τυγχάνει ἀνθυγιεινόν, β΄διότι κατά τούς έπελθώντας καταστροφικούς σεισμούς ὑπέστη ρίγματα ἐπικύνδυνα και κατέστη τελείως ακατοίκητο, και γ΄διότι ἡ Κοινότης ὑμῶν ὑποχρεοῦται εἰς έτησίαν πληρωμήν περίπου 2.000 δραχμών διά τούτο ὀρθόν νομίζω ὅπως προβώμεν εἰς την κατασκευήν κοινοτικού κτιρίου ὅπερ θέλει χρησιμεύσει διά δημοτ. Σχολεῖον ἡμῶν ἀρρένων και θυλέων ἀφού πρωτίστως αιτήσωμεν μέσω τοῦ κ. Ἐπιθεωρητού τῶν δημοτ. Σχολεῖων Κορινθίας ανάλογον πίστωσιν ἀνερχόμενην τουλάχιστον εἰς 60.000 ὑπό την προϋπόθεσιν ὅτι  <διά τα ὑλικά και προσωπικήν ὑμῶν ἐργασίαν προτίθεμεν οἱ κάτοικοι ἡμών να κομήσουν ταύτα εἰς ἥν τποθεσίαν θέλει κτισθή τούτο ὅπερ οἰκόπεδο θα εἶναι Κοινοτικόν>  διαγράφονται δύο σειραίς)  οἱ κάτοικοι ἡμῶν  προτίθενται να προσφέρουν προσωπικήν ἐργασίαν διά τον ἀνωτέρω σκοπόν ὅστις τυγχάνει  ἱερός και δέον να γίνη Σχολεῖον λόγω τοῦ ὅτι ἡ Κοινότης ἡμών έπλήθυνε ἀρκαιτά και κατοικεῖται ἤδη ἀπό ἑκατόν πεντήκοντα οἰκογενείας, προσέτι δε προσφέρει ἀνάλογον και κατάλληλον οἰκόπεδον μετά σχετικού προαυλίου, εἰς οἱονδήποτε Κοινοτικόν ἀγρόν ὅν τινά ἅπαν το Σώμα ἐγκρίνει κατάλληλον καί ν’ἀποδυκνείεται ὅτι τυγχάνει ὁ τόπος οὗτος ὑγιεινός.

      Το Σώμα ἁκούσαν την πρότασιν τοῦ κ. προέδρου αὐτοῦ σχετικώς  περί τοῦ ἀνωτέρω θέματος την εὑρίσκει οὕ μόνον ὀρθήν ἀλλά δικαίαν καί νόμιμον

                                                         ἀποφαίνεται

       Ἵνα ἐκφρασθή εὐχή προς τον ἐπί τῶν Δημοτ. Σχολείων Κορινθίας κ. Ἐπιθεωρητήν ἵνα εὑαρεστηθή να ἐνεργήση σχετικῶς προς να μάς δοθή ἡ ἀνωτέρω πίστωσις προς ἐπιτέλεσν   ἱεροῦ καί ἀπαραιτήτου τούτου Κοινοτικοῦ ἔργου…..δέ ἐκ τών προτέρων ὅτι ὁ κ. Ἐπιθεωρητής θέλει συντρέξη εἰς τήν ὑποστήριξιν τῆς Κοινότητός μας ἀνατίθησι τήν περαιτέρω ἐνέργειαν τὠ κ. Προέδρω.

……………………………………………………………

Διαχείριση-Διάθεση Ασβέστου 1930. Πράξις 142

                                               Πράξις 142/8-5-1930

Τό Κοινοτικον Συμβούλιον τῆς Κοινότητος Κλεωνών τοῦ τέως δημου Κλεωνὠν , συγκείμενον ἐκ τῶν κάτωθι ὑπογεγραμμένων αὐτοὐ μελῶν,συνελθών είς συνεδρίασιν σήμερον την 8^ην Μαΐου ἔτους 1930 ἡμέραν πέμπτην και ὥραν 7^η μ.μ. ἐντός τοῦ Κοινοτικοῦ καταστήματος κατόπιν τῆς ὐπ’ ἀριθ. 257 προσκλησης τοῦ κ. Προέδρου Π.Χ. Σιαπκαρά κοινοποιηθείσης ταύτης νομίμως και ἐμπροθέσμως είς ἕκαστον Κοινοτ. συμβουλον πρός συζήτησιν καί ψήφισιν τῶν κάτωθι θεμάτων
               Περί διαχειρήσεως καί τρόπου τῆς παραχθείσης ἀσβεστο…

         Τό Σῳμα εὑρεθέν ἐν  ἀπαρτία και καλῶς σκευθέν

                ἀποφαίνεται

Ἐγκρίνει καλόν ὅπως ἡ ἄσβεστος διατεθεί ὡς ἑξής ἀναλυτικῶς.
Διά κατασκευήν σχολικοῦ κτηρίου διαθἐτομεν στατήρας ἀσβέστου 200
Διά κατασκευήν ἐκκλησίας διαθέτομεν στατήρας 100
Διά μικρογεφύρας, επιδιορθώσεις φράγματα κ.λ. στατήρας 100
Επί πλέον διαθέτομεν εἰς ἑκάστην οἰκογένειαν διά την ὑποχρεωτικήν
ἀπολύμανσιν τῆς οἰκίαςἑνός ἑκάστου ἀπό ἕνα στατήρα καταπολέμησιν τῆς ἐλονοσίας.
Το τυχόν περίσευμα θα ἑκποιήσωμεν και τά είσπραχθέντα χρήματα θά καταθέσωμεν εύθής είς το Κοινοτ. Ταμεῖον πρός ἐνίσχυσιν πλήν τῶν εἰσπραχθέντων χρημάτων θα ἀποζημιόσωμεν το το τεχνικόν μέρος διά το κτήσιμον τῆς ἀσβεστοκαμήνου ἀνερχομένου εἰς δραχ. 600 καί ατινα θα μετρηθῶσι εἰς τον τεχνίτην Ευθ. Πέπαν. ὁμοίως καί δραχμαί 450 είς τον Ἀναστ. Περαχωρήτην Τεχνίτην κατά την καύσιν τῆς ασβεστοκαμήνου  Ητοι ἐν ὅλω ἔξοδα τοῦ τεχνικοῦ μέρους Δραχ. 1050

Το δέ ἐπιπλέον θα καταθέσομεν ὡς ἄνω εἰς το ταμεῖον διά κοινοφελή ἔργα

Έγκριση επιπλέον 5.000  /1930.Πράξις 152

Πράξις 152/17-7-1930

Είτα ὁ κ. Πρόεδρος καμνει εισήγησιν τοῦ β΄θέματος
Περί ἀναλήψεως τῶν ἐν τώ προϋπολογισμῶ ἀναγεγραμμένης πιστώσεως ἐκ δραχ. 5.000 δια ἀνοικοδόμησιν σχολικού κτηρίου.

Λαβών τον λόγον ὁ κ.Πρόεδρος ἀνέπτυξεν τον σκοπόν τῆς συνεδριάσως λέγον ὁτι ἐπειδή ἠ οἰκοδομἠ τοῦ σχολείου ἤρξατο καλόν θεωρῶ ὅπως προβῶμεν εἰς τἠν αναζήτησιν τῶν ἐν λόγω χρημάτων ἵνα ἐνισχύσομεν το ἔργον διαθέτοντας ταύτα εἰς την Ε.τ.ε. προνοίας

                                                              Το σώμα εὐρεθέν ἐν ἀπαρτία και καλώς συσκευθέν αποφαίνεται.

            Εγκρίνει τήν ἐν τῶ προϋπολογισμῶ ἀναγεγραμμένην πίστωσιν τρεχούσης χρήσεως ἐν κεφ, Η αριθ. 1 ἀνάληψιν ταυτης έκ δραχμών πεντακισχιλίων και ἀναθέτομεν ἵνα ταύτα ἀποσύρει ὁ κ. Πρόεδρος και καταβαλει ταύτας τῶ ταμία τῆς ε.ε. προνοίας Κλένιας ἀφερουμένων τῶν ἐξόδων χαρτοσήμων κ.λ. και ἀνατίθησιν τά περαιτέρω τῶ κ. προέδρω. 

            Αναγνωσθείσης ταύτης μεγαλοφόνως και ὑπογράφεται παρά πάντων πλήν τοῦ Π. Λ. Σκούρτη ἀπουσιάζοντος δεδικαιλογημένως

ὁ Πρὀεδρος                                                           Τα μέλη

Εξεύρεση τρόπου(δημοπρασία ξύλων) αποπεράτωσης του σχολείου 1932.Πράξις 240

                                 Πρἀξις 240/8-11-1932

       Κλεωναί Ὀγδόη Ν/βρίου 1932 ημέρα Τρίτη και ὥρα ὀγδόη μ.μ. Το Κοινοτικὀν Συμ/λιον τῆς Κοινότητος Κλεωνών συνελθόν εἰς ἔκτακτον Συνεδρίασιν ἐντός τοῦ Κοιν. Γραφείου κατόπιν τῆς ὑπ. ἀριθ. 325 εἰδ.  προσκλήσεως τοῦ κ. πρέδρουΘ.Γ.Δήμα προς συζήτησην και ψήφιση τοῦ ἑξής θέματος.

Θέμα          «Περί λήψεως ἀποφάσεως προς ἀποπεράτωσιν τοῦ νεοκτηθέντος Σχολείου ημῶν Κλένιας».

ὁ κ. πρόεδρος λαβών τον λόγον εἶπον ὅτι. Το νεοκτισθέν Σχολεῖον ἡμῶν Κλεωνῶν ἤδη τυγχάνει ἡμιτελές και ὠς ἐκ τῆς ἰδιότητός μου ὡς πρόεδρος Κοινότητος, παρακαλῶ το Συμ/λιον της Κοινότητος ἡμῶν Κλεωνῶν,ὅπως ἐξεύρη τρὀπον ή μᾶλλον πόρους προς ἀποπεράτωσιν αὐτοῦ.

               Το Σώμα ἀκούσας τἠν πρότασιν τοῦ κ. προέδρου και σκεφθών ὅτι ὁποσδήποτε δέον νά ἐξευρεθοῦν πόροι διά την ἀποπεράτωσιν τοῦ Σχολείου νεοκτισθέντος

                                                ἀποφαίνεται 

      ἀναθέτει εἰς τον κ. πρόεδρον ὅν ἑξουσιοδοτεί διά τῆς παρούσης ὅπως ἐνεργήση ὅτι δεῖ καί ἐκτεθῆ ὁ κάψαλος τῆς νυφίτσας εἰς πλειοδοτικήν δημοπρασίαν περί ἐκποιήσεως τῶν κεκαυμένων θάμνων και λοιπῶν    ^F   ξύλων, τά δε χρήματα προερχόμενα ἐκ τοῦ καψάλου και ἀκριβώς ἐκ τῆς ἀνωτέρω δημοπρασίας να κατατεθούν εἰς το Κοινοτικόν ἡμῶν Ταμεῖον καί ἀποκλειστικώς να ἀποσυρθοῦν μόνον δι’ ἀποπεράτωσιν τοῦ νεοκτισθέντος Σχολείου, ἥν πίστωσιν Το Σῶμα ψηφίζει διά τῆς παρούσης πράξεώς του ἵνα ἀποσυρθοῦν και διατεθοῦν ὑπέρ τοῦ ὡς περιεγράφη Σχολείου,προς ἀποπεράτωσιν   Ἐγένετο άπεφασίσθη και ὑπογράφεται νομίμως και ὡς ἑξῆς:

                                              Το Κοινοτικόν Συμ/λιον  Κλεωνῶν

                                                               F προϋπαρξάντων

                               ὁ Πρόεδρος                                            Τα Μέλη

Διακοπή Ενοικίου - Έναρξη λειτουργίας  του Σχολείου 1933.Πράξις 272

                                  Πράξις 272/ 10-9-1933

   Κλεωναί Δεκάτη Σ/βρίου 1933 ἡμέρα Κυριακή καί ὥρα ἑκτη <6> μ.μ. Το Κοινοτ. Συμβούλιον Κλεωνῶν συνελθόν είς Συνεδρίαση ἐντός τοῦ Κοινοτ. Γραφείου κατόπιν τῆς ὑπ’ ἀριθ. 200 ἐ.ἐ προσκλήσεως τοῦ πλειοψηφοῦντος κ.Παναγ. Χ. Σιαπκαρᾶ κοινοποιηθείσης νομίμως προς συζήτηση καί ψήφισιν τοῦ ἑξῆς  θέματος:

     «Περί τοῦ μισθώματος τοῦ Σχολείου σχετικῶς»

Το Κοινοτικόν Συμβούλιον Κλεωνῶν εὑρεθέν ἐν άπαρτία παρόντων τῶν ἑξῆς μελῶν Παναγ. Χ. Σιαπκαρᾶ πλειοψηφοῦντος, Θ Δήμα, Χ. Κορδώση, καί Παναγ. Σκούρτη και ἀκοῦσαν την πρότασιν τοῦ κ. Πλειοψηφοῦντος ὡς ἄνω

                                               ἀποφαίνεται.

           Διακόπτει τό ἐνοίκιον <μίσθωμα> τοῦ Σχολ. Κτιρίου τῆς Κοινότητος Κλένιας ὅπερ τυγχάνει οἴκημα τοῦ Δημητρίου Ζεμπερλίγκου, άπό πρώτης Ιουνίου ἐ.ἔ. ἀφ’ἧς ἡμέρας δέν χρησιμοποιεῖται ὡς Σχολεῖον καί καθ’ἥν ἡμέραν ἐκκενώθη και δεδομένου ὅτι οἱ μαθηταί θέλουν φοιτήσει είς το νέον κτίριον ὅπερ ἀνοικοδομήθη ἀποκλειστικῶς διά Κοινοτικόν Σχολικόν κτίριον

Ἐγένετο ἀνεγνώσθη και βεβαιωθεῖσα ὑπογράφεται ὡς ἑξῆς:

Το Κοινοτικόν Συμβούλιον Κλεωνῶν

Ὁ Πλειοψηφών                                             Τά Μελη

Αεροφωτογραφία ΓΥΣ 1938

...και η σημερινή μορφή του Δημοτικού Σχολείου και του Νηπιαγωγείου

Άδεια κυκλοφορίας ποδηλάτου.

    Λίγα λόγια για το ποδήλατο.
   Το ποδήλατο σαν μέσο μετακίνησης του ανθρώπου έχει μεγάλη ιστορία. Ανακαλύφθηκε τον 19ο αιώνα αλλά τον 20ο αιώνα η εξέλιξη του ήταν ραγδαία. Από μέσο μετακίνησης έγινε μέσω άθλησης, μεταφοράς, αγώνων, διασκέδασης κτλ. Κατασκευάζονται ποδήλατα φθηνά, ακριβά από ποικίλα υλικά, για όλες τις ηλικίες, για άντρες και γυναίκες, για κάθε χρήση και κάθε γούστο. Η τεχνολογία έδωσε νέα ώθηση και δημιουργούνται ποδήλατα στατικά, ηλεκτρικά υποβοηθούμενα, ποδήλατα για την πόλη, το βουνό την ύπαιθρο, την θάλασσα. Γίνονται αθλητικοί αγώνες, δημιουργήθηκαν ειδικά γήπεδα- ποδηλατοδρόμια για αγώνες. Έγινε μέχρι και ολυμπιακό άθλημα..Σε πολλές χώρες ειδικά στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης προωθείται σαν μέσο μετακίνησης και υπάρχει εκτεταμένη χρήση διότι με την χρήση του βελτιώνεται το κυκλοφοριακό πρόβλημα των πόλεων και μειώνεται η μόλυνση του περιβάλλοντος.

   Από μία τεράστια γκάμα με ποικιλία χρωμάτων, εξοπλισμού, μεγέθους, δυνατοτήτων κτλ. σήμερα ο καθένας μπορεί να αγοράσει ένα ποδήλατο από ένα κατάστημα. Βγαίνοντας να ανέβει και να ταξιδέψει όπου θέλει.  Να πάει στο σπίτι του, μέσα στην πόλη, στο χωριό του στην ύπαιθρο, στο νομό του, στη χώρα του ή ακόμη να κάνει το γύρο του κόσμου χωρίς κανένα πρόβλημα χωρίς κανένα εμπόδιο.

Πριν όμως από μισό αιώνα, ακόμη  μέχρι την δεκαετία του 60 στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Για να κυκλοφορήσει ένα ποδήλατο χρειαζόταν να εκδοθεί άδεια από την αστυνομία, όπως σήμερα έχουν άδεια κυκλοφορίας τα αυτοκίνητα. Φωτογραφίες, χαρτόσημα, σφραγίδες και πλήρη καταγραφή του οχήματος. Επιπλέον υπήρχαν οδηγίες για την χρήση του, απαγορεύσεις, υποχρεώσεις, προϋποθέσεις και όροι.

Δημοσιεύουμε παρακάτω μία άδεια κυκλοφορίας ποδηλάτου για να δούμε πώς  άλλαξαν οι καιροί.

 

   Το πιο πάνω φωτοαντίγραφο της άδειας κυκλοφορίας, είναι ευγενική προσφορά του Γεωργ. Γρ. Δελή από το αρχείο του. Τιμή στον πατέρα του και θείο μου, ποδηλάτη, όταν τα ποδήλατα στην Κλένια μετρούνταν στα δάκτυλα  του ενός χεριού, και που δυστυχώς όμως, στάθηκε μοιραίο γι αυτόν ,σε ένα τροχαίο που δεν είχε καμιά ευθύνη.

ΥΓ. Θα ήταν ενδιαφέρον εάν κάποιος γνωρίζει να μάθουμε πότε καταργήθηκε η άδεια κυκλοφορίας ποδηλάτου.

Κυριακή...Αργία.

       Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, χωρίς να είμαστε ειδικοί, σημειώνουμε περιληπτικά:

   Η καθιέρωση της Κυριακής ως ημέρας αργίας στον χριστιανισμό διαμορφώθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της Χριστιανικής Εκκλησίας. Η Κυριακή είναι η ημέρα της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, και γι' αυτό θεωρείται η ημέρα της λατρείας και της ανάπαυσης. 

   Επισήμως καθιερώθηκε σαν αργία στον 4ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της εποχής του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Ο Κωνσταντίνος εξέδωσε το Κωνσταντινιανό Διάταγμα το 321 μ.Χ., το οποίο όρισε την Κυριακή ως ημέρα αργίας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

   Το ελληνικό κράτος απέκτησε την πρώτη του εργατική νομοθεσία το 1910, επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Ως τότε δεν υπήρχε καμία απολύτως ρύθμιση, ούτε προστασία ή ασφάλιση για τους εργαζόμενους, οι συνθήκες εργασίας των οποίων ήταν, ειδικά στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, εξοντωτικές και κακοπληρωμένες. Ο Βενιζέλος, με προοδευτικές τότε αντιλήψεις, έχοντας εμπορικές και οικονομικές διασυνδέσεις με τη Βρετανία και την Κεντρική Ευρώπη, ήταν οπαδός μιας πολιτικής που θα εξασφάλιζε μακροχρόνια κοινωνική ειρήνη.

   Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης έφτιαξε για πρώτη φορά μια «Υπηρεσία Εργασίας και Κοινωνικής Προνοίας» που ήταν ο πρόγονος του σημερινού «Υπουργείου εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης». Ήταν ημιανεξάρτητο παράρτημα του υπουργείου εθνικής οικονομίας, με μια πολύ περίεργη σύνθεση. Την αποτελούσαν 7 εργάτες, 7 βιομήχανοι, 7 ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι, 5 καθηγητές πολιτικής οικονομίας και 3 βουλευτές. Πρώτο νομοθέτημα αυτής της αλλόκοτης υπηρεσίας ήταν η καθιέρωση της αργίας της Κυριακής, όχι σ’ όλη την επικράτεια αλλά ονομαστικά σε συγκεκριμένες πόλεις και επαγγέλματα.

   Έτσι ο πρώτος νόμος για τον χρόνο εργασίας που θεσπίστηκε στην Ελλάδα ήταν το Δεκέμβρη του 1909 για την «Κυριακή αργία» και άρχισε να εφαρμόζεται την πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, δηλαδή στις 4 Ιανουαρίου 1910 (ΦΕΚ Α' 286/7-12-1909).

   Σύμφωνα με το νόμο που εισηγήθηκε στη Βουλή ο Κ. Παπαμιχαλόπουλος, η αργία της Κυριακής καθιερωνόταν με διαφορετικούς όρους σε κάθε επάγγελμα, και καταρχάς σε τρεις μόνο πόλεις (Αθήνα, Πειραιά και Βόλο). Μπορούσε να επεκτείνεται σε άλλους δήμους εφόσον το ζητούσαν τα κατά τόπους δημοτικά συμβούλια, και στα επόμενα χρόνια δημοσιεύεται ένας μεγάλος αριθμός διαταγμάτων που αφορούν την ισχύ ή την κατάργηση της αργίας σε διάφορες πόλεις και χωριά, συχνά με το ίδιο δημοτικό συμβούλιο να αλλάζει την απόφασή του σε μικρό χρονικό διάστημα.

   Εφαρμογή των παραπάνω το διαπιστώνουμε παραθέτοντας φωτ/φα από τα αρχεία της Κοινότητος Κλένιας, όπου βλέπουμε μετά από τριάντα χρόνια από την δημοσίευση του νόμου, το 1940, το Κοινοτικό Συμβούλιο με εντολή του Νομάρχη να παίρνει απόφαση για την καθιέρωση της Κυριακής ως Αργία.
Φωτοαντίγραφα από το Βιβλίο Πρακτικών Κοινότητος Κλένιας: (Γενικά Αρχεία του Κράτους, Τμήμα ΓΑΚ Κορινθίας).

                                                                    Πράξις 1

                            Ἐν Κλεωνάς σήμερον την 16η τού μηνός Φεβρουαρίου 1940

                       έτους ἡμέραν Παρασκευή και ὥραν 5 μ.μ. τό Κοινοτικόν Συμβούλιον

                      Κλεωνών συνελθόν εἰς ἔκτατην συνεδρίασιν προς συζήτησην και

                      άπόφασην ἐπί τών ἑξής θεμάτων

.................................................................................................................................................. 

..………………………………………………………………………………………………

                       6)     Περί καθορίσεως της Κυριακής ἀργίας.

       ...................................................................................................................................................

…………………………………………………………………………………………………………                                                 

                                                    Πράξις 6

   Περί καθορίσεως Κυριακής αργίας
                      ὁ κ Πρόεδρος εἰσηγείται του ἀνωτέρου θέματος και ἁναγνώσθη
η ὑπ αριθμ 124 16-1- 40 ... Δ/γήν κ. Νομάρχου παρακαλεί τό Συμβούλιον
όπως καθορισθεί ἡ Κυριακή ἀργία, καθ ὅτι οἱ κάτοικοι
ἀφ ἐνός μέν θα ἀναπαύονται κατά τήν ήμέραν ταύτην, ἀφ ἐτέρου δέ
διά τού θρησκευτικού, κοινωνικού καί ἐκπολιτιστικού σκοπού
του θεσμού τής Κυριακής,
                                               Το Κοινοτικόν Συμβουλίον
          ἀκουσαν στην είσήγησιν του κ προέδρου
                                             αποφαίνεται
      Ὁμοφώνως ὅπως η Κυριακή ἀργία εφαρμοσθεί καί είς τήν
ἡμετέρα Κοινότητα

............................................................................................................................................................

Τού κ. Προέδρου ανατίθεται ἡ περαιτέρω ἐνέργεια.
                   ἐγένετο ἀποφασίσθη και ὑπεγρἀφη παρά πάντων .
                                        Η Διοικούσα επιτροπή

              ο Πρόεδρος                                                           Τα Μέλη

 

Της ΑγιαςΣωτήρας. Το πανηγύρι που σταμάτησε βιαίως.

  Έτος 1947, 6 Αυγούστου. Ο χoρός στο προαύλιο της εκκλησίας της ΑγιάΣωτήρας είχε αρχίσει και το γλέντι είχε ανάψει για τα καλά. Ξαφνικά όμως ένα βουητό από φωνές, που κάποιες ξεχώρισαν  δυνατότερα . «Χτυπάνε τα παιδιά μας, χτυπάνε τα παλικάρια μας». Όλα σταμάτησαν. Ο κόσμος διαλύθηκε …

    Κάθε χωριό έχει τα πανηγύρια του έτσι και η Κλένια. Τα παλιά χρόνια  τα πανηγύρια ήταν σημεία συγκέντρωσης, γλεντιού, ξεφαντώματος αλλά και επικοινωνίας των κατοίκων. Με κάθε ευκαιρία, σε κάθε γιορτή ειδικά κάποιου εξωκλησιού σου ήτανε έθιμο να  γίνεται και πανηγύρι.  Φυσικά κυριαρχούσαν  τα πανηγύρια που ξεκινούσαν από θρησκευτικούς λόγους. Αργότερα  άρχισαν τα πανηγύρια για εμπορικούς σκοπούς, εμποροπανήγυρης και μετέπειτα για  πολιτιστικούς λόγους τα φεστιβάλ.Κατά τη διάρκεια τους γίνεται η θεία λειτουργία, η περιφορά της εικόνας και μετέπειτα ακολουθεί φαγοπότι και διασκέδαση. Αργότερα άρχισαν να λειτουργούν και υπαίθριες αγορές. Τα πανηγύρια γίνονται σε υπαίθριους χώρους, πλατείες και συνήθως γύρω από την εορτάζουσα εκκλησία.

    Έτσι και στο χωριό μας γίνονταν πανηγύρια. Της Αγίας Σωτήρας, του Αγίου Παντελεήμονος του Αγίου Γεωργίου του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου κτλ. Από όλα αυτά τα πανηγύρια  διατηρείται  μόνο το πανηγύρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου που εορτάζει  η εκκλησία του νεκροταφείου. Δυστυχώς  και αυτό πνέει τα λοίσθια  αφού χρόνο με το χρόνο η συμμετοχή των κατοίκων γίνεται μικρότερη και δεν γίνονται προσπάθειες διατήρησης του στην παλιά μορφή του. Την  ίδια πορεία ακολουθεί και του Αγίου Παντελεήμονα που παλιά περιελάμβανε   και πρωτότυπους αγώνες στίβου. Η διατήρηση του στη μορφή που έχει σήμερα (φαγοπότι και μικρή διασκέδαση) οφείλεται κυρίως στο ιδιαίτερο φυσικό κάλλος του τοπίου. Ειδικά τα τελευταία χρόνια τα πεύκα που φυτεύτηκαν από τον Πολιτιστικό Σύλλογο μεγάλωσαν προσφέροντας σκιά  και δροσιά, ενώ η πρόσβαση με τροχοφόρα είναι εύκολη από τον δρόμο που βελτιώθηκε.Οι παλιοί θυμούνται και το μονοπάτι από την Πλάκα προς τον Άγιο Παντελεήμονα. Με τα χρόνια όμως  και την μη χρήση του  τα πουρνάρια θέριεψαν. Έτσι κατέστη δύσχρηστο και απροσπέλαστο και η σήμανσή του χάθηκε. Όλοι πλέον  προτιμούν τα τροχοφόρα ελλείψει βεβαίως και των μουλαριών και γαϊδουριών.

    Ερχόμενοι στο θέμα μας. Οι διηγήσεις των παλιών κατοίκων  μας αναφέρουν ότι το πανηγύρι της Αγίας Σωτήρας ήταν από τα μεγαλύτερα του χωριού. Το εξωκλήσι στην ομώνυμη περιοχή έξω από το χωριό, διατηρεί ελάχιστα στοιχεία της παλιάς εποχής μετά από την ανακαίνιση που έγινε. Η τοποθεσία, κοντά σχετικά στο  χωριό, είναι εύκολα προσβάσιμη, με θέα και  πολύ εύφορη. Εκτός από τις ελιές παλιά υπήρχαν πολλά αμπέλια και μέσα μέσα αχλαδιές, αμυγδαλιές, συκιές κτλ. Ο κόσμος που μαζευόταν δεν ήταν μόνο οι Κλενιάτες  αλλά και πολλοί από τα γύρω χωριά και ειδικά από το Χιλιομόδι που είχαν χωράφια εκεί. Δεν έχαναν την ευκαιρία να πάνε να προσευχηθούν αλλά και να διασκεδάσουν. Μετά τη λειτουργία άπλωναν κατάχαμα πάνω στο σεντόνι το φαγητό τους και τα εδέσματα. Οι αγροφύλακες το είχαν έθιμο να μαζέψουν τα πρώτα σταφύλια που είχαν αρχίσει να ωριμάσει και να τα προσφέρουν στον κόσμο. Το κρασί παρόλο που ήταν καλοκαίρι έρεε και το κέφι άρχιζε. Σιγά-σιγά πρώτα τραγούδια και μετά ο χορός. Όλοι θυμούνται και μιλούν για το ξεφάντωμα που γινόταν με τη συμμετοχή όλων των προσκυνητών. Το γλέντι συνεχιζόταν μέχρι  το απόγευμα στο χωριό.

    Στην κρίσιμη ημερομηνία 6 Αυγούστου 1947 όλοι θυμούνται πως έγιναν επεισόδια. Ενώ είχε αρχίσει το γλέντι και οι πρώτοι χοροί κάποιοι χειροδίκησαν και χτύπησαν τρεις Κλενιάτες κοντά στο χωριό. Η είδηση δεν άργησε να φτάσει στο πανηγύρι ο κόσμος πάγωσε, ενώ έγιναν και κάποιες λεκτικές αψιμαχίες των εχόντων διαφορετικών ιδεολογικοπολιτικών απόψεων. Το γλέντι συνεχίστηκε  μεν αλλά με τον κόσμο μουδιασμένο και τελικά το πανηγύρι  διαλύθηκε.

   Η ιστορία λέει:

  Το 1941 δημιουργήθηκε από τον Γεώργιο Γρίβα η «Εθνική Οργάνωση Χ» ή απλώς Χ, με εθνικιστικό, αντικομουνιστικό και φιλοβασιλικό χαρακτήρα. Τα μέλη της αποκαλούνταν «Χίτες».  Η δράση της οργάνωσης και η εξέλιξή της περιγράφεται από τους ιστορικούς και ο αναγνώστης μπορεί να βρει πάρα πολλές πληροφορίες και  πηγές (βιβλία, τύπος, διαδίκτυο κτλ). Η οργάνωση με την πάροδο του χρόνου εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα, μέχρι που σε κάθε χωριό είχε μέλη επίσημα ή αφανή.

    Οι  «Χίτες» της Κλένιας για να μην εκτεθούν στους συγχωριανούς τους, ειδοποίησαν τους αντίστοιχους «Χίτες» των Αθηκίων  να “ξεκαθαρίσουν” τρία άτομα του χωριού, που είχαν κληθεί να υπηρετήσουν στο στρατό και δεν συμβάδιζαν οι απόψεις τους με τα πιστεύω της οργάνωσης.

    Η χειροδικία και οι ξυλοδαρμοί θα είχαν πάρει άσχημη μορφή και τα επεισόδια θα είχαν  χειρότερο τέλος, αλλά η επέμβαση του τότε προέδρου του χωριού Σπύρου Μπαλή συνέβαλε ώστε επεισόδιο να λήξει εν μέσω απειλών και υβρεολογίων.

   Το γεγονός όμως αυτό έγινε η ταφόπλακα του πανηγυριού. Ακολούθησαν δύο χρόνια που εμφύλιος άφησε βαθύ τραύμα στο λαό και το πανηγύρι δεν ξαναζωντάνεψε στην πρότερα μορφή του μέχρι που σταμάτησε να γίνεται εντελώς.

 

Υ.Γ. 1. Για λόγους δεοντολογίας, αλλά και δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε τα ονόματα των υποστάντων των ξυλοδαρμών, που παραμένουν στο αρχείο μας. Άλλωστε ο σκοπός της ανάρτησης ήταν να ερευνήσουμε και να προσδιορίσουμε την αιτία της απότομης διακοπής ενός αξιόλογου πανηγυριού.

 2.  Πολλά στοιχεία αντλήθηκαν  από τις  ηχογραφημένες αφηγήσεις των κ.κ.Χαράλαμπου Ζεμπερλίγκου , Βασιλείου Δελή και προφορικές αναφορές άλλων κατοίκων.

Φόρος Δεκάτης

 

   Για τον φόρο της Δεκάτης υπάρχει πολύ μεγάλη βιβλιογραφία. Ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει για αναλυτικά  στοιχεία σε πλήθος ιστορικών, οικονομικών βιβλίων. περιοδικών  και βεβαίως το διαδίκτυο. Εδώ θα ανφέρουμε περιληπτικά τα βασικά στοιχεία του φόρου για την ιστορία.

   Η ιστορία  του φόρου της Δεκάτης χάνεται στα βάθη των αιώνων. Αναφέρεται από τον 6ο αιώνα π.Χ. επί Πεισιστράτου. Εν συνεχεία επί Ρωμαϊκού κράτους, Φραγκοκρατίας αλλά και κατόπιν και της  Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

   Η πρωτόγονη αλλά και απλούστατη αυτή ποσοτική φορολογία εφαρμόστηκε επί της γεωργικής παραγωγής λόγω της μορφής της παλιάς οικονομίας. Ανερχόταν συνήθως στο 1/10 της ακαθάριστης γεωργικής παραγωγής. Επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες πηγές εσόδων του κράτους. Δεν ήταν φόρος αλλά δικαίωμα ιδιοκτησίας δεδομένου ότι ο κύριος όλης της γης θεωρείτο ο Σουλτάνος. Μετά την Επανάσταση του 1821 ο φόρος συνέχισε να εφαρμόζεται. Ο Καποδίστριας όμως θέλησε  με διάταξη να εισπράττει το φόρο σε χρήμα και όχι σε προϊόντα. Έτσι το κράτος δεν επιβαρυνόταν με έξοδα συγκέντρωσης προϊόντων, αποθήκευσης και πώλησης αυτών. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι καλλιεργητές να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τους τοκογλύφους και την  κερδοσκοπία των αγοραστών αγροτικών προϊόντων. Αυτό προκάλεσε τελικά γενική αγανάκτηση και ο Καποδίστριας αναγκάστηκε να καταργήσει αυτήν την διάταξη.

   Τελικά ο νόμος αντικαταστάθηκε το 1880 με τον φόρο επί των “αροτριώντων κτηνών”. Τότε έγινε κωδικοποίηση των φόρων της γεωργικής παραγωγής. Μία φορολογία ήταν “περί εγγείου φόρου επί γεωργικής παραγωγής”.

   Για να καταλάβουμε την “αποτελεσματικότητα” και τη διαδικασία του φόρου της Δέκατης παραθέτουμε απόσπασμα από την περιγραφή του Γάλλου συγγραφέα, δημοσιογράφου και ακαδημαϊκού Ἐντμοντ Αμπού ο οποίος εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1852 σαν υπότροφος της Γαλλικής Σχολής. “ Η Ελλάδα του Όθωνα” εκδόσεις Μεταίχμιο σελ. 290.

 “ Η δέκατη η έγγειος φόρος εισπράττεται σε είδος. Ο έφορος παρίσταται στο αλώνισμα των δημητριακών, στη συγκομιδή του καπνού, στην παραγωγή του ελαιολάδου και εισπράττει αμέσως ένα δέκατο της σοδειάς. Το κράτος αναλαμβάνει την αποθήκευση και πώληση των αγαθών που έχει λάβει. Εύκολα μαντεύει κανείς ότι ένας τέτοιος τρόπος είσπραξης έχει κάτι το ανορθόδοξο, καθώς και πόσο επιζήμιος μπορεί να είναι για το συμφέρον του κράτους. Αν  είναι η σοδειά είναι πλούσια αναγκάζεται να πουλήσει σε εξευτελιστική τιμή το μερίδιο που εισέπραξε· αν η σοδειά είναι φτωχή δεν εισπράττει τίποτα. Όμως θα είναι αδύνατο να εισπραχθεί έγγειος φόρος σε χρήμα όσο τα μετρητά θα είναι τόσο δυσεύρετα στη χώρα.”

    Τέλος βλέπουμε ότι και το χωριό μας έχει την ιστορία του στην εν λόγω φορολογία. Παραθέτουμε απόφαση της Κοινότητας Κλένιας, πριν από ένα αιώνα περίπου, για την είσπραξη αυτού του φόρου που παρόλο που  σαν ονομασία και διαδικασία είχε αντικατασταθεί, στην καθημερινότητα αναφέρονταν σαν φόρος της Δεκάτης.

                                          Πρᾶξις 185/16.6.1927

Το κοινοτ. Συμβούλιον τῆς κοινότ. κλένιας συγκείμενο έκ

τῶν κάτωθι ἀναφερομένων  αὐτού μελῶν νόμιμον άποτελεί

 την ἀπαρτίαν συνελθών σήμερον την 16 Ἰουνίου ἡμέραν 

πέμπτη ᶄ΄ ὡραν 6.μμ ἐν τώ ένταύθα καταστήματι ᶄ΄  ὑπο τήν 

προεδρείαν τού κ^ου Προέδρου Ν. Ζεμπερλίγγου συνεπεία

τῆς ὑπ άριθμ. 8890 εγκυκλίου Τηλεγραφ….Νομαρχιας

 κοινοποιηθείσης νομίμως ᶄ΄  έμπροθέσμως εἰς ἔνα ἔκαστον 

τῶν κ^ων κοινοτ. Συμβούλων  προς συζητ……της ἄνω

ἐγκυκλείου διαταγῆς Τηλεγραφικης

                         Σῶμα ὁμοφώνως συσκεφθέν                                                                            Ἀποφαίνεται

Α. Έγκρίνει δια την εἴσπραξιν του φόρου της εγγείου

 (δεκάτης) τῆς γεωργικῆς παραγωγῆς τοῦ 1927 αὖτη θα 

εἰσπράττεται παρά τῶν ίδίων κοινοτ. Συμβούλων

ἐβδομαδιαίως ἤτοι Α΄ἐβδομάς ὁ Κ^ος Προεδρ. Ν .

 Ζεμπερλίγγος 2 ἐβδομάς Κος Α Μαυραγάνης. Γ΄ ἐβδομάς 

Γ.Σ.Καλαράς Δ΄ Χρήστος Καλαρᾶς κ Ε^ον Θωμᾶς Γ Δήμας.

 διά δέ την μεταφοράν των καρπών διορίζουμε τον 

Ἰωανν.Σκούπαν δι’ ἔν μῆνα ἀντί Δρχ χιλίον.διά δέ τήν 

ἀποθήκευσιν ὁρίζομεν του Χρήστου Ν Καλαρᾶ ᶄ΄  τοῦ Γ.

 Μαυραγάνη ἀντί Δρχ ἐκατόν πεντήκοντα μηνιαίως έκάστου.                                           Ἐγένετο αναγνωσθεῖσα ὑπογράφεται

ὁ Πρόεδρος                                                    Τα Μέλη